Nie żyje pionier gorzowskiego łucznictwa

2021-02-26, Mija dzień

Dziś, 26 lutego 2021 roku, na gorzowskim cmentarzu spoczął Bolesław Antkowiak, pionier gorzowskiego łucznictwa, pierwszy po wojnie mistrz Polski w dyscyplinach sportowych z Gorzowa. Także fotograf i pionier gorzowskiego środowiska filmowego. Zmarł 22 lutego, w kwietniu skończyłby 97 lat.

Urodził się w słynnych Manieczkach pod Śremem, przed wojną mieszkał w Zbąszyniu, w czasie okupacji pracował przymusowo jako robotnik w fabryce zbrojeniowej w Poznaniu, w 1946 przeniósł się do Zbąszynka, a w 1953 – do Gorzowa, a do 1966 zajmował się głównie fotografią, sportem i działalnością społeczną, w l. 1967-1981 był dyrektorem Oddziału Spółdzielni Transportu Wiejskiego (STW)] w Gorzowie, od 1982 na emeryturze.

W historii gorzowskiego i polskiego sportu zapisał się przede wszystkim jako łucznik. Ze sportem tym zetknął się jeszcze w Zbąszynku, gdzie w 1950 r. z inicjatywy Czesława Mazurczaka powstała pierwsza w regionie sekcja łucznicza przy KKS „Kolejarz”, w 1951 r. ukończył łuczniczy kurs instruktorski i sędziowski; w Gorzowie był zawodnikiem KS „Spójnia” (1954) i KS „Sparta” (1955-1960), gdzie uchodził za założyciela sekcji łuczniczej, karierę sportową zakończył dopiero w 1968 r.

W pierwszych zawodach o Puchar Ziemi Lubuskiej zdobywał tytuły najlepszego łucznika Ziemi Lubuskiej w konkurencji Ł IX (1954, 1955, 1956), na MP w 1953 r. zajął 14 miejsce, ale już na MP w Opolu w 1955 r. ustanowił rekord Polski w strzelaniu na 70 m, został powołany do kadry narodowej i otrzymał profesjonalny sprzęt marki „Apollo”, na MP w 1956 r. w Katowicach dwukrotnie zajął 3. miejsce, w 1957 – jako pierwszy łucznik, a drugi zawodnik w woj. zielonogórskim – wyróżniony został tytułem mistrza sportu,

To nie wszystko: w l. 1951-1952 skonstruował domowym sposobem łuk na wzór szwedzkiego „Centaura”, a jego praca, opublikowana w 1952 r. – Budowa łuku stalowego we własnym zakresie – pomogła wielu konstruktorom sprzętu łuczniczego, zaś historyczny egzemplarz łuku Antkowiaka znajduje się w Muzeum Sportu w Warszawie. Z jego inicjatywy przed 1954 r. powstał w parku Słowiańskim tor łuczniczy, który istniał do pocz. lat 60., na jego miejscu w 1963 r. zbudowano lodowisko „Torgorz”, a później – halę AWF. Zorganizował też Okręgowy Związek Łuczniczy w Gorzowie, który funkcjonował dwukrotnie: do 1958 r. i od 1965 r., był też pierwszym prezesem OZŁ, jak też wiceprezesem ds. łucznictwa w LKS i WLKS „Orlęta” (1970-1990).

Z zawodu był jednak fotografem, w 1948 r. zdobył dyplom mistrzowski w zakresie fototechniki, później zaocznie ukończył też Politechnikę Szczecińską. dopiero w 1957 r. założył własny zakład fotograficzny przy ul. Strzeleckiej 26, a do jego promocji wykorzystał uroczyste odsłonięcie pomnika Adama Mickiewicza, wycinając przy okazji niezły numer Zbigniewowi Łąckiemu (1917-1973), radnemu, prezesowi PTF i członkowi Społecznego Komitetu Budowy Pomnika, któremu choćby z racji takich funkcji w sposób jakby oczywisty „przysługiwał” monopol na fotograficzną obsługę takiej imprezy. Tymczasem Antkowiak, gdy goście uroczystości udali się na obiad do ówczesnej restauracji „Lubuska” przy ul. Chrobrego 5 (później słynna „Marago”), sam pobiegł do ciemni i gdy biesiadnicy po obiedzie opuszczali lokal, czekał już na nich komplet zdjęć. To nie wszystko, 13.02.1957 założył w Gorzowie Klub Filmowy i został jego przewodniczącym, a w 1963 należał do założycieli Amatorskiego Klubu Filmowego „Trzynastka” w „Stilonie.

Był działaczem ZMS, w 1958-1961 – radnym MRN, w 1976 r. współorganizował Automobilklub Gorzowski, a w 1988 został członkiem pierwszego zarządu Oddziału Wojewódzkiego Stowarzyszenia Polaków Eksploatowanych przez III Rzeszę Niemiecką. Odznaczony był m.in. Krzyżem Kawalerskim OOP (1987). Z żoną Marta w 2012 świętował 50-lecie małżeństwa.

Jerzy Zysnarski