2018-12-30, Kalendarium
1808 r. (210 lat) – Różanki uznane zostały za dziedziczny i niepodzielny majątek domu książęcego von Anhalt; ordynacja ta (Fideikomiß), funkcjonowała do 1945 r.
1948 r. (70 lat) – Gorzów liczył 34.463 mieszkańców, w tym 34.394 Polaków, 8 Niemców i 61 osób innej narodowości.
1953 r. (65 lat) – Gorzów stał się ponownie miastem 40-tysiecznym; na koniec roku mieszkały tu 40.462 osoby.
1958 r. (60 lat) – Gorzów po raz pierwszy stał się miastem 50-tysięcznym, zamieszkiwało tu 50.910 osób, czyli o 2 tys. więcej niż w czasie spisu w 1939 r., wprawdzie w 1944 r. liczba mieszkańców zbliżyła się do 60 tys., ale to za sprawą uchodźców ze zbombardowanych miast; w minionym roku w mieście zawarto 541 małżeństw, z których tylko 164 otrzymały mieszkania.
1961 r. – do Gorzowa przyłączono część wsi Wieprzyce z gromady Łupowo, wieś Siedlice z gromady Deszczno i Chwalęcice Dolne, wyłączone z gromady Kłodawa, dziś Piaski; przyłączone tereny liczyły ponad 16 km2 i 2.050 osób, powierzchnia miasta wzrosła do 54 km2; sam Gorzów liczył 58.500 mieszkańców, wraz z ludnością przyłączonych obszarów przekroczył 60 tysięcy.
1963 r. (55 lat) – Gorzów liczył 64.500 mieszkańców.
1968 r. (50 lat) – Teatr im. Osterwy wystawił baśń muzyczną dla dzieci Eugeniusz Szwarca „Czerwony Kapturek” w reż. Kazimierza Gawędy (1934-2017) i w scenografii Michała Puklicza (1934-2002); spektakl ten wystawiano aż 70 razy dla 27.533 widzów, bijąc wszelkie rekordy
1968 r. (50 lat) – Gorzów przekroczył liczbę 70 tys. mieszkańców i liczył 70.923 osób; w ciągu roku przybyły 1263 osoby, z czego 722 osoby w wyniku przyrostu naturalnego (10,2 prom.); zatrudnienie wzrosło o 1930 osób.
1973 r. (45 lat) – w pojazdach MPK zlikwidowano automaty do sprzedaży biletów „Krab”; urządzenia te pozwalały często pobrać więcej biletów niż wynikało to z uiszczonej opłaty.
1973 r. (45 lat) – Gorzów liczył 81.097 mieszkańców.
1978 r. (40 lat) – obfite opady śniegu i gwałtowny spadek temperatury w noc sylwestrową sparaliżowały miasto; awaria krajowego systemu energetycznego i kilkugodzinna przerwa w dostawie prądu zatrzymała pracę miejskich ciepłowni, w wyniku czego popękały kaloryfery na klatkach schodowych i w wielu biurach; przez kilka dni ekipy WPEC wsparte przez żołnierzy i hydraulików z innych firm usuwały skutki awarii.
1983 r. (35 lat) – atrakcją balu sylwestrowego w „Mieszku” była Miss Wielkopolski, Olga Kniaziewicz; wstęp kosztował 5 tys. zł od pary.
1983 r. (35 lat) – Gorzów liczył 113.047 mieszkańców.
1988 r. (30 lat) – Gorzów liczył 121.549 mieszkańców.
1993 r. (25 lat) – zlikwidowane zostało PGR w Stanowicach.
1998 r. (20 lat) – plenerowym koncertem na Starym Rynku, transmitowanym przez telewizję, mieszkańcy Gorzowa powitali województwo lubuskie.
2001 r. – zaprzestała działalności gorzowska telewizja lokalna GTV, założona w 1996 r. przez grupę lokalnych biznesmenów.
2002 r. – po 57 latach zakończył działalność gorzowski oddział NBP.
2003 r. (15 lat) – Wojewódzki Ośrodek Dokształcania Zawodowego przekształcił się w Centrum Kształcenia Zawodowego.
Urodzili się:
1858 r. (160 lat)– Alexander Bönig, landsberski kupiec i fabrykant pojazdów, zm. w 1929 r.
1858 r. (160 lat) – Josef Schocken, landsberski adwokat i notariusz (1886-1935), ofiara Holocaustu, zm. w 1942 r. w getcie w Terezinie [Theresienstadt].
1883 r. (135 lat) – Fritz Leutke, b. archidiakon landsberski (1926-1929), zm. w 1979 r.
1913 r. (105 lat) – Edmund Gryska, piekarz, pionier miasta, właściciel i kierownik piekarni przy ul. Fabrycznej 53 (1945-1976), zm. w 1988 r.
Zmarli:
1843 r. (175 lat) – Heinrich Seliger (44 l.), syn landsberskiego archidiakona, b. subrektor szkoły miejskiej i diakon w Gorzowie (1822-1833), następnie proboszcz w Mościcach.
1933 r. (85 lat) – prof. dr Richard Schander (60 l.), dyrektor landsberskiego instytutu chorób roślin (1920-1933).
1955 r. – Feliks Łuczak (47 l.), kupiec poznański, członek grupy operacyjnej KERM i pionier Gorzowa, pierwszy kierownik Wydziału Aprowizacji przy Starostwie Powiatowym i organizator Olejarni Gorzowskiej.
1958 r. – Marian Durno-Darczyński (49 l.), b. podprokurator Prokuratury Okręgowej w Gorzowie, jeden z organizatorów i wiceprezes zarządu LKS „Gorzovia” (1947) i „PZInż Gorzovia” (1948).
1966 r. – Gerard Szynkiewicz (47 l.), gorzowski fotografik, współzałożyciel GTF, b. więzień KL Stutthof.
1976 r. – Gustaw Budrewicz (82 l.), kombatant wojny bolszewickiej, pionier Gorzowa i działacz sportowy, organizator sekcji strzeleckiej w Warcie.
1980 r. – Konstanty Sapkowski (82 l.), budowniczy stadionu żużlowego w 1951 r.
1987 r. – Stanisław Kamberski (70 l.), b. aktor gorzowski (1971-1974).
1993 r. (25 lat) – Władysław Tyczka (71 l.), lekarz weterynarii, b. wicedyrektor „Biowetu”.
1999 r. – Marian Pogasz (68 l.), popularny w Poznaniu aktor teatralny i radiowy, znany głównie jako „Stary Marych” mówiący gwarą poznańską; rodem z Krakowa, młodość spędził w Bogdańcu, gdzie debiutował w teatrze amatorskim.
2003 r. (15 lat) – Leon Nowicki (75 l.), jeden z pierwszych muzyków orkiestry dętej „Stilonu” (1958), w której grał jeszcze w 1998.
2006 r. – inż. Jan Lewandowski (67 l.), działacz związkowy w „Stilonie”, w 1980 członek prezydium MKZ „Solidarność”.
Urodziny obchodzą:
97. – Barbara Łazowska, wdowa po Piotrze, pionierka miasta i działaczka społeczna.
89. – Wiktor Kinecki, międzychodzianin, ostatni I sekretarz KW PZPR w Gorzowie (1986-1990).
84. – Sylwester Chmielewski, budowlaniec i działacz związkowy, b. przewodniczący NSZZ Pracowników GKB, b. przewodniczący Wojewódzkiej Federacji NSZZ Pracowników Budownictwa (od 1988), przewodniczący Rady Międzypowiatowej OPZZ.
74. – Sylwester Woroniecki, b. aktor gorzowski (1974-1976).