2020-01-27, Kalendarium
1844 r. – wydział wewnętrzny rejencji frankfurckiej wyraził zgodę, by położona nad Srebrną dawna papiernia w Gorzowie, zakupiona przez kupca Friedricha Leopolda Knoblocha i przekształcona w tartak z młynem, nosiła w przyszłości nazwę Friedrichsmühle; odtąd była to administracyjnie wydzielona część miasta, miejsce to po wojnie nazwano Pluta I, później Górczyn I, od tego nazwa całej dzielnicy.
1937 r. – uruchomiono po raz pierwszy komunikację autobusową w mieście; na miasto wyrusyły 3 pojazdy marki „Mercedes” i 2 „Magirus”, obsługując 2 linie, mające początek na Starym Rynku, pierwsza wiodła do koszar piechoty przy ul. Myśliborskiej, druga – do szpitala psychiatrycznego.
1972 r. – zbór Kościoła Chrześcijan Baptystów odzyskał budynek przy ul. Kosynierów Gdyńskich 64, gdzie w latach 1900-1942 znajdowała się kaplica baptystyczna.
1980 r. (40 lat) – w galerii GTF przy Chrobrego 4 otwarto XXV Doroczną Wystawę GTF, na której zaprezentowano prace 17 autorów; I nagrodę zdobył Tadeusz Kowalczyk z Dębna, II – Roman Kupiec z Gorzowa, III – ex aequo Janina Trojan (1918-2014) z Gorzowa i Andrzej Niczewski z Międzyrzecza; nagrody specjalne otrzymali: Marian Pokorski – za debiut, Lech Dominik – za fotografię barwną, Janina Trojan – za pejzaż, Marek Mich z Międzyrzecza – za portret, a nagrodę specjalną „Stilonu Gorzowskiego: za reportaż – Ryszard Tomczuk(1935-2002) z Drezdenka.
1990 r. (30 lat) – prawie 14 godzin (od 10 do 23.45) trwały obrady II tury II walnego Zjazdu Delegatów NSZZ „Solidarność”, w których uczestniczyło 141 spośród 167 delegatów; do 29 miejsc w Zarządzie Regionu kandydowało 57 osób, wybrano też 5 delegatów na Krajowy Zjazd Solidarności „Solidarności”, mandat otrzymali: Zygmunt Ciszak (1941-1992), Andrzej Radliński i Bronisław Żurawiecki z Gorzowa, Aleksander Cholewa z Myśliborza i Czesław Rzepka z Kostrzyna.
1999 r. – uchwałą RM przywrócona została nazwa Starego Rynku.
1890 r. (130 lat) – Jan (Johann) Mattis, wł. Matysiewicz, rodem z Pogorzeli k. Krotoszyna, autochton, od 1919 r. kupiec landsberski, właściciel kamienicy ze sklepem na rogu ul. Obotryckiej i Pionierów, zm. w Gorzowie w 1966 r.
1910 r. (110 lat) – Jan Babraj, jeden z budowniczych GZWS („Stilonu”), zm. w 1986 r.
1925 r. (95 lat) – Tadeusz Zell, radca prawny, organizator Strzeleckiego Bractwa Kurkowego Grodu Gorzów w 1996 r., zm. w 2013 r.
1945 r. (75 lat) – Magdalena Tomczak, nauczycielka i dziennikarka, uczyła w SP nr 11, pracował w „Stilonie Gorzowskim”, „Nadodrzu”, tygodniku „Ziemia Gorzowska” (1981-1990) i w „Gazecie Lubuskiej (1990-2000), zm. w 2003 r.
1955 r. (65 lat) – Edmund Mańczak (59 l.), krawiec, pionier miasta, b. starszy cechu(1948-1950).
1970 r. (50 lat) – Roman Szczepański (69 l.), kupiec, działacz PPS, b. powstaniec warszawski i pionier Gorzowa.
1971 r. – Józef Rosner (79 l.), krakowski artysta fotografik, b. właściciel landsberskiego atelier (1915-1925).
1978 r. – Jan Byczkowski (63 l.), nauczyciel, b. kierowniki SP 7 (1957-1960) i SP 4 (1964-1972).
1987 r. – Leon Haegenbarth (71 l.), nauczyciel plastyki, działacz kultury, inicjator budowy pomnika Mickiewicza.
1987 r. – dr Józef Letki (72 l.), lerkarz medycyny, producent farmaceutyków, b. kierownik zakładu w PIW (1946-1948), właściciel firmy „Biosan”, pierwszy kierownik Pogotowia Ratunkowego w Gorzowie (1949), później w Łodzi i w Warszawie.
1997 r. – Irena Byrska (96 l.), aktorka, reżyser teatralny i pedagog, b. dyrektor dyrektor Teatru im. Juliusza Osterwy w Gorzowie (1963-1966).
1999 r. – Stefan Kaczałko, „Olszyna” (79 l.), b. żołnierz AK i Sybirak.
2000 r. (20 lat) – Jan Wasilczyk (86 l.), em. sokista, pionier miasta, długoletni muzyk orkiestry kolejowej i stilonowskiej.
2006 r. – Barbara Wesołowska (69 l.), b. nauczycielka w SP 1 co najmniej w 1976-1994.
2007 r. – Sławomir Głowacz (48 l.), rajdowiec.
2009 r. – Bogdana Kłopotowska (77 l.), b. kierowniczka SP nr 8 (1964-1970).
1789 r. (235 lat temu) – aptekarz Johann Samuel Lebrecht Ollenroth otrzymał przywilej na drugą w mieście aptekę; została ona urządzona 200 metrów od pierwszej apteki, w budynku dawnego zajazdu i stacji pocztowej przy obecnej ul. Sikorskiego, naprzeciw „Kokosa” i istniała do 1945 r.