Ligowy żużel w Niemczech powoli nabiera rozpędu

2015-06-08, Sport

Porównywanie poziomu sportowo-organizacyjnego piłkarskiej niemieckiej Bundesligi do polskiej ekstraklasy byłoby zadaniem na tyle karkołomnym, na ile jest porównywanie polskiej ligi żużlowej do… niemieckiej.

Futbol i żużel to oczywiście dwa odległe od siebie światy. Piłka wzbudza emocje na całym globie, jazda po owalnym torze, choć czasami bywa ekscytująca, cieszy się niewielkim zainteresowaniem i generalnie jest dyscypliną niszową. Dlatego dla wielu zaskoczeniem może być to, że w Niemczech żużel jako dyscyplina jest mocno rozwinięta, tyle że stoi na słabym poziomie. Nasi zachodni sąsiedzi wolą ścigać się po długich i trawiastych torach. Tu także odnoszą największe sukcesy. Szkoda, że za Odrą nie ma parcia na budowę silnych rozgrywek ligowych, dumnie również zwanych Bundesligą, zwłaszcza że jest tam więcej klasycznych torów żużlowych niż w Polsce. Organizuje się też sporo różnych imprez, turniejów, ale głównie dla juniorów.

W tym sezonie w rozgrywkach Bundesligi startuje sześć drużyn, co jest naprawdę dużo, jak spojrzymy na kilka poprzednich edycji. W 2014 roku mieliśmy przykładowo tylko trzy zespoły. Do tego w I lidze jeździ osiem kolejnych drużyn. Niestety, każdy zespół w najwyższej klasie rozgrywek pojedzie po zaledwie cztery mecze (nawet nie z wszystkimi rywalami). W sumie odbędzie się 12 spotkań w sezonie oraz dodatkowo dwa finałowe pomiędzy dwoma najlepszymi ekipami rundy zasadniczej. Wyjątkowo skromnie, ale jest to i tak dwa razy więcej niż przed rokiem. Gdyby jeżdżono tradycyjnym systemem ,,każdy z każdym’’ mecz i rewanż, do tego dorzucono play off mielibyśmy 34 spotkania, a to już byłoby nieźle. Jeżeli takim tempem zacznie się rozwijać żużlowa Bundesliga może niedługo doczekamy się takiej liczby spotkań. W Polsce przykładowo w ekstralidze mamy 64 pojedynki, w Danii 57, w Szwecji 52 a w Anglii 120 pojedynków.

Za niemieckimi kibicami, choć sezon w pełni, są dopiero cztery mecze. Ten ostatni odbył się w ostatnią niedzielę w Wolfslake, na najbliżej położonym zagranicznym torze od Gorzowa. Niespełna 170 km. Drużyna Wolfslake od trzech sezonów współpracuje z Falubazem Zielona Góra i w swojej nazwie nosi nawet człon lubuskiego klubu. Bywa, że posiłkuje się zielonogórskimi zawodnikami.

Tym razem sięgnięto po innych Polaków – Rafała Okoniewskiego i Sebastiana Ułamka. Rywalami Wolfslake były ,,północne gwiazdy’’ ze Stralsund, czyli zespół MC Nordstern. Ci z kolei postawili na Skandynawów – Magnusa Zetterstroema i Nikolaja Busk Jakobsena. Zestawienie te pokazuje, że siła niemieckich drużyn w Bundeslidze opiera się głównie na zawodnikach prezentujących co najwyżej pierwszoligowy poziom w Polsce, choć są wyjątki. Do tego Niemcy postanowili promować własnych zawodników. W sześcioosobowych składach może być tylko dwóch obcokrajowców. Pozostałe cztery miejsca obsadzają rodzimi jeźdźcy. To ciekawy kierunek, który w dłuższej perspektywie czasu powinien pozwolić na podniesienie poziomu sportowego.

Co ciekawe, zawodnicy gospodarzy w Niemczech jeżdżą z numerami od 1 do 6, a goście od 11 do 16. Tabela biegów liczy 14 wyścigów, z czego dwa ostatnie to nominowane. W przypadku różnicy ośmiu punktów na korzyść jednej z drużyn, druga może sięgnąć po ,,jokera’’, ale nie może być to zawodnik zastępujący, lecz mający w danej chwili programowy start. Taką sytuację mieliśmy w 12 biegu, kiedy żużlowcy ze Stralsundu prowadzili 37:29 i miejscowi w ramach rezerwy taktycznej w miejsce Stevena Mauera wystawili bezbłędnie startującego Rafała Okoniewskiego, natomiast jadący zgodnie z programem Richard Meyer pojechał jako ,,joker’’. Gospodarze w pełni wykorzystali przywilej i zwyciężyli 8:1 (Okoniewski musiał przed metą przepuścić Meyera, żeby mógł mieć 6 punktów). Potem jednak sprawę pokpił Sebastian Ułamek, który w pierwszym z biegów nominowanych spadł z pierwszej na ostatnią pozycję i MC Nordstern wygrywając podwójnie, zapewnił sobie zwycięstwo w całym meczu. Ostatecznie żużlowcy ze Stralsundu wygrali 46:41, pomimo heroicznej jazdy Okoniewski, który wywalczył w sześciu biegach komplet 17+1 pkt. Dla zainteresowanych na końcu tekstu prezentuję zdobycze punktowe obu zespołów.

Zawody obejrzało około tysiąca widzów, którzy potraktowali spotkanie jako dobry sposób spędzenia kilku godzin w warunkach piknikowych. Bo warto w tym miejscu wyjaśnić, że w Niemczech mecz ligowy jest na ogół deserem głównym bogatej strawy. Wcześniej jeździli młodzi żużlowcy różnych klubów w turniejach dla zawodników z licencjami A i B. W sumie odbyło się 16 wyścigów, po których trening mieli ligowcy. Całość trwała ponad pięć godzin, jeżdżenia było naprawdę sporo.

Czy Niemcy są w stanie kiedyś zbudować speedway na wysokim poziomie? Byłoby to w interesie całego światowego żużla. A może przynajmniej niektóre polskie kluby nawiązałyby współpracę z niemieckimi na wzór tej pomiędzy Wolfslake i Falubazem, co pozwoliłoby na rozgrywanie większej liczby ciekawych imprez i silniejsze promowanie tej dyscypliny sportu za Odrą. Tam wciąż jest duży, niewykorzystany w pełni potencjał finansowy wśród sponsorów.

Robert Borowy

Foto: Łukasz Borowy

Wolfslake Falubaz Berlin: Rafał Okoniewski - 17+1 (3,3,3,3,2*,3), Sebastian Ułamek - 6 (0,3,3,0,0), Christian Hefenbrock - 4 (1,0,1,1,1), Mathias Bartz - 0 (0,0,0,0), Steven Mauer - 2+1 (2*,0,0,-), Richard Geyer - 12 (3,1,2,6!,0)

MC Nordstern Stralsund: Magnus Zetterstroem - 9+1 (2,2,1*,2,2), Nikolaj Busk Jakobsen - 8+3 (1*,2,2,1*,2*), Tobias Busch - 8+3 (2*,1*,0,2*,3), Kevin Woelbert - 10+2 (3,1*,2,3,1*), Roberto Haupt - 5+1 (u,2*,3,w), Dominik Moser - 6 (1,3,1,1).