Echogorzowa logo

wiadomości z Gorzowa i regionu, publicystyka, wywiady, sport, żużel, felietony

Jesteś tutaj » Home » Kultura »
Alfa, Leonii, Tytusa , 19 kwietnia 2024

Nadrealizm malarki z Kręgu Arsenału

2012-09-29, Kultura

W Muzeum Lubuskim w „Spichlerzu” w piątek, 28 września, otwarta została wystawa pt. „Nadrealizm w malarstwie Krystyny Brzechwy”. Jest to pierwsza wystawa z cyklu „Malarze z Kręgu Arsenału 1955”. Artystka mimo swych 84 lat przyjechała na wernisaż.

medium_news_header_1588.jpg
"Spichlerz"  Krystyna Brzechwa pierwsza od lewej

Najważniejszą stałą kolekcją Muzeum Lubuskiego im. J. Dekerta jest zbiór malarstwa, rysunku i grafiki „Krąg Arsenału 1955”. Kolekcja powstawała od 1977 roku przy dużej zasłudze Jacka Antoniego Zielińskiego i artystów z „Arsenału 1955”. Obecnie liczy 505 prac 38 artystów. Zawiera oryginalne obrazy z wystawy z 1955 roku oraz prace artystów biorących udział w tej wystawie z późniejszych lat ich twórczości. Są to m.in. prace Marka Oberländera, Jacka Sienickiego, Izaaka Celnikiera, Jana Dziędziory, Barbary Jonscher, Jerzego Ćwiertni, Stefana Gierowskiego, Jerzego Tchórzewskiego, Przemysława Brykalskiego, Jacka Sempolińskiego, Andrzeja Wróblewskiego, Henryka Błachnio, Lidy Stehnowej, Bartłomieja Kurki, Krystyny Brzechwy. Ekspozycja składa się z kilku części, prezentowanych jest 239 prac malarskich i 5 rzeźb. Na ich przykładzie można prześledzić kierunki rozwoju twórczości artystów „Kręgu Arsenału 1955”.

"Klaun"  - Najnowszy obraz artystki z tego roku 

Krystyna Brzechwa urodziła się 25 sierpnia 1928 w Warszawie, gdzie mieszka do dziś. Jest córką Jana Brzechwy, znanego poety i pisarza dla dzieci. Ukończyła Wydział Malarstwa ASP w Warszawie w 1955, uzyskując dyplom w pracowni prof. Eugeniusza Eibischa. W tym samym roku zadebiutowała na przełomowej dla polskiej sztuki Wystawie Młodej Plastyki w „Arsenale” i wstąpiła do ZPAP, w którym z przerwami aktywnie działała. Od 1955 roku zaprezentowała kilkadziesiąt wystaw indywidualnych w kraju i zagranicą, m. in. w Arnhem, Londynie, Sztokholmie, Nowym Jorku. Do 1981 regularnie uczestniczyła w przeglądowych wystawach zbiorowych, jak Festiwale Polskiego Malarstwa Współczesnego w Szczecinie (1966, 1970, 1974), Grand Prix International d’Art Contemporain w Monte Carlo (1971 – nagroda zespołowa dla działu polskiego), Inter’73 w Holstebro (Dyplom Honorowy), Festiwalach Sztuk Pięknych w Warszawie (1974, 1978, 1981).

Na stronie www.agraart czytamy o jej twórczości: „Od wczesnych lat artystka prezentuje jednorodny styl, oparty na malarstwie naiwnym, zawdzięczając przy tym wiele fantastycznym wizjom Marca Chagalla. Początkowo malowała martwe natury i widoki ubogich, brzydkich przedmieść. Szybko przeszła do metaforycznych scen figuralnych, prezentując świat 'nie z tej ziemi', widziany jakby oczyma dziecka, a przy tym pełen egzystencjalnej zadumy i moralnej refleksji. Jej obrazy zaludniają postaci rodem z baśni, groteski, commedii dell’arte. Artystka stosuje mocne, nasycone, kontrastujące kolory, zdecydowanie kreśli kontury kształtów. Obok malarstwa zajmuje się też ilustrowaniem książek dla dzieci (w tym bajek swego ojca, Jana Brzechwy) oraz scenografią”.

„Salome” z 1963 roku

Kurator gorzowskiej wystawy, Ewa Żelazny-Machura w katalogu wydanym z okazji wystawy napisała: „Nadrealizm w malarstwie Krystyny Brzechwy polega na poszukiwaniu autentyczności przez przedstawianie innej rzeczywistości, zgodnej z jej własnymi uczuciami. Artystka w swoich obrazach poszukuje sensu życia i przeznaczenia, przypisanego ludziom przez los, obnaża ludzkie wady i słabości. Zamyśla się nad sferą duchową człowieka, wnika w jego wnętrze, ujawnia leki i marzenia”.

Artystka w początkowym okresie malowała nawet abstrakcje – w „Spichlerzu” pokazywane są dwa obrazy zatytułowane „Taszyzm” - swoje malarstwo figuratywne przeplatała pejzażami. W gorzowskich zbiorach nie ma pracy Krystyny Brzechwy, którą pokazywała na legendarnej wystawie w warszawskim „Arsenale" w 1955 roku, ponieważ praca ta zaginęła. Wystawionych jest 46 obrazów z całego okresu twórczości, w większości ze zbiorów artystki. Najstarszy pokazywany obraz to pejzaż „Iłża” z 1947 roku, najmłodszy to jeszcze nie całkiem wysuszony „Klaun” z 2012 roku.

Wystawa będzie czynna do 28 października.

Dorota Frątczak






 

X

Napisz do nas!

wpisz kod z obrazka

W celu zapewnienia poprawnego działania, a także w celach statystycznych i na potrzeby wtyczek portali społecznościowych, serwis wykorzystuje pliki cookies. Korzystając z serwisu wyrażasz zgodę na przechowywanie cookies na Twoim komputerze. Zasady dotyczące obsługi cookies można w dowolnej chwili zmienić w ustawieniach przeglądarki.
Zrozumiałem, nie pokazuj ponownie tego okna.
x