Koncert z niespodzianką

2013-02-11, Kultura

Na niedzielny koncert w Filharmonii Gorzowskiej zabrakło biletów. Wiele osób odeszło od kasy z kwitkiem, choć organizatorzy dostawili sporo krzeseł do zaplanowanych wcześniej miejsc w Sali Kameralnej. Bohaterką tego wieczoru była Beata Gramza (sopran), jedyna chyba w Gorzowie śpiewaczka po studiach wokalnych i z doświadczeniem na scenach operowych.

W pierwszej części koncertu zaśpiewała pieśni artystyczne kompozytorów XX wieku, z akcentem na pierwszą jego połowę. Dominowały tu utwory kompozytorów polskich, aby – jak podkreśliła artystka – udowodnić, że polska pieśń artystyczna nie sprowadza się do Moniuszki. W drugiej części Beata Gramza wykonała arie sopranowe ze znanych oper, m.in. arię Mimi z „Cyganerii” Pucciniego, arię Rusałki z „Rusałki” Antonina Dworzaka, a zakończyła piękną kołysanką „Sumertimes” z opery Georga Gershwina „Porgy and Bess”.

Ale prawdziwa niespodzianka czekała słuchaczy na końcu. Na bis (bo musiał być po takim pięknym koncercie) Beata Gramza rozpoczęła śpiewną, uduchowioną pieśń. Przyznam, byłam zdziwiona, że właśnie taki utwór wybrała. Za chwilę jednak okazało się, dlaczego. Po chwili rozległ się śpiew z tyłu widowni. Tam stał chór Cantabile, a z boku dyrygowała nim Jadwiga Kos. Wcześniej chór „Cantabile” i Beata Gramza wspólnie wykonywali ten jeden z najbardziej znanych utworów religijnych „Panis Angelicus” Cezarego Francka, ale odbywało się to podczas koncertów chóru np. w katedrze. Teraz chór wkroczył do filharmonii, by w takiej formie podziękować bohaterce recitalu, która nigdy nie odmawiała udziału we współpracy z „Cantabile”.

Nie tylko dzięki finałowej niespodziance był to piękny, wzruszający koncert. Pani Beata Gramza zaśpiewała bardziej i mniej znane, ale wszystkie liryczne, serdeczne, utwory swoim doskonałym, dojrzałym głosem. Publiczność podziękowała artystce na stojąco. Towarzyszyła jej – jak zwykle – siostra – Marta Ożelska-Kurzawa.

Krystyna Kamińska

BEATA GRAMZA (SOPRAN)

Urodziła się w Białymstoku i tam rozpoczęła edukację muzyczną, najpierw w klasie akordeonu, a potem w klasie śpiewu wybitnej polskiej śpiewaczki i pedagoga prof. Haliny Słonickiej. Studia na wydziale wokalno - aktorskim ukończyła z wyróżnieniem w klasie prof. Katarzyny Rymarczyk w Akademii Muzycznej w Bydgoszczy. Dwukrotnie była stypendystką Ministerstwa Kultury i Sztuki. W 1990 roku została laureatką Międzyuczelnianego Konkursu Wokalnego we Wrocławiu, w kategorii oratoryjnej. W 1991 roku otrzymała wyróżnienie i nagrodę specjalną za wykonanie arii polskiego kompozytora na Konkursie Sztuki Wokalnej im. Ady Sari.

Reprezentowała Akademię Muzyczną w Bydgoszczy na Festiwalu Mozartowskim Wrocław 1991, zaś rok później zaproszona była do udziału w Koncercie Roku w Galerii Porczyńskich w Warszawie. Umiejętności wokalne doskonaliła na kursach mistrzowskich prowadzonych przez znakomitych śpiewaków i pedagogów: Teresę Żylis-Garę, Ingrid Kremling, Edith Mathis, Andre Orlowitza.

Na scenie bydgoskiej Opery Nova zadebiutowała w 1994 roku w operze „Czarodziejski Flet” W. A. Mozarta. W kolejnych sezonach artystycznych, do 2002 roku, występowała m.in. w partii Liu w „Turandot” G. Pucciniego, Anny w „Nabucco” G. Verdiego, Donny Elviry w „Don Giovannim” W. A. Mozarta, Giulietty w „Opowieściach Hoffmanna” J. Offenbacha, Micaeli w „Carmen” G. Bizeta, Hanny w „Strasznym Dworze” S. Moniuszki. Z powodzeniem wykonywała również partie operetkowe w „Wesołej Wdówce”, „Carewiczu” i „Krainie Uśmiechu” F. Lehara. Repertuar ten wykonywała wielokrotnie podczas tournée w Niemczech, Holandii i Francji.

Jako solistka Opery Nova w Bydgoszczy nagrodzona została przez dziennikarzy „Złotą Maską” za: „partię Donny Elviry w „Don Giovannim”, muzykalność, liryzm i stałe doskonalenie kunsztu wokalnego”, a także wzięła udział w Międzynarodowym Konkursie Opery Włoskiej „I Ranieri I Cestelli” w Berlinie i znalazła się w gronie finalistów występujących w Galowym Koncercie w Deutsche Oper.

Artystka koncertuje również na estradach filharmonicznych, wykonując repertuar oratoryjny i muzykę kameralną. Współpracowała z Filharmonią Pomorską, Capellą Bydgostiensis i Kwartetem Pomorskim, Lubuską Sinfoniettą, Gorzowską Orkiestrą Kameralną, Filharmonią Podlaską i Chórem Politechniki Białostockiej, poznańskim zespołem muzyki dawnej Musica Maxima, Orchester der Frankfurter Musikfreunde.

Ważne miejsce w jej życiu zawodowym zajmuje pedagogika wokalna. Prowadzi klasę śpiewu solowego w Szkole Muzycznej II stopnia w Gorzowie Wielkopolskim „zarażając”, jak sama mówi, młodych wokalistów miłością do muzyki operowej. Mieszka w Gorzowie.

MARTA OŻELSKA-KURZAWA

Urodziła się w Białymstoku. Ukończyła z wyróżnieniem Akademię Muzyczną im. I. J. Paderewskiego w Poznaniu w 2005 roku, w klasie fortepianu prof. Andrzeja Tatarskiego. W latach 2005/2006 przebywała na stypendium artystycznym w Amsterdamie, rozwijając swoje umiejętności pianistyczne w Konserwatorium Muzycznym w klasie prof. Matthijsa Verschoora. Następnie studiowała w Conservatoire de Strasbourg pod kierunkiem prof. Amy Lin.

Jako pianistka – kameralistka współpracowała w tym czasie z wybitnymi muzykami, wirtuozami fletu: Mario Caroli, Ayako Okubo, wykonując muzykę kompozytorów współczesnych podczas wielu festiwali i konkursów, m.in. Flautissimo w Strasbourgu czy Konkursu Gaudeamus w Amsterdamie. Towarzyszyła młodym śpiewakom podczas Mistrzowskiego Kursu Wokalnego Francuskiej Pieśni Romantycznej w Strasbourgu, prowadzonego przez znakomitego pedagoga Brigitte Baileys i pianistę Jeffa Cohena. Na przełomie 2008/2009 roku brała udział w wokalnym show „The 12 Tenors”, podczas tournée w Niemczech.

Technikę pianistyczną i umiejętności interpretacyjne rozwijała uczestnicząc w fortepianowych kursach mistrzowskich prowadzonych przez: prof. Andrzeja Jasińskiego, prof. Paula Guldę, prof. Szabolcsa Esztenyi, prof. Z. Śliwińskiego. Chętnie wykonuje muzykę współczesną. Występuje z solistami – instrumentalistami i śpiewakami w kraju i za granicą.