Co za dramat. Maciek przeszedł operację amputacji nogi

2023-11-04, Prosto z miasta

Co może pójść nie tak, jak ma się 22 lata, jest się silnym, wysportowanym, pełnym marzeń chłopakiem, który chciał zawodowo leczyć ludzi?

Fot. Ze zbiorów Macieja Łuczaka

Maciej Łuczak jest studentem czwartego roku fizjoterapii na gorzowskim AWF-ie. Dobrym, ambitnym, rzetelnym – jak podkreślają wykładowcy. Zawsze uśmiechniętym, pogodnym, co było widać i słychać na korytarzach uczelni.

– To najbardziej pozytywna i dorosła osoba u nas na roku. Dusza człowiek. Pomocny. Ciepły. Jego priorytetem jest chyba zadbanie i zaopiekowanie się innymi – mówi Joanna Dąbkowska, koleżanka Maćka z roku. – Przy tym on bardzo szanuje każdego człowieka, ma w sobie dużo empatii. Dlatego takim szokiem było dla nas to, co mu się przydarzyło – przyznaje.

Na trzecim roku na Maćka spadła diagnoza – mięsak maziówkowy podudzia lewego. Prościej – nowotwór złośliwy. Studiując kierunek medyczny wiedział, co to oznacza. Miał jednak od początku ogromne fachowe wsparcie ze strony kadry uczelni. Na początku tego roku Maciej zaczął chemioterapię, radioterapię połączoną z hipertermią, potem była resekcja guza, kolejna chemioterapia, rehabilitacja. Pół roku leczenia zakończone diagnozą, że nie ma przerzutów.

- Maciek cały czas studiował, to ambitny, chętny do pomocy chłopak – mówi mgr Izabela Różycka, wykładowca przyszłych fizjoterapeutów, która została koordynatorką akcji pomocowej. Pod koniec października okazało się bowiem, że choroba wróciła. – To był taki skok, że ze stanu, że wszystko jest dobrze, czyste, wyleczone od razu zrobiło się: amputujemy nogę – przyznaje J. Dąbkowska.

Zabieg został przeprowadzony w Instytucie Onkologii im. Marii Skłodowskiej-Curie w Warszawie w piątek, 3 listopada. – To jest dla mnie cios – wyznał Maciek na portalu www.siepomaga.pl po usłyszeniu decyzji lekarzy o konieczności amputacji nogi.

Wsparcie, jakie otrzymuje od początku procesu leczenia, daje mu jednak nadzieję i nie pozwala się załamać.

– Amputacja nogi absolutnie nie odbiera Maćkowi szans na zostanie fizjoterapeutą. To w całej tej złej sytuacji jest najlepsze wyjście, bo daje mu cel. To dla niego szansa na normalne życie i spełnienie pasji bycia fizjoterapeutą – podkreśla I. Różycka.

Choroba onkologiczna młodego chłopaka wywołała prawdziwą lawinę pomocy. Ruszyła już zbiórka na zakup protezy, dalsze leczenie i rehabilitację. Tylko na protezę potrzeba ponad 425 tysięcy złotych. Do tego dochodzą koszty przejazdów, pomocy psychologicznej, dostosowania do nowych potrzeb mieszkania.

Pomagają koledzy z roku, z całego AWF-u w Gorzowie i Poznaniu, koledzy ze szkoły z Nowego Tomyśla, skąd pochodzi Maciej. Są zbiórki puszkowe, licytacje, planowany jest świąteczny koncert ze znanym wykonawcą na auli AWF (na razie jeszcze nie wiadomo, kto miałby to być). Planowana jest też akcja ,,Masujemy dla Macieja” – z usług studentów fizjoterapii będą mogli skorzystać gorzowianie przez dwa tygodnie – 14, 16 oraz 21 i 23 listopada w zamian za zakup cegiełki na leczenie.

– Obserwujemy sytuację i będziemy działać tak długo, jak to będzie potrzebne. Pomysłów nam nie zabraknie – mówi Joanna Dąbkowska.

- Zbiórki są ważne, bo koszty leczenia będą duże, ale chcemy pokazać Maćkowi przede wszystkim to, że ma wsparcie, żeby nie martwił się teraz o pieniądze. On jest teraz zagubiony w tym, co się stało z jego zdrowiem – mówi Asia. Dodaje, że Maciek nie aż tak bał się amputacji, ile tego, co może być dalej. Przerzutów.

Kilka dni przed planowaną amputacją nogi Maciek dowiedział się od lekarzy, że ma guzka w płucach. Ma nadzieję, że to tylko efekt stanu zapalnego, jaki dotknął cały organizm. Dwa dni przed amputacją Maciek napisał mi: Wierzę w to, że uda się wyzdrowieć…

Maja Szanter

Fot. Ze zbiorów Macieja Łuczaka

Zbiórka na zakup protezy i dalsze leczenie Macieja Łuczaka znajduje się na stronie https://www.siepomaga.pl/maciej-luczak

Prosto z miasta

Robert
Borowy

Jak to było z gorzowskimi pochodami majowymi?

Pierwszy pochód majowy w powojennym Gorzowie odbył się w 1946, ostatni w 1988 roku. Przez te lata spontaniczne przejścia przez miasto ubarwiał albo Szymon Gięty, albo demokratyczna opozycja.