Praca z ludźmi jest w tym przypadku na pierwszym miejscu

2015-07-14, Trzy pytania do...

Trzy pytania do Roberta Surowca, przewodniczącego rady miasta

- W lutym 2010 roku ówczesna rada miasta przyjęła uchwałę o lokalnym programie rewitalizacji obszarów zdegradowanych miejskich, poprzemysłowych i powojskowych na lata 2010-2015. Czy już nie czas rozpocząć pracę nad nową uchwałą?

- Właśnie rozpoczynamy dyskusję. Dla mnie sprawa rewitalizacji jest priorytetową. Będę do tego również namawiał prezydenta, niedługo ponownie spotkamy się z panem Wojciechem Kłosowskim, wybitnym specjalistą od spraw rewitalizacji z Łodzi. Gorzów jest szczególnym miastem, gdzie śródmieście jest wyjątkowo mocno zdegradowane i chyba wszystkim zależy, żeby zmienić ten stan rzeczy. Bardzo dobrze, że powoli dobiegają końca prace nad nowelizacją ustawy o rewitalizacji, ponieważ łatwiej będzie wprowadzić nowe zapisy lokalne. Jako miasto musimy w pierwszej kolejności wyznaczyć specjalną strefę rewitalizacyjną oraz przygotować się do pozyskiwania środków z różnych źródeł, przede wszystkim z programów regionalnych. Musimy ponadto spojrzeć na rewitalizację szerzej niż tylko przez pryzmat odnowienia kamienic. Uważam, że na pierwszym miejscu znajduje się tu infrastruktura społeczna, zresztą na ten cel są przeznaczone największe środki. Nie można myśleć o naprawianiu infrastruktury budowlanej w oderwaniu od mieszkańców. Powiem szczerze, że praca z ludźmi jest w tym przypadku na pierwszym miejscu.

- Co pan rozumie pod pojęciem ,,praca z ludźmi’’?

- Rewitalizacja to długi i skomplikowany proces. Mówimy tu o wielu składowych. Po pierwsze trzeba zaplanować rozwój centrum miasta we współpracy z mieszkańcami. Nie możemy robić coś wbrew ich oczekiwaniom, bo szybko powrócimy do stanu pierwotnego. 25 radnych i prezydent nawet wspólnie nie mają patentu na mądrość. Dlatego bardzo potrzebne będą aktywne konsultacje. Celem programu jest przywrócenie zdegradowanych obszarów ludziom. Po drugie, kiedy przyjdzie czas generalnych remontów kamienic i trzeba będzie wykwaterować mieszkańców na okres remontu, należy zrobić to w przemyślany sposób. To co powiem nie jest może popularne, ale musimy zacząć pracować przynajmniej częścią z ludzi, którzy nie zawsze radzą sobie w życiu. Duże skupisko takich osób mieszka właśnie w śródmieściu. Trzeba im pomóc znaleźć właściwą drogę do ponownego rozwoju czy to zawodowego, osobistego, społecznego. Osoby takie na przykład nie powinny trafiać do podobnych środowisk w innych częściach miasta, a należy starać się wprowadzić ich w nowe środowiska, gdzie otrzymają szansę poznania innego sposobu życia. W wielu przypadkach takie osoby odnajdują się na nowo i nie zawsze chcą wracać na stare śmieci. Oczywiście najpierw musimy poznać te bolączki, dowiedzieć się, z czym nie dają sobie radę. Bez tego same remonty budynku nic nie dadzą.

- A jak wyglądałby pomysł finansowania remontów, bo zdecydowana większość obecnych mieszkańców śródmieścia nie jest przygotowana na współfinansowanie drogich prac budowlanych?

- Jestem zwolennikiem tego, żeby miasto bardzo aktywnie uczestniczyło w przywracaniu centrum do świetności również w zakresie remontów. Nie chciałbym jednak w tej chwili prezentować konkretnych rozwiązań, bo nad tym należy się mocno pochylić. Mieszkańcy muszą czuć się właścicielami nie tylko swoich mieszkań, ale całości. Pamiętajmy też, że niemal w każdym kwartale są inne problemy. Ponadto każda sprawa będzie zapewne wymagała indywidualnego podejścia. Jednym właścicielom miasto będzie zapewne musiało finansowo pomóc, innym nie. Najmniej problemów będzie oczywiście z miejskimi budynkami. Musimy natomiast znaleźć rozwiązanie dla budynków zarządzanych przez wspólnoty. Jeszcze innym sposobem jest pomaganie wspólnotom w pozyskiwaniu środków finansowych z zewnętrznych źródeł. Wachlarz pomysłów i rozwiązań jest szeroki.