Trzy pytania do poseł Elżbiety Rafalskiej z PiS

2012-12-17, Trzy pytania do...

- Dlaczego nie wzięła pani udziału w debacie zorganizowanej przez marszałek Elżbietę Polak w sprawie sytuacji w lubuskiej ochronie zdrowia, w tym gorzowskiego szpitala?

- Najpierw potwierdziłam swoja obecność na tej debacie, ale później doszłam do wniosku, że to nie ma sensu, skoro samorząd województwa jest na ścieżce, z której nie zamierza zejść. Decyzje zapadły, szpital ma być przekształcony w spółkę i nie ma odwrotu. Rozumiem, że marszałek Elżbieta Polak realizuje politykę rządu, która sprowadza się do dyskryminowania publicznych szpitali, a której celem jest ich komercjalizacja i prywatyzacja.
Uczestniczyłam do tej pory we wszelkich możliwych debatach związanych z sytuacją gorzowskiego szpitala. Prezentowałam wszędzie różne rzeczowe analizy, stanowiska, wnioski i nic z tego wynikało. To po co miałam robić to jeszcze raz?

- Skoro przekształcenie gorzowskiego szpitala w spółkę prawa handlowego jest nieuchronne, to jakie widzi pani przed nim perspektywy?

- Czarno widzę. Zależy jeszcze jakim długiem ten szpital zostanie obciążony. Wcale nie jestem pewna, że po przekształceniu tego długu nie będzie. A gołym okiem już widać, iż szpital ogranicza przyjęcia w znacznie szerszym zakresie niż inne szpitale. I dalej będzie już tylko gorzej. Będą ograniczane przyjęcia, ograniczony będzie dostęp do leczenia szpitalnego, wydłużą się jeszcze bardziej kolejki. Może również zawęzić się oferta świadczonych usług medycznych, bo deficytowe usługi i oddziały będą likwidowane. To zaś będzie oznaczało, że pacjenci z powikłaniami będą wożeni do innych placówek, a inni sami będą szukać pomocy lekarskiej poza województwem lubuskim. To wszystko nie stanie się od razu, w ciągu 2-3 lat, ale tak będzie wyglądał proces ograniczania i zwijania gorzowskiego szpitala.

- Dramatyczna sytuacja w polskiej ochronie zdrowia coraz bardziej się pogłębia. Jakich działań powinniśmy oczekiwać ze strony rządu?

- Dramat w ochronie zdrowia związany jest głownie z fatalną sytuacją finansów publicznych i tu w pierwszej kolejności potrzebne są działania naprawcze, w tym pobudzenie wzrostu gospodarczego. Potrzebne są większe nakłady na ochronę zdrowia, może nawet podniesienie składki zdrowotnej. Z rozwiązań systemowych niezbędna zdaje się być likwidacja kosztownego NFZ i inny sposób zarządzania, czyli zarządzanie budżetowe tymi publicznymi przecież środkami. Musi zmienić się wycena usług medycznych, pojawić kontraktowanie pakietowe, a nie wybiórcze, które sprawia, że placówki niepubliczne wybierają sobie rodzynki, a z całą resztą muszą zmagać się szpitale publiczne, co często prowadzi je do zapaści.
Na pewno ochrona zdrowia jest bardzo trudnym obszarem działania, ale trzeba coś robić. Tymczasem minister Arłukowicz nie zrobił nic, żeby uzdrowić sytuację. Nie zrobiono nic, aby zahamować tendencję zadłużania się szpitali i dalszego ograniczania dostępu do usług medycznych.

J. Del.