Działania, które pozwolą przetrwać firmom

2020-04-07, Trzy pytania do...

Trzy pytania do Marty Bejnar-Bejnarowicz, radnej z klubu Kocham Gorzów

- Czy pakiet pomocy o wartości 10 milionów dla gorzowskich przedsiębiorców ze strony miasta jest dobrym kierunkiem działania?

- Wynik finansowy przedsiębiorstw prywatnych w Gorzowie sensu largo od lat balansuje na granicy opłacalności, więc żaden pakiet nie będzie wystarczający. Jednak nie możemy ustać w staraniach, aby w każdy możliwy sposób wspierać lokalne przedsiębiorstwa, a co za tym idzie, możliwie długo utrzymać zatrudnienie. Niebawem miasto za pośrednictwem PUP-u będzie dystrybuowało dopłaty do utrzymania miejsc pracy. Pakiet gorzowski jest dość obfity. Z działań, jakie są jeszcze do dyspozycji samorządu można by zmniejszyć opłatę za wywóz śmieci, zapewnić wsparcie w zakresie doradztwa finansowego i prawnego, zorganizować platformę wymiany informacji o usługach, z których można skorzystać, jak na przykład gastronomia, zawiesić opłaty za parkowanie a mieszkańcom mieszkań komunalnych i socjalnych, którzy stracili pracę ulżyć w opłatach za czynsz. Niemniej należy pamiętać, że taka redystrybucja i ulgi podatkowe spowodują znaczące braki w budżecie miasta, co może skutkować nawet brakiem pieniędzy na wypłaty dla urzędników czy nauczycieli. Powinniśmy także zmienić priorytety inwestycyjne i jeżeli zostaną nam jakiekolwiek pieniądze w miejskiej kasie to spożytkujmy je na inwestycje, które pozwolą przetrwać lokalnym firmom. To się wiąże z dostosowaniem skali zadań do możliwości gorzowskiego rynku. Wypaść by zatem musiały największe inwestycje realizowane przez ogólnopolskie korporacje, aby ostatnie miejskie pieniądze nie wypłynęły z miasta. Najskuteczniejsze narzędzia są jednak w rękach rządu, a że stan finansów publicznych od dawna jest bardzo wątpliwy, to należy się spodziewać recesji, która przewartościuje cały system gospodarki – nie tylko polskiej, ale i światowej.

- Co jeszcze można zrobić, żeby można było uratować jak najwięcej miejsc pracy w mieście?

- Przedsiębiorcy nieposiadający dużej poduszki finansowej po 2-3 miesiącach stracą płynność, co pociągnie za sobą masowe zwolnienia. Dlatego, aby to możliwie odsunąć w czasie, należy dofinansować pensje, zmniejszyć koszty prowadzenia działalności, zostawić gorzowskie pieniądze na lokalnym rynku, prowadzić aktywną politykę informacyjną. Skala problemu jest jednak na tyle gigantyczna, że lokalnie nie mamy więcej możliwości, niż te, o których powiedziałam, a które są wdrażane. Jesteśmy w stałym kontakcie z prezydentem, co powoduje, że przepływ informacji jest wystarczający, aby wyłapać większe zagrożenia lub wdrożyć rozwiązania, jakie się pojawiają w innych miastach. To dobra praktyka, która powinna zostać na stałe.

- Jak długo mogą wytrzymać w obecnym reżimie nasi lokalni przedsiębiorcy, żeby bezpowrotnie nie stracić swoich małych firm?

- Należy sobie zdać sprawę, że gospodarka nie wróci już do stanu sprzed pandemii. Musimy urządzać się w nowej rzeczywistości, o której pisze dr Marcin Popkiewicz na portalu ziemianarozdrozu.pl/. Cytuję: ,,Iluzja, że jesteśmy koroną stworzenia, doskonale odizolowaną w naszej technosferze od problemów środowiskowych jest tylko iluzją, bardzo niebezpieczną. Dostaliśmy ostrzeżenie. Następna katastrofa może być dużo poważniejsza.(...) Musimy skończyć z mierzeniem postępu tempem wzrostu PKB i konsumpcji materialnej. Musimy zmienić system finansowy, tak, żeby nie wymagał wzrostu. Musimy skończyć z narastającymi nierównościami i rajami podatkowymi. Musimy stosować zasadę „zanieczyszczający/szkodzący płaci”, niezależnie czy mówimy o smogu, destrukcji lasów deszczowych i oceanów czy o nadużywaniu antybiotyków w hodowli. Musimy skierować środki na ochronę ekosystemów i klimatu. Jak widać po uruchomieniu od ręki tysięcy miliardów dolarów na stymulowanie gospodarki – w tym kontekście wykłócanie się o każdy miliard podczas negocjacji klimatycznych wygląda po prostu żałośnie.”