Pszczoły żyją w swoim świecie i to człowiek winien je słuchać

2014-07-22, Trzy pytania do...

Trzy pytania do Łukasza Kłosowskiego, pszczelarza i producenta miodów naturalnych

- Skąd u pana zamiłowanie do pszczelarstwa?

- Wszystko zaczęło się od mojej pochodzącej z Ukrainy babci, a właściwie jej… wujka, który przed wojną miał bardzo dużą pasiekę, składającą się z trzystu, a w najlepszych czasach nawet czterystu rodzin pszczelich, czyli uli. Gospodarstwo było na tyle duże, że musiał on zatrudniać do obsługi wielu pracowników. Po wojnie, kiedy przyszła konieczność opuszczenia rodzinnych stron, przyjechali oni na zachodnie ziemie i tu brat babci założył niewielką pasiekę. Pewnego dnia zaproponował mojemu ojcu, żeby zainteresował się hodowlą pszczół i dał mu dwa ule. Ale ojciec za bardzo nie znał się na tym i w ciągu roku te dwie pszczele rodziny ,,rozeszły’’ mu się po drzewach, czyli mówiąc dokładniej wyroiły się, a przekładając już na potoczny język po prostu uciekły. Ojciec nie wiedział, że pszczoła w ulu się rozwija i z czasem potrzebuje więcej miejsca. W takich przypadkach trzeba prowadzić odpowiednią gospodarkę pasieczną wewnętrz ula, poprzez jego rozbudowę. Ta porażka zmotywowała jednak ojca do cięższej pracy i po latach pasieka zaczęła się rozrastać. Naturalnym było, że od dzieciństwa bardzo interesowałem się życiem pszczół, latami poznawałem rynek produkcji miodu, dużo się uczyłem, ale własną pasiekę mam dopiero od kilku miesięcy.

- Co jest najbardziej fascynujące w hodowli pszczół?

- Pszczelarstwo na pewno nie jest dla wszystkich. Jest to naprawdę bardzo ciężka fizycznie praca. Szczególnie w takie dni upalne, jak mamy ostatnio. Kiedy większość wypoczywa na plażach pszczelarze muszą ubierać się w specjalne kombinezony i pracować przy ulach. Co więc jest fascynującego w tej pracy? Obserwacja życia pszczół. Kiedy człowiek dokładnie zaprzyjaźni się z nimi potrafi wiele odczytać z ich zachowań. I kiedy widzi, że dzieje im się coś złego natychmiast może reagować, pomóc im. A one umieją się odwdzięczyć. Zresztą żeby nie być gołosłowny podam takie ciekawy przykład. Przyjechał do nas sadownik, zajmujący się uprawą ekologicznych czereśni. I poprosił, żebyśmy przyjechali do jego sadu z naszymi owadami, gdyż do tej pory kwiatki zapylały mu tylko trzmiele i efekty tego były kiepskie. Wzięliśmy osiem pszczelich rodzin, pszczółki zadanie wykonały i kiedy przyjechaliśmy na zbiór czereśni właściciel nie krył ogromnej radości. Nigdy nie miał tak udanych zbiorów, gdyż jakość zapylenia była najwyższej próby. Warunkiem powodzenia jest słuchanie pszczół. One mają swój świat i jak chcemy włączyć się do niego musimy uczynić to na ich warunkach. W innym przypadku pszczółki zaczną szukać nowego świata.

- To piękne co pan mówi, ale większości nam pszczoły kojarzą się z produkcją miodu. Dlaczego na temat naturalnego miodu mówi się, że to ,,samo zdrowie’’ i czym różnią się poszczególne gatunki miodu?

- Naturalny miód to nic innego jak nektar roślin przetworzony przez pszczoły. W produkcie tym znajdują się głównie cukry, przede wszystkim glukoza i fruktoza. Cukry te są łatwo przyswajalne dla organizmu. Miody zawierają również pyłki kwiatowe zawierające aminokwasy i szerokie spektrum witamin. Jeżeli chodzi o rodzaje miodów to powstają one w zależności od… pszczół, które bardzo selektywnie potrafią zbierać nektar. Tu nie ma ingerencji człowieka. Jeżeli nasze owady wybiorą się na drzewa lub krzewy akacjowe mamy potem miód akacjowy. Jak się pofatygują na kwitnące klony, mamy miód klonowy. Podobnie jest z maliną. Najpopularniejsze są oczywiście miody wielokwiatowe. I co ważne, do żadnych produktów nie wrzuca się jakiś dziwnych, sztucznych dodatków. Wszystko jest oparte na naturalnej pszczelej pracy, a poszczególne miody różnią się od siebie nie tylko smakiem czy zapachem, ale też innymi właściwościami.