A jednak się stoi

2014-08-18, Renata Ochwat: Moje irytacje i fascynacje

Na S3 się stoi, zwłaszcza w niedzielne popołudnie i wieczór. Bo jakoś dziwnie ktoś wymyślił te drogę.

Jechaliśmy sobie wczoraj z przemiłymi znajomymi do Raju na koncerty trzy znakomitego festiwalu, a tu zonk, taka sobie mało miła niespodzianka, znaczy koreczek, i to całkiem spory na niedawno oddanej do użytku S3. Do tej pory takie ślimacze jazdy oglądałam tylko z okien szynobusu, jakim mam zwyczaj przynajmniej raz w tygodniu podróżować do miasteczka w widłach Obry i Warty, a tu mi przyszło stać w tym ogonie. Na szczęście towarzystwo przednie było, spory zapas czasu, więc nie marudziłam, ani nie zadawałam miliona niepotrzebnych pytań.

Ale tak swoją drogą, to po co projektować szybkie ekspresowe drogi w taki sposób, aby co i rusz tworzyły się koreczki, bo nagle wygodna dwupasmówka zjeżdża się w jeden pas? Ja tam na drogownictwie stosowanym się nie znam, ale na logikę biorąc, coś chyba nie jest halo z takim projektowaniem. No cóż, niech będzie.

A fajną rzeczą na S3 są mosty, mostki i inne przeprawy. Każdy w innym kolorze, od zieleni na fiolecie kończąc. I taki właśnie fantazyjny fioletowo-fuksjowy most jest na trasie do Raju i całkiem, ale to całkiem dobrze pasuje... A poza tym to nudno się jedzie, bo nic nie widać. Tylko w nocy, kiedy się mija miasteczko S., któremu prawa miejskie nadał król Władysław Jagiełło i którego paskudny pomnik straszy od z górą 30 albo i lepiej lat, to ma się wrażenie, że to jakaś potężna metropolia za tymi lasami tam jest. Bo takiej iluminacji nie powstydziłoby się wielkie i piękne miasto, a co mówić malutka S.

A skoro przy S3 jestem, to spieszę poinformować, że mieszkańcy S. napisali do Głównej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad w sprawie oznakowania właśnie S3. Bowiem na chwilę obecną jest tak oznaczona, że ktoś, kto nie bardzo się rozeznaje w usytuowaniu miast i miasteczek na zachodnich rubieżach, ma kłopoty z połapaniem się, jak i gdzie jechać. I nadal wielkie ciężarówki jeżdżą przez sam środek malutkiego miasteczka w widłach Obry i Warty. Bo akurat kierunek Kostrzyn nad Odrą nic mu nie mówi, a potrzebuje do Szczecina albo coś w podobie. No i raczej też nie znajdzie informacji o wjeździe na S3 w okolicach Chełmska.

No i GDDKiA odpowiedziała, iż problem rozpatrzy i owszem, ale nie prędzej niż w 2015 roku, bo przecież... I tu milion argumentów. No cóż, witamy w Polsce.

O Raju pisać nie będę, bo jest tak pięknie, że zwyczajnie słów brakuje. Mnie co i rusz coś zachwyca, zastanawia, zatrzymuje... Chyba sobie jednak kupię okolicznościową podkładkę pod kubek za a 2 zł. I szkoda, że nie ma magnesu na lodówkę, bo już bym dawno nabyła. Dziś znów na afiszu rewelacyjne trio La Mouvenace ze średniowiecznym repertuarem, znów pewnie umrę z zachwytu...

No i jeszcze trochę z kulturalnego kątka. Otóż jedna z wielkich ogólnopolskich gazet, choć akurat w tym przypadku użycie określenia gazeta jest wybitnym nadużyciem, przyjrzała się ile zarabia Krystyna Prońko, czyli ile wybitna wokalistka bierze za koncert. No cóż, w takich czasach żyjemy, że każdy może się interesować tym, co raczej prywatne jest. OK., niech będzie, ale po co artystce oczy wykuwać, że nie gra wielkich plenerów? Robi, co chce, śpiewa, dla kogo chce. A tu wielkie halo, bo Prońko nie gra letnich plenerów. To już popularny szmatławiec naprawdę nie ma o czym pisać? Po co czepiać się znakomitej jazzowej wokalistki? Widać trzeba każdemu łatkę przypiąć... Ano bywa.

P.S. Jutro możecie sobie poczytać w Danielu przy u. Chrobrego, no niestety beze mnie, bo ja do Raju...

Poza tym nic się ciekawego nie dzieje... Wiadomo, ogórki kisić trzeba. Szkoda tylko, że gdzie indziej jakoś tych ogórków tak intensywnie nie kiszą i mają czas na inne rzeczy.