2014-10-18, Renata Ochwat: Moje irytacje i fascynacje
Ano liczę te dni, które mnie dzielą od koncertu Thomasa Hamsona i mam tylko nadzieję, że choróbsko, na które zapadłam, pójdzie sobie precz.
Ze zdumieniem obserwuję dyskusję na temat Filharmonii Gorzowskiej. Zaczął się jej czwarty sezon, program ułożony jest tak, że każdy znajdzie coś dla siebie. Wzorem innych instytucji w kraju od czasu do czasu są dwa repertuarowe koncerty w miesiącu, a tu znów labidzenie i narzekanie. Dam sobie rękę uciąć, że labidzą i narzekają ci, co tam nie zachodzą, i tak na fali ogólnego labidzenia wypowiadają się w necie. No i oczywiście anonimowo, bo to taka złudna ochrona przed rozpoznaniem. A że złudna, to co jakiś czas ktoś się o tym nieco boleśnie przekonuje, ot choćby ten co pluł swego czasu na najbardziej znaną radną w mieście nad trzema rzekami.
Ale do koncertu wracam. Thomas Hampson to mega gwiazda i cieszyć się należy, że zawita do miasta katedry, murów miejskich i sypiących się siedzib instytucji kultury. Nie wiem, jakie bogi to sprawiły i jakich wpływów użyła maestra Monika Wolińska, aby to sprawić. Jedyny polski koncert takiej gwiazdy powinien być powodem do dumy i chwały, a nie labidzenia. Choć akurat jeden jedyny powód do narzekań jest – ceny biletów, bo jednak zaporą może być. Jak zacięta płyta powtórzę, wielki śpiewak ma w repertuarze nie tylko operę i pieśni wpisane w klasyczną literaturę, ale też belcanto i musical. Rzadko się to zdarza, a jak dodać do tego niezwykłą barwę głosu, olbrzymi aktorski talent, to wszystko gwarantuje, iż wieczór będzie niezwykły. Ja, co prawda, wielką admiratorką wokalu w muzyce nie jestem. I nie ma znaczenia, czy chodzi o rock czy klasykę. Ale i ja doceniam olbrzymi talent i skalę wykonawcy.
Mam tylko nadzieję, że choróbsk, które mnie przyatakowało, pójdzie sobie precz. Bo z kaszlem nie wybiorę się na koncert żadną miarą. Byłoby to niegrzeczne wobec samego wykonawcy, jak i współsłuchaczy. Przeżyłam parę razy spektakle w teatrze i koncerty z dużym natężeniem kaszlania i było mi przykro, że artyści na scenie muszą się z tym mierzyć. A na chwilę obecną jest tak, że jest źle.
No i z innej mańki. Znów cały dom pachnie pigwą!!! A to za sprawą Marka, który ma jeden z najlepszych kramów z zielskiem w mieście, kocha muzykę i zwyczajnie zdobył dla mnie pigwę, choć już jest po sezonie. Zdążyłam w ostatnim momencie. Znów będzie pyszniutki sok i pyszniutka naleweczka.
No kolejnego kątka, znaczy kulturalnego. Otóż w poniedziałek zaczyna się sprzedaż biletów na Spotkania Teatralne. Szalenie mnie się podoba w tym kontekście słówko sprzedaż. Przecież to będzie oczywista walka. Bo pierwsi, jak dobrze wiem, mają zamiar stanąć w kolejce przed Osterwą już o 5.00, potem ogon się wydłuży, media sprawdzą, czy aby teatr coś nie nachachmęcił z biletami i się zacznie. Mnie, megafance teatru, która swoją teatralną przygodę zaczynała w murach Osterwy gorzowskiego od „Kota w butach” wypada tylko się cieszyć, że aż taki run jest na bilety. Ale z drugiej strony wiem, że run jest nie na teatr, a na warszawskie gwiazdy. A wiem to stąd, że jak na spotkaniowym afiszu są teatralne cymesik bez warszawskich gwiazd, to można kupić bilet nawet na trzy sekundy przed rozpoczęciem. Tak było z rewelacyjnym „Do piachu” w wykonaniu lubelskiego Provisorium , tak było ze spektaklami z Legnicy czy innych mniejszych miast. Ale O.K., niech będzie. Chcą ludzie gwiazd znanych z seriali, niech mają. A ja czekam na „Piaf” z Zielonej Góry, żeby sobie z naszą „Piafką” porównać.
A skoro w temacie Piaf jestem, to koleżankom aktorkom serdecznie gratuluję. Bo Piaf w ich wykonaniu zabrzmiała po raz 170. I tym samym padł rekord Teatru Osterwy. Ale o tym przy okazji nieco inaczej i więcej napiszę…..
PS. A dziś w Jazz Clubie rewelacja, przyjeżdża Piotr Wyleżoł. Idę, choć kaszlam okropecznie. Ale usiądę sobie w barze, prezes włączy muzykę przez głośnik i będzie cudnie….
Jaromir
O pewnym skarbie w tym mieście. Bo jak się okazuje, miasto ma skarby, o których zwyczajnie nie wie, lub też nie chce o nich wiedzieć. Albo nie słyszało, bo tylko żużel.
Nelly dostała kwiatka, i to jest bardzo ładny gest
Naszło mnie na sentymentalne wspomnienia
Jak rewitalizować, to właśnie tak
I znów to cholerstwo zastawia ulice
A do matur coś chyba z miesiąc jeszcze będzie
Jak się patrzy na różne rzeczy, to zawsze się w końcu ślad polski znajdzie
Takich skwerków powinno być więcej
Mało brakowało, doprawdy mało brakowało
Po co nam radni? Mnie właściwie to po nic
