Do Berlina bezpośrednio tylko w ciągu tygodnia

2016-12-12, Renata Ochwat: Moje irytacje i fascynacje

Już wiadomo, że zmienia się rozkład jazdy pociągów. Drastycznie w połączeniach międzynarodowych dla Winnego Grodu, mniej dla miasta nad Wartą.

Z nowego rozkładu jazdy znika bezpośrednie połączenie miasta z niedźwiadkiem w herbie z Winnym Grodem. Zwyczajnie się nie opłaca. Z miasta nad trzema rzekami pociąg do miasta nad Szprewą wyjedzie o prawie trzy godziny wcześniej, ale godzina powrotu nie ulega zmianie. Znaczy opłaca się w dni robocze, kiedy ludzie dojeżdżają do pracy.

Dla mnie i moich berlińsko-poczdamskich wycieczek zasadniczo nic się nie zmienia. Bo jeżdżę weekendami, za tanie weekendowe bilety i z przesiadką w mieście margrabiego Jana. Bo jak zacięta płyta powtórzę, w pakiecie mam całą komunikację miejską w aglomeracji berlińskiej i to jest duży bonus.

Nie ucieszą się natomiast ci, którzy z tych połączeń bezpośrednich korzystali w weekendy. Trochę ich jednak było, miałam okazję się przekonać tydzień temu, kiedy z Berlina wracałam do miasta właśnie tym bezpośrednim pociągiem. I muszę przyznać, że byłam z lekka zaskoczona, że aż tak dużo jest tych podróżnych. Fakt, większość z nich to ludzie wracający z pracy. Ale znaczna garść ich była. No cóż. Będą zdani na komunikację w stylu – Do Kostrzyna, przesiadka i do Gorzowa.

Inna rzecz, że mnie zwyczajnie irytuje to ciągłe, bo przynajmniej dwa razy do roku grzebanie w rozkładach. Jak coś dobrze trybi, to po co to zmieniać. Zabawa na lokalnych połączeniach polega bowiem głównie na przesuwaniu o dwie lub trzy minutki w jedną lub druga stronę. Nie ma to żadnego sensu, bo nasza krajowa komunikacja jeździ jak chce, bo co tam minuta w tę czy w tamtą stronę….

Dlatego ze zdumieniem przeczytałam, że w takiej Japonii dla przykładu, łączna krajowa suma spóźnień wszystkich pociągów, podkreślam łączna krajowa suma nie wyniosła nawet jednej minuty. OK. Ktoś powie, to Japonia, kraj na antypodach, mało kto go widział na oczy. Niech będzie – Niemcy. Tam łączna krajowa nie wyniosła więcej niż godzinę. Godzinę. U nas łącznych krajowych spóźnień się nie podaje, bo chyba w latach trzeba byłoby to robić. Taki kraj.

Wracając jednak na lokalne podwórko. Nie będzie bezpośredniego pociągu do miasta smoka nad Wisłą, ale do stolicy nad najdłuższą rzeką znów pojedziemy przez pół Polski i okolice, czyli tak, jak ja ostatnio do Lwowa jechałam. No cóż, raz można, ale potem to już raczej się szuka innych okazji. Ja na wiosnę znów ryznę na Ukrainę, ale pojadę pociągiem, a potem z Szegini za 30 hrywien marszrutką, takim żółtkiem.

I tyle panie dziejku w kwestii pociągów będzie.

A teraz z innego kątka. Otóż Wartą płyną placki śryżowe, znaczy zima idzie, bo jak śryż się na rzece pojawia, pewnikiem stanie ona za niedługi czas. Fachowcy od ludowego przepowiadania pogody straszą, że zima straszna, mroźna i śnieżna do nas idzie. No i ja się tak zastanowiłam porządnie. Wyszło mnie, że takie pogróżki to ja od kilku lat czytam. I co? I jakoś nic z tego nie wychodzi. Bo ani śniegu za wiele nie ma, ani mrozów siarczystych. Dość dodać, że w sobotę minioną było plus 10 i fantastycznie łaziło się po Poczdamie, gdzie mnie kolejny raz w tym roku zawiało. Był bonus, był jarmark adwentowy holenderski…. Ale o tym za jakiś czas w zakładce Na Szlaku będzie. A w kwestii pogody, zgadzam się z tymi, którzy mówią, że przepowiadanie pogody na więcej niż kilka dni do przodu, to wróżenie z fusów. I ja się zgadzam z tym poglądem, bo wiele razy mnie się on zweryfikował.

Ps. No i popatrzcie, jaka ładna data nam się zrobiła. To zdarza się tylko w latach parzystych…