Coś tu szwankuje

2012-12-11, Renata Ochwat: Moje irytacje i fascynacje

I to chyba mocno. Z jednej strony nadymamy balon, z drugiej zaciągamy kolejne pożyczki. A chodzi mnie konkretnie o to, że wczoraj radni zgodzili się na zadłużenie miasta na kwotę 5 mln zł. Tłumaczyli potem z lewa do prawa, że pożyczka jest potrzebna, aby zbilansować budżet, popłacić wierzytelności, no po prostu nóż na gardle.
A z drugiej strony mamy taką oto informację, że największa instytucja kultury w mieście i najbardziej przy okazji kosztowna, czyli Filharmonii Gorzowska zwiększy zatrudnienie muzyków, tak aby osiągnąć niemal pełen skład orkiestrowy. No super, lubię dobrą muzykę w dobrym wykonaniu, ale skoro bieda w mieście, to może należy walczyć o utrzymanie tego, co jest i poczekać, aż przyjdą lepsze czasy, no bo w końcu kiedyś to musi nastąpić. Skoro miasto jest w niezbyt dobrej kondycji, to może nie czas na powiększanie zespołu i tym samym podwyższanie budżetu akurat tej placówki. Ale nie, akurat przy tej instytucji się nie oszczędza, bo to jedno ze sztandarowych osiągnięć obecnego prezydenta. A że dach lekko dziurawy i cieknie woda, a także szatnie są mocno niefunkcjonalne to już insza inszość, jak mawiała moja babcia.
Zadziwia mnie ta właśnie niekonsekwencja. Z jednej strony zaciskamy pasa, z drugiej lekką ręką wydajemy gruby szmal. Ale cóż widać, taka to oto nasza gorzowska specyfika.
A teraz o innej kwestii. Już w piątek w Jazz Clubie Pod Filarami zagra znakomicie tutaj znany Bernard Maseli, polski wibrafonista, zresztą już chyba nawet doktor habilitowany nauk o muzyce. Projekt się nazywa „MaBaSo Trio” i razem z liderem na scenie zagrają: kontrabasista oraz basista elektryczny Michał Barański oraz najlepszy słowacki perkusista, obecnie mieszkający w Pradze – Dano Soltis. Każdy, kto zna osiągnięcia „The Globetrotters” (też nota bene bardzo dobrze w piwnicy przy Jagiełły znanego), powie, jakie to podobne w klimacie. Bo rzeczywiście MaBaSo tworzy muzykę zaczepioną o world, trochę etno, ale oczywiście jest tam sporo tropów jazzowych. Bardzo fajna muza do słuchania, choć ja osobiście wolę znacznie bardziej free w stylu Joshuy Redmana, ale takie prezenty zdarzają się rzadko.
A w sobotę, w Miejskim Ośrodku Sztuki wystawa Jarosława Modzelewskiego. Jeden z moich najbardziej ulubionych malarzy średniego pokolenia. Może dlatego lubię jego prace, bo to rzetelne malarstwo bez stosowania różnych sztuczek, bez modnego wrzasku różnych technik. To malarstwo, które coś przekazuje, o czymś mów. Krytycy mówią o Modzelewskim, że jest najwybitniejszym polskim współczesnym figuralistą, i rzeczywiście chyba tak jest. No i widać, że artysta uczył się w pracowni Stefana Gierowskiego, także wybitnej postaci polskiej sceny plastycznej. Dlatego bardzo fajnie się stało, że kuratorowi Gustawowi Nawrockiemu udało się namówić tego wielkiego artystę na wizytę u nas. Bo wszak z Warszawy do Gorzowa kawał drogi jest i trzeba trochę wysiłku włożyć, żeby do nas sie dostać. Tak że szykuje się fajny weekend zakończony szwendaniem się po lasach z Naszą Chatą.

P.S. A Onet chyba zawstydził się tego artykułu o mieście na siedmiu wzgórzach, bo gdzieś go bardzo głęboko upchnął, tak że trudno znaleźć. Może to i lepiej, bo wszak tam prawie same nieprawdy były. Tak to jest, kiedy za ekspertów uchodzą urzędnicy. A przecież w mieście nad Wartą mamy silną reprezentację regionalistów i armię kwalifikowanych przewodników. Wypadało tylko poszukać.
P.S. 2. Już wiadomo, kiedy rozprawa w Sądzie Apelacyjnym w Szczecinie – 7 i 11 stycznia. Znów ważni ludzie w mieście będą przekonywać, że są niewinni. Pożyjemy, zobaczymy. A że w ratuszu wczoraj wczesnym popołudniem się zagotowało ze strachu i obawy, to już inna rzeczywistość.