No i znowu będzie głośno

2016-08-22, Renata Ochwat: Moje irytacje i fascynacje

Mam na myśli huczne i strojne zakończenie lata. Znowu wielka feta z ogniami sztucznymi i hałasem.

Podczas konferencji prasowej miasto poinformowało, jak będzie wyglądało zakończenie lata. A będzie na bogato, bo i koncerty, bo show samochodowe, bo i Grand Prix na żużlu. No dużo tych grzybów w jednym barszczu.

Nie po raz pierwszy powiem, że takie imprezy to jednak nie w moim guście. Nie lubię hałasu produkowanego przez samochody pędzące po moście nie wiadomo w jakim celu. Taka muzyka, to nie moją muzyka. Jedynie żużel to coś, co lubię. Zresztą bilet na Grand Prix mam już od stycznia chyba.

Wiem, że na imprezy przyjdzie tłum. Wiem. Ale mnie zwyczajnie jest szkoda wydawania miejskiej kasy na takie iventy. Bo zwyczajnie można byłoby lepiej ją zagospodarować. Wesprzeć istniejące, już naprawdę mało liczne placówki kultury, dodać grosza bibliotece publicznej. To żadna nowość. Bo w kółko tak widzę dysponowanie pieniędzy publicznych na kulturę. A tu masz ci babo placek, znów jest wydawanie nie na kulturę, ale na rozrywkę, której się przyczepia mylną łatkę kultura. Rozrywka i iventy to nie kultura.

Szkoda tylko, że rozsądne słowa różnych miejskich osobistości, pod którymi i ja się podpisuję, to stałe wołanie na puszczy. Mnie się zwyczajnie wydaje, że takie wydawanie pieniędzy, przy ponoć szczupłym budżecie, to jednak ich marnotrawstwo. I powtórzę, lepiej je było wydać na kulturę. Na kulturę. No cóż. Będzie na show.

No i z innego kątka. Znów niczym diabeł z pudełka wypełzł Tuptuś, czyli plan remontu chodników. Nie mam nic do remontowania chodników miejskich, a dodam, że jestem jak najbardziej za. Ale mam dużo do nazwy tego programu, o czym zresztą już pisałam.

Chodzi mnie o to, że polszczyzna jest tak szalenie bogata, tak kreatywna, tak ciekawa, że naprawdę można znaleźć dobrą nazwę bez uciekania się w infantylizmy i język dzieci. Przypomnę też, że ów Tuptuś ma nie tylko infantylno-dziecięce konotacje, ale także paskudne, bo mianem tuptusiów określa się także alkoholików w stanie dość zaawansowanym, a to ze względu na charakterystyczny chód. Pisał swego czasu bardzo znany mecenas ze Złotej Kancelarii. Zresztą inni też pisali, że nazwa potrzebnego nawet bardzo programu napraw trotuarów jest idiotyczna. No i miałam nadzieję, że magistrat weźmie to sobie pod uwagę i może zmieni. Okazuje się jednak, że nie. Nadal jest Tuptuś. Szkoda wielka, bo głupawa nazwa odbiera powagi działaniom. Powoduje, że patrzy się z lekka ironicznie. No cóż. Widać tylko mnie i paru innym ludziom w tym mieście, słowa na k nie używam, bom ofuknięta za nie byłam, przeszkadza taka nazwa.

Ktoś powie, że nazwa się nie liczy, liczy się efekt. Otóż nie, nazwa tak samo się liczy. Bo to hasła, słowa przydają znaczeń, czasami porywają do działań. No cóż. Zostajemy z Tuptusiem.

No i z kolejnego kątka. Okazuje się, że jest progres w kwestii osób bezdomnych w centrum. Ponoć mniej ich jest i już tak nie gorszą swoim wyglądem i zachowaniem. Dołożyć się do tego miała Straż Miejska. No cóż, widać chyba tak jest. Ale ogląd rzeczywistości jakoś przeczy temu stwierdzeniu. Ja jako człowiek spieszony, znaczy łażący wszędzie pieszo lub jeżdżący miejskimi środkami lokomocji, widzę, że jednak bezdomni są. Zalegają na ławkach, siedzą na murkach. Ja wiem, że to olbrzymi problem o bardzo głębokich konotacjach społecznych. I jak do tej pory nikt nie wymyślił nic sensownego, aby ten palący problem rozwiązać, nigdzie na świecie się nie udało.

Ale rzeczywiście problem jest. Sama kilka razy dzwoniłam na 112, kiedy widziałam rzeczywiście gorszące sceny w mieście. Dlatego może lepiej nie gadać po próżnicy o tym, że problem się rozwiązuje, bo się nie rozwiązuje. Zwyczajnie jest.

P.S. A w lesie jednak grzyby są….