No i rozdyskutowali się politycy, rozdyskutowali

2017-02-25, Renata Ochwat: Moje irytacje i fascynacje

No i jak niewiele trzeba, żeby się przekonać, że jednak owa kategoria lubuskość tak ostatnio znów lansowana, to zwyczajny pic na wodę i fotomontaż.

Od jakichś dwóch dni politycy, inna rzecz, że nazywać tych ludzi politykami, to jednak grube nadużycie, mocno dyskutują ze sobą o lokalizacji Izby Administracji Skarbowej. I powiem, że mam misz masz informacyjny. Bo ci z południa z pewnym prawnikiem na czele deklarują twarde – u nas ci ona zostaje. Natomiast w naszym północnym fyrtlu wszyscy także jednym głosem mówią – u nas ci ona będzie.

Nie ma ani krzty woli porozumienia, dyskusji, jakichś prób wynegocjonowania czegoś na kształt kompromisu. Jest twarde – u nas.

No i właśnie owa Izba stała się, oczywiście moim zdaniem, kolejny raz probierzem, że kategoria lubuskie dla całości województwa jest kategorią pustą. Lubuskie oznacza tylko Winny Gród i ziemie przyległe do niego. Miasto nad trzema rzekami tak naprawdę nie ma jasnej i oczywistej przynależności – mam na myśli takie kategorie, jak Wielkopolska, Zachodnie Pomorze czy coś w podobie. Kolejny raz ta dyskusja, a właściwie rzucanie stanowisk w tej sprawie, przekonało, że nikomu na południu tak naprawdę nie zależy na mieście na północy ani na tych kilku satelickich miastach i miasteczkach.

Choć historyk Jarosław Palicki namawia w fajny sposób do dyskusji o tym, co dalej, ale myślę, że owe usztywnione stanowiska tych dziwnych ludzi, za jakich mam polityków, nawet tak słabych, jacy stąd pochodzą, dowodzą, że o żadnej sensownej dyskusji nie ma mowy.

Tak więc kolejny raz jednak na moje wyszło – kategoria lubuskie oraz pojęcie województwo lubuskie jest puste. I znaczy coraz mniej, bo coraz mocniej ów wydumany przymiotnik zastępuje, co prawda jeszcze nie werbalizowany, ale już wiszący w powietrzu – zielonogórski. I wcale się nie zdziwię, gdy nagle zostanie wprowadzony do użycia. Wcale.

A teraz z innego kątka, mego bardzo lubianego. Województwo, oczywiście bez udziału miasta na siedmiu wzgórzach, zostało nagrodzone na niedawnych Targach Tour Salon 2017 za wybitne walory turystyczne oraz sposób ich prezentacji. O nieobecności miasta na imprezie pisać kolejny raz nie zamierzam, bo i po co. Natomiast jak dla mnie jest to kolejna cegiełka do tego, żeby ten lubuski stał się zielonogórskim.

Władzom wojewódzkim gratuluję, bo przebić się na tej imprezie jest naprawdę trudno. Trzeba pokonać różne inne prezentacje, stoiska obcych krajów. Fakt, że nagroda jest kolejny już rok z rzędu, oznacza, że w marszałkostwie jest jakaś siła sprawcza, która zwyczajnie rozumie, o co w tym wszystkim chodzi. No i trudno się potem dziwić, że taki Łagów kwitnie i promienieje, a takie Lubniewice niekoniecznie.

A skoro przy Lubniewicach jestem, to dobrze poinformowana fama pokazał mi zdjęcia ogrodzonego parku przy zamku obecnie należącym do książąt Lubomirskich. No i już nie będzie można sobie połazić koło zamku, w drodze na plażę miejską trzeba będzie uważać, żeby z wąziutkiej ścieżynki przy jeziorze zwyczajnie do niego nie wpaść. Jak wieść niesie, właściciele zamku nie mogą się dogadać z obecną władzą miasteczka. No i zagrodzili dostęp do swojej posiadłości. Czyli stało się tak, jak jest wszędzie na świecie. Jak władza nie potrafi się dogadać z właścicielami atrakcyjnych terenów, to on ten teren zamyka i już. Tak więc mamy kładkę przez jezioro i niepiękny techniczny płot wokół zamku. Ciekawe, co na to powiedzą ewentualni turyści, którzy przyjadą tu szukać ścieżek Michaliny Wisłockiej?