2018-10-30, Renata Ochwat: Moje irytacje i fascynacje
Zawsze jestem przeciwna głosowaniom w Internecie. Ale tym razem łamię moją zasadę. Mam nadzieję, że moje oszalałe klikanie przyniesie sukces książnicy.
Przemili znajomi zaalarmowali. Jest fajna sprawa, książnica wojewódzka, jej oddział dziecięcy może dostać trochę książek, ale trzeba się dołożyć i klikać w necie. I co robię, ano klikam. Klikam za książkami dla wojewódzkiej biblioteki, ale też klikam dla siebie. Dla siebie polega na tym, że jak tych 200 książek do książnicy trafi, to może w tej masie będzie kilka, których nowe tłumaczenie chciałabym przeczytać. Nie myślę o nowym tłumaczeniu Kubusia Puchatka, bo dla mnie tłumaczenie Ireny Tuwim jest ostatecznie genialne. I mam tak, jak w tłumaczeniu pani Ireny, im bardziej zaglądam, tym bardziej Prosiaczka tam nie ma.
Klikam, bo co zrobić. Trzeba walczyć o nowe książki. Walczymy z małymi Świerklanami. Miły znajomy napisał, że może w tych Świerklanach książki byłyby potrzebne bardziej. Może. Ale ja jestem przywiązana do tego miasta. Temu miastu na dobre rzeczy jednak głoduję. Będę dalej klikać, do 7 listopada można, wręcz trzeba. Zatem klikam, klikam, klikam, co zrobić. Klikać trzeba. Może się uda…
A teraz z innego kątka. No i znów złodzieje ukradli fajerkę Szymonowi. Po raz dziesiąty. Jakby fajerka była z brązu, to bym zrozumiała. Ale teraz. To tylko chuligański wybryk, kolejny raz wybryk. Tego nie rozumiem. Znaczy co? Miastem dewastantów jesteśmy? Ano chyba tak. Fajerka Szymona jest najlepszym papierkiem lakmusowym tego, co to miasto ma do zaoferowania. Ma to, ktoś coś fajnego proponuje, więc my dawaj niszczymy. Niszczymy fajereczkę Szymona, niszczymy wszystko inne. My złodzieje, my paciający po nowych elewacjach, my rządzimy tym miastem.
I chyba tak niestety jest… Smutne…
Jaromir
O pewnym skarbie w tym mieście. Bo jak się okazuje, miasto ma skarby, o których zwyczajnie nie wie, lub też nie chce o nich wiedzieć. Albo nie słyszało, bo tylko żużel.
Nelly dostała kwiatka, i to jest bardzo ładny gest
Naszło mnie na sentymentalne wspomnienia
Jak rewitalizować, to właśnie tak
I znów to cholerstwo zastawia ulice
A do matur coś chyba z miesiąc jeszcze będzie
Jak się patrzy na różne rzeczy, to zawsze się w końcu ślad polski znajdzie
Takich skwerków powinno być więcej
Mało brakowało, doprawdy mało brakowało
Po co nam radni? Mnie właściwie to po nic
