Teatralny sukces!

2015-06-24, Renata Ochwat: Moje irytacje i fascynacje

Pogratulować trzeba Osterwie, bo spektakl "Ony" pokaże w Polsce. Jest bowiem jednym z kilku, który zdobył uznanie jurorów programu "Teatr Polska".

Jak można przeczytać na stronie internetowej e-teatr w programie "Teatr Polska" chodzi o to, że "teatry biorące udział w nim udział mają możliwość zaprezentowania swoich przedstawień widzom z miejscowości, które na co dzień mają utrudniony dostęp do oferty kulturalnej. Program inicjuje także współpracę między teatrami a ośrodkami kultury i daje zespołom teatralnym możliwość poznania nowych miejsc oraz przestrzeni do późniejszego wykorzystywania w pracy twórczej. Komitet Organizacyjny w składzie: Dorota Głowacka, Iwona Kotwica, Maria Kwiecień, Bożena Sawicka, Hanna Trzeciak podjął decyzję o przyznaniu środków w ogólnej kwocie 1 700 000 złotych 18 teatrom na podstawie oceny wiarygodności organizacyjnej i finansowej projektów objazdów spektakli zarekomendowanych, jak również przy uwzględnieniu ich wagi artystycznej".

No i jednym z tych teatrów jest Teatr Osterwy ze swoim spektaklem "Ony" Marty Guśniowskiej w reżyserii Aliny Moś-Kerger. Mnie się ten spektakl nie podoba, ale cóż, dziwne by było, gdyby wszystkim podobało się to samo. W każdym razie Osterwa rusza w drogę po Polsce i bardzo dobrze, i tylko się cieszyć, bo choć spektakl może dyskusyjny jest, ale aktorzy bardzo dobrzy, więc cieszyć się wypada, że będą mogli sztukę swoją zaprezentować poza macierzystym miastem. Gratulacje...

I z innego kątka. Otóż w kwestii podlewania będzie. Jakoś tak się składa, że wczoraj od samego rana lało i to słusznie. Jak się okazuje, nawet rzęsisty deszcz nie jest w stanie wytrącić z grafiku służby odpowiadające za podlewanie, bo wczoraj z niezmąconym spokojem w strugach deszczu spokojnie podlewały miejskie skwery w centrum. Jakoś mnie się to dziwne wydawało, bo wszak wczorajszy deszcz nie był pierwszym i jak baja norweska strona pogodowa, padać ma nadal. Ale widać chodzi o siłę urzędowej bumagi. Jak tam stoi podlewać, to się podlewa i nie patrzy, że pada i to słusznie.

No i z kolejnego kątka. Nie wierzę, zwyczajnie nie wierzę, że marszałkostwo ma zamiar wydać 3,2 mln zł na halę przylotów w kosmodromie Babimost. Przecież na litość wszystkich bogów, z tego pseudolotniska lata tylko 12 tys. podróżnych rocznie, przecież to jakiś absurd. Jakby porównać do liczny pasażerów, jacy korzystają choćby z linii kolejowej Krzyż-Kostrzyn, to nie ma o czym mówić, nie da się porównać tych potoków pasażerów, bo zwyczajnie nie ma czego. I choćby to pokazuje nierówność w traktowaniu subregionów północnego i południowego. Na południu ładuje się koszmarną kasę w utopijne lotnisko, które nikomu nie jest potrzebne poza urzędnikami, a nie myśli się o ułatwieniu życia na północy, tam gdzie jest rzeczywista potrzeba. No cóż. Absurd, goni absurd.

No i z ostatniego kątka. Znów ktoś nakręca dyskusję o konieczności lub niekonieczności stawianie ławki Christy Wolf w mieście. Bo należała do komunistycznej partii, bo coś tam. Dla tych dyskutantów nie liczy się fakt, że napisała ona najpiękniejszą książkę o Gorzowie-Landsbergu, czyli "Wzorce dzieciństwa". Przypomnę tylko jedną prawdę, dość skrzętnie obecnie omijaną - nie ma ludzi jednolicie dobrych i jednolicie złych. Ludzie składają się z jasności, ciemności i szarości. I dobrze by było, żeby każdy o tym pamiętał. W przypadku pisarki Christy Wolf ważne jest, że nikomu nie zaszkodziła oraz napisała piękną prozę. Ja trzymam kciuki za pana mecenasa Jerzego Synowca i jego projekt ławeczki. I bardzo bym prosiła, żeby o takich rzeczach, jak pisarze i ich dzieła mówili ludzie, którzy mają choćby blade pojęcie, o czym mówią.

P.S. Dziś także nie ma żadnych imprez, więc ps. nie powinno być. Ale będzie. Jedno z moich ulubionych muzeów - Muzeum Twierdzy Kostrzyn zawarło pakt o nieagresji z żołnierzami NATO. Byli oni z wizytą na Twierdzy, bardzo im się podobało i zgodzili się na nieagresję :)