List do prezydenta w sprawie upamiętnienia synagogi

2014-09-14, @forum gorzowian

Szanowny Panie Prezydencie,

w związku z odmowną decyzją, dotyczącą zgody na lokalizację obelisku upamiętniającego gorzowską synagogę, Towarzystwo Miłośników Gorzowa chce zaapelować do Pana Prezydenta o zmianę stanowiska w tej sprawie.

Siedemdziesiąt sześć lat temu, hitlerowskie bojówki podczas nocy kryształowej spaliły żydowską świątynię znajdującą się przy ulicy Baderstrasse (dzisiejsze Łazienki). Pożar synagogi opisała we „Wzorcach dzieciństwa” Christa Wolf, słynna pisarka urodzona na terenie dzisiejszego Gorzowa Wielkopolskiego. W ramach promocji świadomości historycznej mieszkańców naszego miasta i szacunku dla mniejszości wyznaniowych, nasze stowarzyszenie postanowiło postawić przy ulicy Łazienki i Nadbrzeżnej niewielki obelisk upamiętniający tamtejsze wydarzenia. Uważamy, że warto zostawić ślad po synagodze nie tylko dla odwiedzających nasze miasto Żydów, ale również dla młodych pokoleń, które często nie zdają sobie sprawy z dramatów, jakie rozegrały się na naszych ziemiach w nie tak odległych czasach.

Zajmujący powierzchnię metr na metr pomnik nie może tak godzić w zagospodarowanie przestrzenne Gorzowa, aby znalezienie miejsca na jego postawienie było niemożliwe. Nasze złe doświadczenia nie napawają nas optymizmem. Kolejny już raz nie otrzymujemy pomocy od miasta, tworzone są za to absurdalne problemy uniemożliwiające działanie w ramach społeczeństwa obywatelskiego.

Towarzystwo Miłośników Gorzowa jest stowarzyszeniem kontynuującym dziesięcioletnią działalność Społecznego Komitetu Budowy Pomników. TMG to kilkudziesięciu aktywnych członków oraz rzesza przyjaciół i sympatyków, którzy realizują różnorakie cele, między innymi poprawianie estetyki Gorzowa i utrwalanie jego historii. Nasze wspólne działania na terenie miasta doprowadziły do powstania wizytówek i ikon zauważalnych zarówno w kraju, jak i za granicą. Mamy pierwszy na świecie pomnik żużlowca, przy którym nie tylko kibice robią zdjęcia i palą znicze. Jedyny pomnik kloszarda, którego dotknięcie przynosi szczęście. Pomniki malarzy z naszego miasta, którzy pierwszy raz spotkali na skwerze nazywanym od ich profesji. Wielką łódź i rzeźbę wioślarza, przy którym każde dziecko chce przysiąść i wypłynąć z bulwaru. To jest ta bardziej zauważalna część naszej miłości do Gorzowa.

Chcąc kontynuować pracę nad upiększaniem skwerów i ulic, nie można stale odbijać się od drzwi ratusza i pokornie akceptować negatywny stosunek władz miasta skierowany w stronę społeczników. Z ubolewaniem dostrzegamy postawę gorzowskiego magistratu, który zamiast stać murem za mieszkańcami, staje się murem koniecznym do obejścia, jeżeli celem jest bezinteresowne działanie na rzecz miasta. Sytuacja to niezwykle niepokojąca i niepojęta, zwłaszcza na tle innych miast w naszym kraju, gdzie wsparcie i pomoc władz dla tego typu stowarzyszeń jest obecne od pierwszego dnia, na każdym etapie działań. Niezrozumiałe jest to dla nas również dlatego, że nasi przedstawiciele zawsze są otwarci na dialog i gotowi do merytorycznej wymiany argumentów.

Chcemy wierzyć, iż kłody rzucane nam pod nogi przez urząd miasta są rzucane przypadkowo i nie wynikają z żadnych uprzedzeń, czy to do Towarzystwa Miłośników Gorzowa, czy też do społeczności żydowskiej. Liczymy na natychmiastowe rozwiązanie problemu, ponieważ działanie na korzyść Gorzowa Wielkopolskiego i upamiętnianie jego historii powinno być naszym wspólnym interesem, który umożliwi nam bezkonfliktową współpracę - teraz i w przyszłości. Dalecy jesteśmy od tworzenia niepotrzebnych konfliktów i kontrowersji. Liczymy, że problem uda się rozwiązać z uśmiechem na ustach i z korzyścią dla każdego gorzowianina, chociaż czym dłużej działamy na rzecz miasta, tym mniej realna staje się wizja współpracy z jego przedstawicielami.

Towarzystwo Miłośników Gorzowa