Gdzie jest skandal?

2014-10-21, @forum gorzowian

„Skandalem nad skandalami” nazwał pan Jerzy Kułaczkowski (felieton z 14 października) fakt, że pewna pani chciała dorównać swojemu wnuczkowi w posługiwaniu się komputerem i nie została przez nas, tzn. Stowarzyszenie Uniwersytet Trzeciego Wieku przyjęta z otwartymi ramionami. A nie została, bo…

Ażeby zgłębiać tajniki komputera, trzeba ten komputer mieć. Nasze stowarzyszenie nie ma komputerów do nauki ani odpowiedniej sali ćwiczeń. Od ponad 10 lat na mocy porozumienia korzystamy z pracowni komputerowej w Państwowej Wyższej Szkole Zawodowej i tam zajęcia prowadzi pracownik PWSZ. Co tydzień odbywają się zajęcia dla 5 grup o różnym stopniu zaawansowania. W każdej grupie uczestniczy 16 słuchaczy, bo tyle komputerów jest w pracowni. Wobec dużego zainteresowania tymi zajęciami, zapisy naszych członków prowadzone są z wyprzedzeniem. Tu muszę mocno podkreślić, że przez ponad 10 lat PWSZ udostępnia nam komputery i pracownię nieodpłatnie, za co jesteśmy władzom uczelni niezmiernie wdzięczni.

W tym roku udało nam się pozyskać jeszcze jedną możliwość nauki podstaw pracy z komputerem, co uznajemy za nasz duży sukces. Tyle że komputery oraz instruktora mogliśmy dostać w ramach projektu z funduszy unijnych, ale adresowanego do osób, które straciły pracę. Tym samym mogli w nim uczestniczyć tylko ci, którzy nie osiągnęli wieku emerytalnego. Tu istotne wyjaśnienie. W powszechnym pojęciu Uniwersytet Trzeciego Wieku skupia wyłącznie emerytów. A tak nie jest. Nasz statut nie określa wieku członków, a jedynym kryterium jest akceptacja przez kandydata naszych form pracy. Proszę, żeby pan Kułaczkowski pomyślał, w o ile gorszej sytuacji niż emeryci są osoby po pięćdziesiątce, które z różnych względów pozostają bez pracy. To im bardziej niż pełnoprawnym emerytom potrzebne są kontakty z innymi ludźmi, otwarcie na nowe pomysły, nabranie pewności siebie i pozyskanie kompetencji, które pomogą znaleźć pracę. Jedną z takich nowych kompetencji może być umiejętność pracy na komputerze. To dla nich jest ten kurs, to im otworzyliśmy szansę wzięcia udziału w projekcie Unii Europejskiej. Zapewniam, że są u nas osoby spełniające te kryteria i chcące się uczyć.

Pan Kułaczkowski nie informuje, czy oburzona pani jest członkiem naszego stowarzyszenia. Szkoda. Bo podkreślam: nie jesteśmy otwartą placówką finansowaną przez np. Urząd Miasta, a więc z określonymi zobowiązaniami w stosunku do mieszkańców. Jesteśmy stowarzyszeniem utrzymującym się ze składek członków, życzliwości innych, np. PWSZ i okazjom jak projekty z Unii Europejskiej. Nie możemy więc odpowiadać na nawet najbardziej uzasadnione potrzeby bohaterki felietonu pana Kułaczkowskiego.

Ale rozumiem, że ciągle aktualne pozostaje pytanie, gdzie ta pani może nauczyć się pracy z komputerem. O ile wiem, kursy takie prowadzone były w Wojewódzkiej i Miejskiej Bibliotece Publicznej przy minimalnej liczbie zainteresowanych. Radzę tam sprawdzić.

Panią z felietonu i Pana jako autora serdecznie zapraszam do naszej siedziby, gdzie zobaczycie trzy sale zajęć oraz program działań 50 sekcji dla blisko 650 naszych członków. Mam nadzieję, że właśnie to Państwa naprawdę zadziwi, bo to jest prawdziwy „skandal nad skandale”.

Czesław Ganda

prezes Stowarzyszenia

Uniwersytet Trzeciego Wieku w Gorzowie Wielkopolskim