Kominki w budynkach wielomieszkaniowych

2015-03-12, Zakład Gospodarki Mieszkaniowej

Po pierwsze, dla przypomnienia za Wikipedią, kominek to – nakryte palenisko zbudowane z wnęki umieszczonej w ścianie niewiele wyżej niż poziom podłogi, wystającego z lica ściany obramowania, na którym opiera się okap odprowadzający spaliny do przewodu dymowego.

Są dwa rodzaje kominków „tradycyjny” – z otwartym paleniskiem i nowoczesny (energooszczędny) z zamkniętym wkładem kominkowym. W obu przypadkach, aby móc z nich korzystać w lokalu mieszkalnym w należy spełnić szereg wymogów wynikających z Ustawy Prawo budowlane oraz Rozporządzenia Ministra Infrastruktury w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie.

Podstawowy warunek – kominki opalane drewnem z otwartym paleniskiem lub zamkniętym wkładem kominkowym mogą być instalowane wyłącznie w budynkach jednorodzinnych, mieszkalnych w zabudowie zagrodowej i rekreacji indywidualnej oraz w niskich budynkach wielorodzinnych. Niski budynek wielorodzinny, to budynek o maksymalnie czterech kondygnacjach nadziemnych. Kolejny wymóg jest taki, że kominek nie może być jedynym źródłem ciepła w danym lokalu, z wyjątkiem kominków z instalacją rozprowadzającą ciepło za pomocą powietrza (w systemie DGP) lub wody tzw. kominki z płaszczem wodnym.

Wymagania dotyczące pomieszczenia, w którym może być usytuowany kominek.

1) Minimalna kubatura pomieszczenia wynikająca ze wskaźnika 4 m3/kW nominalnej mocy cieplnej kominka, lecz nie mniejsza niż 30 m3,

2) W pomieszczeniu z paleniskiem na paliwo stałe, płynne lub z urządzeniami gazowymi pobierającym powietrze do spalania z pomieszczenia i z grawitacyjnym odprowadzeniem spalin od urządzenia stosowanie mechanicznej wentylacji wyciągowej jest zabronione.

3) Kominki z otwartym paleniskiem lub zamkniętym wkładem kominkowym o wielkości otworu paleniskowego kominka do 0,25 m2 mogą być przyłączone wyłącznie do własnego, samodzielnego przewodu kominowego dymowego, posiadającego co najmniej wymiary 0,14x0,14 m lub średnicę 0,15 m, a w przypadku kominków o większym otworze paleniskowym - co najmniej 0,14x0,27 m lub średnicę 0,18 m, przy

czym dla większych przewodów o przekroju prostokątnym należy zachować stosunek wymiarów boków 3:2.

4) Przewody dymowe muszą być szczelne, wykonane z materiałów niepalnych, niejednokrotnie warunek ten można spełnić montując specjalny wkład z blachy stalowej.

5) W pomieszczeniu możliwy musi być dopływ powietrza do paleniska kominka w ilości:

a) dla kominków o obudowie zamkniętej - co najmniej 10 m3/h na 1 kW nominalnej mocy cieplnej kominka,

b) dla kominków o obudowie otwartej - zapewniającej nie mniejszą prędkość przepływu powietrza w otworze komory spalania niż 0,2 m/s,

Możliwość spełnienia wszystkich warunków potwierdza mistrz kominiarski w swojej opinii. Kolejny krok, to uzyskanie zgody współwłaścicieli nieruchomości wspólnej na samodzielne wykorzystanie przewodu kominowego. Następnie osoba o odpowiednich uprawnieniach sporządza projekt budowlany, który jest podstawą uzyskania decyzji – pozwolenia na budowę. Po jej uprawomocnieniu się należy zatrudnić kierownika budowy i na siedem dni przed planowanym rozpoczęciem robót zawiadomić Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego o zamiarze rozpoczęcia robót.

Jarosław Mielcarek

Fot. Piotr Koch