Godność każdy przecież ma w sobie

2013-08-04, Komentarze na gorąco

Zakończył się kolejny Przystanek Woodstock. Nie byłem, bo i nie moje to klimaty. Zwyczajnie nie lubię tłumów i głośnej muzyki. No i te upały… Ale śledziłem to co się tam działo, co wcale nie było trudne w dobie satelitarnych przekazów, elektronicznych mediów, wszechobecnego Internetu. Więc wiem, że pół miliona fanów Woodstocku świetnie się tam bawiło.

No i dobrze. Była muzyka, była zabawa i było radośnie. Ale były także ciekawe spotkania i rozmowy. Nie tylko w namiocie Akademii Sztuk Przepięknych, gdzie bywali znani i znamienici goście, mówiący o sprawach wszelakich, związanych z cielesnością i duchem człowieka. Bo wszystko jest przecież dla ludzi i przez ludzi. Nie inaczej.

Znowu jednak toczą się dyskusje nad fenomenem Owsiakowej imprezy, która mimo zaangażowania tysięcy profesjonalnych organizatorów i wolontariuszy była, jest i chyba pozostanie jego autorskim dziełem. Przeciwnicy woodstockowego spędu jeszcze głośniej będą mówić, że to narkotyki, pijaństwo, ruja i poróbstwo. Zwolennicy zaś eksponować będą pokojowe zachowania i przesłania. I nic to, że Grzegorz Miecugow za swoją telewizję dostał kilka razy po buzi od jakiegoś oszołoma. Bowiem zaraz został przeproszony przez setki innych woodstokowiczów spragnionych bliskiego kontaktu przez szkło.

Na Woodstock dotarła również niezwykła wyprawa, która wyruszyła z Gorzowa 24 czerwca. Jej celem było zwrócenie uwagi na warunki życia osób niepełnosprawnych. Wyprawa po „Po równość i godność”, której trasa wiodła przez całą Polskę. W słońcu i deszczu Teresa Pruska-Kołodziej przejechała ponad 2,5 tysiąca kilometrów akumulatorowym wózkiem inwalidzkim nie wysiadając z niego. Towarzyszyli jej w samochodach inni znani niepełnosprawni sportowcy, Małgorzata Korzeniowska i Bogusław Nowak. Wyprawa była przedsięwzięciem Koła Towarzystwa Walki z Kalectwem, które chce w ten sposób zmobilizować władze administracyjne wszystkich szczebli naszego państwa do stworzenie właściwych warunków do życia osób niepełnosprawnych. Dlatego uczestnicy wyprawy wszędzie tam, gdzie dojechali, prezentowali swoje postulaty, zbierając jednocześnie podpisy wszystkich spotkanych ludzi na trasie.

Tylko czy kogoś na poważnie one zainteresują? No bo jak tu zrobić równość? Równości nie było i nie będzie. Acz niepełnosprawni mogą i powinni żyć lepiej. A godność każdy przecież ma w sobie. Albo i nie. Teresa Pruska-Kołodziej, Małgorzata Korzeniowska i Bogusław Nowak na pewno ją mają.

deja