Tak i po Letniej pozostaną ino wspomnienia

2019-09-23, Komentarze na gorąco

Na powitanie jesieni wróciło nam trochę lata, by było co wspominać i za czym tęsknić.

A na pożegnanie kawiarni Letniej kapela Retro wraz z innymi przypomniała nam melodie dawnej restauracji Wenecja, by świeże wspomnienia przykryć tym starszymi z lat jeszcze bardziej minionych. Trochę to pożegnanie jeszcze potrwa, ale czas jego już nadszedł.

Pamiętam Letnią z pierwszych lat 80-tych minionego wieku i żadne kultowe wspomnienia z tamtego czasu nie przychodzą mi do głowy. Ot, było to miejsce w miarę taniego jedzenia i picia, z opcją wewnątrz lub na dworze. Dopiero później, wraz z likwidacją starych lokali gastronomicznych i różnych miejsce posiadywania oraz refleksji, zaczęli przychodzić tam i bywać ludzie, dla których niemal drugim domem był najpierw MPiK, a później Lamus, także Kosmos (Woroneż), Gorzowianka, Słowiańska, Sezam, Karczma Słupska, Nowa czy nawet Marago... Do Letniej, bo po drodze wszystkim była i blisko, wpadało się więc na kawę, piwo i wino, żeby spotkać kogoś znajomego, pogadać, a nawet pokłócić się do woli. To miejsce zastąpiło wszystkie inne, które znikały jedno po drugim i już ich zwyczajnie nie ma. Pozostała Letnia, jako ostatni łącznik między starymi a nowymi laty, nie licząc baru Miś czy cukierni Śnieżka, ale to już całkiem osobna historia. I Letniej wkrótce także nie będzie, bo skoro właścicielka tego kultowego dzisiaj miejsca chce je sprzedać, by odpocząć na emeryturze, to nie wierzę, że znajdzie się ktoś, kto wyłoży ponad milion złotych, by dotychczasową działalność tam kontynuować. Zbyt cenne to, licząc w złotówkach, miejsce w samym centrum miasta, by wyprawiać tam dalej fanaberie w postaci gastronomiczno-artystycznej aktywności. Już prędzej jakiś biurowiec, galeria handlowa czy mieszkania tam powstaną i to za ciężkie do wydania i zarobienia pieniądze.

Wszystko wraz z nami przemija… Tak i po Letniej pozostaną ino wspomnienia.

Jan Delijewski