Światowe centrum świąt Bożego Narodzenia

2017-06-16, Na szlaku

Mnóstwo sklepów z zabawkami i świątecznymi ozdobami, kręte uliczki, zachwycające ogrody – to tylko nieliczne przyczyny, dla których warto pojechać do Rothenburga.

To jedno z najbardziej zachwycających miasteczek w Bawarii, które Polacy zaczynają odwiedzać.

Kiedy się dojeżdża do Rothenburga, od razu rzucają się w oczy wieże, po chwili pojawiają się mury obronne. Po ich przekroczeniu oczom zdumionego turysty ukazuje się śliczne miasteczko, niczym z bajki. To perła średniowiecznej architektury – Rothenburg ob der Tauber.

Boże Narodzenie przez cały rok

Do Rothenburga, leżącego na wysokiej skarpie ponad rzeką Tauber, turystów ściąga wiele rzeczy, ale najbardziej popularną jest Muzeum Świąt Bożego Narodzenia i mnóstwo sklepów z zabawkami, świątecznymi ozdobami, choinkami, pluszowymi misiami, dziadkami do orzechów. Tu przez cały rok można podziwiać ozdoby z całego świata, pięknie ubraną choinkę, cały czas trwa magia. Po mieście jeździ specjalny samochód z prezentami.

Głównym miejscem spotkań w miasteczku jest dość pokaźny prostokątny rynek przy ratuszu. Tu gromadzą się wycieczki i tu można o pełnych godzinach podziwiać pojawiające się pod miejskim zegarem sylwetki słynnego burmistrza i jednego z rajców, którzy w dawnych wiekach uratowali miasto. I jak się siedzi na schodach prowadzących do ratusza, to widać zachwycające kamieniczki, wijące się zaułki, fontannę św. Jerzego, który zabija smoka.

Na spacer do dwóch wież

Jedna z uliczek, opadająca w kierunku rzeki wyprowadza nas do najsłynniejszego miejsca, czyli do dwóch wież. Położone niesymetrycznie, na różnych wysokościach od zawsze zachwycają turystów. A kiedy się tam idzie, mija się po drodze zachwycające kamienice z różnymi sklepami. Każdy z nich ma metalowy szyld zawieszony nad wejściem. I każdy z nich jest inny, swego rodzaju małe dzieło sztuki.

Po drodze mija się muzeum tortur, w którym zgromadzono liczne eksponaty, które od średniowiecza służyły do torturowania ludzi. Jakoś nie miałam ochoty tam wchodzić.

Do rondla i parku

Na drugim końcu miasteczka jest zachwycający ogród, pozostałość po ogrodzie pałacowym. Wychodzi się do niego przez półokrągła basteję, zwaną rondlem. Tu można podziwiać przede wszystkim zobaczyć stare drzewa, zadbane trawniki, ale też jest monument poświęcony Żydom oraz pomniki dedykowane kolejnym burmistrzom. Tu także, z murów rozciąga się zapierający w piersiach widok na rzekę Tauber wijąca się u stóp murów. Widać stąd bardzo dobrze średniowieczny most, podwójne dzieło sztuki inżynierskiej dawnych mieszkańców. A ponieważ jesteśmy w Bawarii, teren jest pofałdowany, górzysty, jest co oglądać.

Na szlaku Jakuba

W miasteczku jest kilka świątyń, jednak najbardziej znaną i najczęściej odwiedzaną jest strzelista gotycka świątynia pod wezwaniem św. Jakuba. Kościół ma strzelistość gotyku, ale i masywność świątyń obronnych. Wnętrze zachwyca kolorowymi witrażami, czystością wnętrza, jednolitością formy oraz XV-wiecznym ołtarzem. Ale zanim do wnętrza, warto obejrzeć elewację, ponieważ jest ona ozdobiona między innymi wizerunkami Adama i Ewy oraz innymi ciekawymi postaciami. Przed kościołem stoi współczesne wyobrażenie św. Jakuba, tego, który pochowany jest w hiszpańskim Santiago di Compostella.

Sam kościół wpisany jest w europejską drogę pielgrzymkową i można tu dostać pielgrzymi paszport lub pieczątkę potwierdzającą naszą obecność w tym miejscu.

A tuż obok kościoła biegnie śliczny zaułek z galerią kościelną i jedynym w całym miasteczku renesansowym wykuszem.

Wzdłuż murów obronnych

Rothenburg, zabytkowa część, opasany jest zachowanymi murami obronnymi, po których można się przejść. No i ma się niezwykły widok na dachy, elementy ozdobne, ogrody i inne wspaniałości tego niezwykłego miejsca.

Pod murami, w miejscu mokrej fosy, rozciągają się dziś tereny rekreacyjne z zadbanymi trawnikami, ławeczkami, placami zabaw. Ale to właśnie mury obronne z wąziutkimi przejściami, otworami strzelniczymi i przejściami przez niektóre wieże przyciągają większość turystów.

Choć to niezwykłe miasteczko leży 800 km od Gorzowa, to jednak zdecydowanie warto tam zajrzeć.

Warto wiedzieć:

Na głównym placu miasta znajduje się budynek z zegarem, z którym związana jest legenda. Upamiętnia on wydarzenia w 1631, gdy pod murami oblegali miasto żołnierze hrabiego Tilly. Legenda głosi, że na dźwięk mechanicznego skowronka hrabia Tilly miał powiedzieć, iż jeśli ktokolwiek w ciągu trwania tego dźwięku wypije jeden galon wina w jednym ciągu, miasto zostanie ocalone. Burmistrz Nusch przyjął wyzwanie, dzięki czemu miasto nie zostało zrównane z ziemią. Mieszkańcy miasta obchodzą „Święto Ratowania Miasta” każdego roku na Zielone Świątki, podczas których odbywają się liczne festiwale, koncerty i wydarzenia kulturalne.

Miasto w 1945 roku zostało zbombardowane przez wojska alianckie i zniszczone w 40 procent. Po wojnie, dzięki dotacjom władz państwowych oraz prywatnym darczyńcom zostało odbudowane tak, że trudno dziś stwierdzić, które miejsca są nowe.

W Rothenburgu jest mnóstwo rozlicznych restauracji, knajp, barów, kawiarenek, ale w sezonie zjedzenie obiadu może być trudne, bowiem mają tu zwyczaj rezerwowania stolików. Jeśli chodzi o jedzenie, to generalnie wszędzie można zjeść golonkę z ziemniakami – pamiętać należy, że w tutejszych restauracjach porcje są olbrzymie. Na jeden obiad trzeba liczyć około 20 euro.

Lokalnym słodkim przysmakiem są schneeball – śniegowe kule z ciasta z różną posypką lub nadzieniem. Można je dostać wszędzie. Są różnej wielkości i kosztują od 80 eurocentów nawet do 3,5 euro za sztukę.

Jak już się jest w Rothenburgu, to zwyczajnie warto pojechać do Dinkelsbuhl – malutkiego miasteczka, które też wygląda jak z bajki i też ma średniowieczną proweniencję. Tu szczególnego zachwytu doznają ci, co lubią szachulcowe budynki i malutkie knajpki.

Renata Ochwat

Na szlaku

Włoskie miasteczko na dzień, weekend lub cały urlop

Jedno z ulubionych przez rzymian na letni wypoczynek miejsc – niewielkie Anzio to nie tylko piaszczysta plaża i lazurowe morze. To także miejsce nasiąknięte historią i to taką z wyższej półki.