Troja wciąż nieodgadniona

2019-10-26, Na szlaku

Niemiecki acheolog amator Heinrich Schliemann szukał w XIX wieku resztek mitycznej Troi z ,,Iliadą’’ Homera w ręku.

Przed wejściem na teren wykopalisk stoi wielki drewniany koń, atrakcja dla turystów

Znalazł ją w zachodniej części obecnej Turcji.

Według niewidomego greckiego poety Homera z Troją było tak. Około 1200 roku przed naszą erą (czyli ponad 3.200 lat temu) państwo greckie walczyło m. in. z Troją. Jednym z powodów wojny było uprowadzenie z Grecji do Troi najpiękniejszej podobno kobiety świata Heleny przez Parysa, syna króla Troi. Helena była żoną króla jednego z greckich państewek. Wojna trwała 10 lat i nic nie zapowiadało jej końca. Wówczas Grecy wpadli na podstępny sposób wdarcia się do dobrze obwarowanej murami i pilnie strzeżonej Troi. Z drewna wybudowali olbrzymiego konia i pozostawili go w pobliżu Troi jako rzekomy dar dla bogów. Wewnątrz konia umieścili kilku żołnierzy.

Trojanie wprowadzili konia do swej twierdzy i zaczęli świętować zwycięstwo w wojnie. W nocy z ,,brzucha’’ konia wyszli greccy żołnierze, otwarli bramy Troi, po czym dostały się do niej tysiące greckich żołnierzy. Zmasakrowali Trojańczyków, zburzyli potężną twierdzę.

Wśród nielicznych uchodźców z Troi był Eneasz, założyciel innej potęgi ówczesnego świata – państwa Rzym.

Do dziś naukowcy spierają się, ile jest fikcji a ile prawdy w poemacie Homera ,,Iliada’’, opisującym koniec Troi.

W mit o Troi wierzył m. in. Aleksander Wielki. Oddał hołd królowi Troi Priamowi i Achillesowi, jego najsławniejszemu wojownikowi przy ich rzekomych grobach. Zniszczoną Troję kazał odbudować Juliusz Cezar, bo – jak wspomniałem – urodził się w niej Eneasz, protoplasta założycieli Rzymu. Dopiero później skutecznie upowszechnił się mit Romulusa jako faktycznego założyciela Rzymu.

Z upływem lat Troja zaczęła podupadać. Proces ten przyspieszyło postępujące zamulanie portu morskiego.

Czas mijał aż do pojawienia się bogatego niemieckiego kupca Heinricha Schliemanna. Zafascynowany antyczną historią, w 1871 roku ze 150 robotnikami rozpoczął wykopy archeologiczne w miejscu, gdzie jego zdaniem powinny znajdować się ruiny mitycznej Troi. Miejsce to wybrał na podstawie lektury ,,Iliady’’. Metody pracy tego amatora archeologii były brutalne jak na dzisiejsze standardy. Posługiwał się dynamitem dla dokonywania odkrywek. Dziś nie da się ustalić, jakich szkód dla archeologii w ten sposób poczynił.

Faktem pozostaje, że 2 lata później odkrył ruiny ufortyfikowanego miasta oraz kosztowności, które nazwał Skarbem Priama. W rzeczywistości znaleziona biżuteria była wiele starsza, bo pochodziła z epoki brązu. W owej biżuterii chodziła żona Schliemanna, dopiero później zaprezentowano ją publicznie, a następnie wywieziono do Berlina. Do tamtejszego muzeum.

Historia Skarbu Priama na tym się nie skończyła. W 1945 roku po zdobyciu stolicy III Rzeszy przez Armię Radziecką znalazła ona nowe miejsce pobytu u naszych wschodnich sąsiadów jako łup wojenny. Do dziś jest ona przedmiotem sporu między Grecją, Turcją, Niemcami i Rosją.

Teren rzekomej Troi został udostępniony turystom. Archeolodzy wykopali aż dziewięć warstw tego mitycznego miasta. Do dziś toczą się wśród archeologów spory, które z nich jest homerycką Troją. Są i tacy, którzy twierdzą, że Troja i wojna trojańska to wymysł poety Homera, na który dali się nabrać poważni naukowcy.

Rzekoma Troja przyciąga jednak tysiące turystów z całego świata. Przed wejściem na teren wykopalisk stoi olbrzymi drewniany koń. Każdy może wejść do jego wnętrza i przez okienka podziwiać okolicę. No i robić sobie przy okazji fotki.

Zatem interes się kręci przysparzając Turcji wpływów waluty.

Andrzej Włodarczak

Na szlaku

Włoskie miasteczko na dzień, weekend lub cały urlop

Jedno z ulubionych przez rzymian na letni wypoczynek miejsc – niewielkie Anzio to nie tylko piaszczysta plaża i lazurowe morze. To także miejsce nasiąknięte historią i to taką z wyższej półki.