Do jezior dwóch leśnymi duktami

2014-06-23, Na szlaku

To piękna droga, która wiedzie mieszanymi lasami i prowadzi do dwóch jezior. I choć tylko oddalona jest o około 20 km od Gorzowa, to wiedzie skrajem sąsiedniego województwa.

Niezwykły trakt zaczyna się przy leśniczówce Łubianka, już w województwie zachodniopomorskim. Droga prowadzi wysokim lasem mieszanym. Idziemy sobie wygodnym duktem i mamy czas, aby pozachwycać się przyrodą. Po około trzech kilometrach skręcamy w lewo i już prosta droga prowadzi nas do jeziora.

Do Sitna idziemy

Wygodna droga doprowadzi nas do jeziora Sitno Moczydelskie. Idziemy brukiem, bo takich brukówek w lasach w okolicach Barlinka jest bardzo dużo. Dochodzimy do plaży nad Sitnem i tu warto się zatrzymać na dłużej. Jest krąg ogniskowy, są ławeczki, a jak nie ma ludzi, to jest przyjemnie. Jezioro jest bardzo czyste, z wyraźnie zaznaczoną linią brzegową porośniętą trzciną. Po chwili odpoczynku ruszamy w dalszą drogę.

Do Okunina

Szlak nas wiedzie tak, że musimy się odrobinkę cofnąć. Po około 100 metrach skręcamy w prawo. Droga nas prowadzi tak, że zatacza łagodny łuk w lewo, i tu trochę trzeba uważać, bo za jakieś 300 metrów trzeba skręcić w lewo pod katem 90 stopni. I już jesteśmy na prostej drodze do jeziora Okunino. Rzeczywiście jest to prosta droga, bo nigdzie nie skręcamy. Przekraczamy za to kilka duktów leśnych, mijamy majestatyczne buki. Droga nastraja do zadumy nad pięknem przyrody.

I tak po około 3 km dochodzimy nad jezioro. Łyska ono wśród buczynowego lasu, a my się mu przyglądamy z wysokiej skarpy, na którą nas szlak wyprowadził. I tu znów kolejne dobre miejsce na krótki postój. Rasowemu turyście nie powinno przeszkadzać brak ławeczek czy innych udogodnień do postoju. Widok na jezioro bowiem zastępuje wszelkie niedogodności.

Okno i Szlak Dębów

Po postoju idziemy dalej, tym razem skręcamy w prawo i brzegiem jeziora idziemy do leśniczówki Okno. Ulokowana jest ona tuż przy samej plaży i też nad historycznym brukiem. Spokoju miejsca strzeże św. Hubert, patron myśliwych, leśników, jeźdźców i... matematyków. Figurkę świętego można dostrzec na wysokim ułomku starego drzewa obok leśniczówki.

My idziemy dalej, droga prowadzi wzdłuż jeziora. Wchodzimy w majestatyczny Szlak Dębów, bo trasę wyznaczają te królewskie drzewa. Po drodze mijamy pomnik generalmajora von Zocha i jego adiutanta Zawadzkiego. To jedna z ciekawostek tego szlaku.

Droga biegnie cały czas nad jeziorem i po dłuższej chwili wyprowadza na punkt widokowy nad plażą. Jesteśmy dokładnie naprzeciw miejsca, z którego zaczynaliśmy okrążać to jezioro.

Po chwili droga wyprowadza nas w prawo i za pół kilometra osiągamy Okunie, malutką wioskę zagubioną w lasach barlinecko-gorzowskich. Tu kończy się nasz szlak. Na licznik wpisujemy 15 km.

W drogę turystów z klubu Nasza Chata poprowadził tradycyjnie mecenas Stanisław Żytkowski, a pisząca te słowa szła sobie i niewiele gadała.

Renata Ochwat

Sitno Moczydelskie

Jezioro ma 28 ha powierzchni i w najgłębszym miejscu ma 18 m. Przez jezioro przepływa rzeczka Santoczna, która liczy sobie około 30 km długości i w dolnym biegu objęta jest rezerwatem „Zdroiskie Buki”.

Jezioro Okunino

Także Okunie – jezioro w Pojezierzu Myśliborskim, położone w gminie Barlinek Jego powierzchnia wynosi 39,54 ha, a maksymalna głębokość 18,5 m. Płetwonurkowie twierdzą, że jezioro skrywa tajemnice jak zatopiona łódka, łąki porośnięte przypominającymi skrzypy ramienicami. Jezioro ma podwójne dno. A jak chce legenda, nad jego brzegami można spotkać bezgłowego rycerza na białym koniu.

Na szlaku

Włoskie miasteczko na dzień, weekend lub cały urlop

Jedno z ulubionych przez rzymian na letni wypoczynek miejsc – niewielkie Anzio to nie tylko piaszczysta plaża i lazurowe morze. To także miejsce nasiąknięte historią i to taką z wyższej półki.