Myśli znad szwedzkiego jeziora

2014-09-20, Czytaj ze mną

Czy pamiętacie hit końca lat 70. „Hej, dzień się budzi w promieniach słońca”? Śpiewała ją Jolanta Borusiewicz, po której – niestety – szybko słuch zaginął. Niedawno odnalazła się jako poetka za sprawą gorzowskiego Oddziału Związku Literatów Polskich. Jak się okazuje, wkrótce po sukcesie pani Jolanta wyszła za mąż za Szweda i zamieszkała w Sztokholmie.

W Polsce jako emigrantkę ją przekreślono – takie, niestety, obowiązywały wtedy zasady. Tymczasem ona stale propagowała polską kulturę, za co została odznaczona przez naszego pana prezydenta: pisała teksty do nowych piosenek, śpiewała, koncertowała, prowadziła wokalne i teatralne zajęcia z dziećmi, robiła artystyczne fotografie, malowała akwarele (kilka wystaw) a nawet zadbała o renowację rzeźb Hasiora w Szwecji. Także pisała wiersze. Przyjaciele (z Joanną Ziembińską-Kurek na czele, dawniej Sulęcin, obecnie Sztokholm) namówili ją, że trzeba te wiersze wydać, znaleźli wydawcę (gorzowski Oddział ZLP, przypominam), autora komentarza – Ireneusza Krzysztofa Szmidta i drukarnię – także gorzowski Sonar.

Tak powstała bardzo ładna książka poetycka z tytułem nawiązującym do sztandarowej piosenki pani Jolanty – „I znów dzień się budzi”. Ma ona formę poziomego albumu z dużą ilością fotografii przyrody zrobionych przez autorkę, a dodatkiem jest płyta z wierszami osobiście czytanymi przez panią Jolantę.

Na okładce zdjęcie cichego jeziora, z którego wystają suche trzciny. Spokój, melancholia, a jednak nieco niepokoju w bezładnie ułożonych liniach łodyg. Pani Jolanta, jak wielu Szwedów, mieszka nad takim jeziorem, stąd w całek książce dominują zdjęcia z wodą w tle. Jako motto książki figuruje zapis: myśli przyniesione znad jeziora. A oto jeden z wierszy inspirowanych jeziorem:

„Moje jezioro”

Biel ogromnej ciszy

blade jezioro śpi

i tylko jedna

błękitna wstęga

z południa na północ

struży się

Nagle przeleciał

spłoszony zając

przycupnął

by nie obudzić elfa

Linia brzegu z niebem złączona

ciemność polarnej nocy

wchłania

Baśniowy świat

Wiersze podzielone są na cztery części, jak pory roku. Dużo w nich obserwacji zmieniającej się przyrody i dużo refleksji wynikających z tych przemian. Przed laty pani Jolanta ukończyła filozofię na Uniwersytecie Jagiellońskim i choć nigdy zawodowo filozofią się nie zajmowała, w jej wierszach widoczna jest dociekliwość spostrzeżeń i przemyśleń. Często są to prawdy z pozoru oczywiste, ale każdy musi je przecież odkryć dla siebie. Musi postawić te podstawowe egzystencjalne pytania i podjąć próbę odpowiedzi na nie. Jak na te z wiersza dedykowanego córce:

Jak mam cię spotkać

kiedy jesteś daleko

Jak mam cię przywitać

kiedy nie wracasz

Jak mam cię kochać

kiedy tyle bólu we mnie

Jak list napisać

kiedy ręce zemdlone

Jak cię wypatrzeć

kiedy oczy smutkiem spowite

Jak cię przywołać

kiedy głos mi zamarł

I sama nie wiem czy jestem

Prawie cały nakład tomu wierszy i fotografii Jolanty Borusiewicz pojechał do Szwecji, nie mogę więc gwarantować nabycia go w Polsce. Polecam jednak stronę internetową Jolanty Borusiewicz, gdzie znacznie więcej informacji o niej, także wiele piosenek w jej wykonaniu oraz wiersze z tomiku, a nawet inne.

A seria wydawnicza gorzowskiego Oddziału Związku Literatów Polskich – „Biblioteka Pegaza Lubuskiego” pod numerem 49 ma zapisaną pierwszą książkę zagranicznego autora.

***

Jolanta Borusiewicz (wiersze i fotografie) „I znów dzień się budzi” – myśli przyniesione znad jeziora. Wydawca – ZLP Oddział w Gorzowie Wlkp., Biblioteka Pegaza Lubuskiego nr 49, patronat Agencja PolArt, oprac. red. Jolanta Tutinas-Romanowska, projekt graficzny i skład komputerowy Joanna Ziembińska-Kurek, posłowie Ireneusz Krzysztof Szmidt, s. 100.

Do książki dołączona jest płyta z wierszami czytanymi przez autorkę i z muzyką Leszka Jarmuły.

Czytaj ze mną

Jaromir

„Pegaz Lubuski” nr 80

Po raz pierwszy zapraszam do czytania „Pegaza Lubuskiego” online, a nie na wydruku. Bo nie ma wydruku, nie było także zwyczajowej promocji numeru z udziałem autorów tekstów i osób zainteresowanych literaturą tworzoną w Gorzowie. Takie czasy. Ale czytać można.