Gorzowscy mistrzowie Polski. Oceniamy zawodników Stali

2016-09-26, Żużel

Trener Stali Gorzów Stanisław Chomski w minionym sezonie skorzystał z zaledwie ośmiu zawodników, którzy w ostatecznym rozrachunku sięgnęli po drużynowe mistrzostwo Polski.

Od razu trzeba zwrócić uwagę, że żaden z naszych żużlowców nie opuścił ani jednego meczu ze względu na kontuzję lub inne obiektywne przyczyny. Jedyna zmiana była podyktowana daniem szansy pojechania w ekstralidze młodziutkiemu Rafałowi Karczmarzowi. W meczu z rybnickim ROW-em zastąpił on Mateja Zagara.

Mistrzem zostaje drużyna, ale żużel to jednak sport indywidualny. Dlatego przyjrzyjmy się postawie poszczególnych zawodników stosując klasyczną dla nich ocenę szkolną od 1 do 6 punktów.

Niels Kristian Iversen – nota 4: średnia biegowa niespełna 2 punkty na wyścig (1,988). Przez cały sezon jeździł powtarzalnie, bez względu na to, czy był to mecz u siebie czy wyjazdowy. Generalnie miał kłopoty ze startami, ale na dystansie wszędzie, gdzie było to możliwe, potrafił wyciągnąć mnóstwo ważnych punktów. Nie zawsze rozumiał intencje trenera Chomskiego, co z jednej strony świadczyło o braku podporządkowania się wymogom zespołu, z drugiej o nadmiernej czasami ambicji. W sumie nie był to dla niego najlepszy rok w polskiej lidze, ale dla Stali PUK nadal jest jednym z trzech filarów, na którym zbudowana została gorzowska drużyna. Oczywiście nikt w Gorzowie nie wyobraża sobie, żeby miał on odejść z Gorzowa, choć wszystko jest możliwe.

Michael Jepsen Jensen – nota 2: średnia biegowa 1,307. Wielkich sportowców poznaje się po tym, jak w najważniejszych momentach potrafią pokazać najwyższy kunszt. Gdyby nie kapitalny występ w finałowym meczu w Gorzowie były mistrz świata juniorów zakończyłby sezon z najniższą możliwych not, choć nie we wszystkich spotkaniach rozczarował. Miał wcześniej 2-3 naprawdę udane występy, ale od tego zawodnika wymagamy zdecydowanie więcej. Bycia silnym i stabilnym punktem przez cały sezon. Czy pozostanie w Stali? Niewykluczone, bo to wciąż żużlowiec o sporym potencjale.

Przemysław Pawlicki – nota 3: średnia biegowa 1,765. Bardzo nierówny. Przed każdym meczem wszyscy drżeli o jego dyspozycję. Dużo lepszy na gorzowskim torze niż na wyjazdach. Za mocno jest rozkojarzony startami… brata Piotrka w turniejach Grand Prix. Często mu towarzyszy, a po powrotach na ogół zawodzi na torze. Musi zacząć na poważnie budować swoją karierę, skupić się na codziennej pracy. Czy powinien pozostać w Stali? Jeżeli będzie zainteresowany to pod pewnymi warunkami tak.

Matej Zagar – nota 3: średnia biegowa 1,763. Zdecydowanie za spokojny na torze, niechętny wobec świata zewnętrznego. W Gorzowie startuje od 2009 roku z jednoroczną przerwą, ale ciągle sprawia wrażenie osoby nie utożsamiającej się z klubem. Przeciętny w minionym sezonie, choć miał kilka naprawdę dobrych występów. Jego postawa w dużej części jest uzależniona od posiadanego sprzętu, bo na samym torze nie widać u niego właściwej agresji. Prawdopodobnie pożegna się z Gorzowem, choć nie można wykluczyć żadnego scenariusza.

Krzysztof Kasprzak – nota 5: średnia biegowa 2,157. Siódmy zawodnik na liście najskuteczniejszych w PGE Ekstralidze. Przytrafiło mu się kilka słabszych występów. Najważniejsze, że powrócił jednak do ścigania na odpowiednio wysokim poziomie. Może jeszcze nie na takim, jak to miało miejsce w 2014 roku, ale takiego wychowanka Unii Leszno chcemy oglądać w Stali. Agresywnego, walczącego o każdy punkt i umiejącego wziąć odpowiedzialność w najtrudniejszych momentach. Mistrz bonusów, wywalczył ich 24, najwięcej w całej lidze. To świadczy, że jeżdżąc na pozycji prowadzącego stara się jeździć zespołowo. Z drugiej strony miał w tym roku wiele problemów z dopasowaniem sprzętu do startów. Jak sam tłumaczył, wynikały one z braku optymalnego ustawienia motocykli. Jak miał szybki sprzęt na start był dużo wolniejszy na dystansie. I stąd brały się kłopoty, ale jest na dobrej drodze do wyeliminowania tego niedociągnięcia. Ma dalej ważny kontrakt i w przyszłym roku będzie znów silnym filarem mistrzów Polski.

Bartosz Zmarzlik – nota 6: średnia biegowa 2,477. Klasa światowa, wielki lider zespołu, najskuteczniejszy żużlowiec PGE Ekstraligi. Co by Stal zrobiła bez tego skromnego i lubianego młodzieżowca? Zapewne nic, bo już w poprzednim sezonie wniósł ogromny wkład w uratowanie drużyny przed spadkiem. Teraz poprowadził do złotego medalu i powtórki sezonu 2014, gdzie również był motorem napędowym. Zwłaszcza w meczach finałowych z Unią Leszno. Z każdym kolejnym startem jeździ dojrzalej, pewniej i bardzo skutecznie. Nawet jak pozostanie na starcie na końcu stawki przez cztery okrążenia walczy jak lew i prawie zawsze skutecznie. Wielki skarb Stali Gorzów. Ma ważny kontrakt i w wiek seniora wejdzie oczywiście w żółto-niebieskim kewlarze.

Adrian Cyfer – nota 2: średnia 1,076. W ostatnim sezonie startów jako junior generalnie rozczarował, ale z punktu widzenia zespołu przywoził ważne punkty w biegach młodzieżowych. Miał również świetny występ finałowy w Gorzowie. Niestety, nie rozwinął się na tyle, żeby zagwarantować sobie pozostanie w Stali jako senior. Zapewne nie ma też szans znalezienia innego klubu w najwyższej klasie rozgrywek i chyba przejdzie do niższej ligi.

Rafał Karczmarz – bez noty. Pojechał tylko w jednym meczu, dokładnie w trzech wyścigach, w których pokazał próbkę swoich wysokich umiejętności. Teraz przed nim ciężki sezon startów jako junior. I to wiodący, gdyż za partnera będzie miał prawdopodobnie kogoś jeszcze z młodszego pokolenia gorzowskich młodzieżowców.

Robert Borowy

Fot. Stal Gorzów