2024-03-22, Żużel
Kibice żużla czekają na XVII Memoriał Edwarda Jancarza, a my przypominamy historię dotychczasowych szesnastu edycji tego prestiżowego turnieju. Dzisiaj przyszedł czas na lata 1996-98.
Jak już wspomnieliśmy w poprzednim odcinku wspomnień, w 1995 roku nie udało się przeprowadzić memoriału, gdyż w dniu zawodów na przeszkodzie stanęły fatalne warunki atmosferyczne. Jedynym wspomnieniem po memoriale pozostał wydrukowany i przygotowany do sprzedaży program zawodów, a w nim apel ówczesnego prezesa klubu Jerzego Synowca, zachęcający do pomocy klubowi, bo w innym przypadku dalsze organizowanie memoriału w silnej obsadzie stanęłoby pod dużym znakiem zapytania. Niestety, niewielu przeczytało to nawołanie, bo spadł deszcz i zawody odwołano kilka godzin przez planowanym ich rozpoczęciem.
Dlatego czwarta edycja odbyła się dopiero rok później i o mały włos a nie zakończyłaby się sensacyjnym zwycięstwem gorzowianina Marka Hućki. Nie przeląkł się on bardziej utytułowanych rywali i po trzech seriach był liderem, mając na koncie zwycięstwo m.in. nad Leigh Adamsem. W końcówce zawodnik Stali już tak nie błyszczał i musiał uznać wyższość Australijczyka oraz Tony Rickardssona. Pecha miał Piotr Świst, gdyż defekt w pierwszym starcie pozbawił go miejsca na podium.
IV Memoriał – 12.05.1996
Teatrem dwóch aktorów nazwała prasa przebieg następnego memoriału, który był połączony z obchodami jubileuszu ,,złotych godów’’ Stali. Tradycyjnie już organizatorzy zaprosili całą śmietankę najlepszych żużlowców świata. Zanim jednak wyjechali oni na tor odbyła się uroczystość nadania stadionowi Stali imienia Edwarda Jancarza. Aktu tego dokonał jego największy przyjaciel z torów Zenon Plech.
Walkę o pierwszą pozycję stoczyli Hans Nielsen i Tony Rickardsson, reszta im się przypatrywała. Obaj wygrywali wszystkie wyścigi, Szwed dorzucił do tego rekord toru i o głównej nagrodzie zadecydowało bezpośrednie starcie. Lepszy był Duńczyk. Natomiast do trzeciej pozycji wystarczyło zdobycie zaledwie dziewięciu punktów. Na najniższym stopniu podium stanął Drabik. Nie Maksym oczywiście, a jego ojciec Sławomir, który w dodatkowym biegu pokonał Piotra Śwista i Briana Andersena.
V Memoriał – 03.08.1997
Dopiero za szóstym podejściem na listę triumfatorów wpisał się polski zawodnik. Został nim Tomasz Gollob, który wygrał w pełni zasłużenie. Organizatorzy po raz pierwszy zmodyfikowali zasady rozgrywania memoriału i wprowadzili finałowy wyścig, co oznaczało, że triumfatorem mógł zostać zawodnik, który wcale nie musiał uzbierać największej ilości punktów. Gollob nie pozostawił rywalom żadnych złudzeń, wygrywając rundę zasadniczą, a następnie decydujący o podziale miejsc bieg dodatkowy. W finale pokonał Romana Jankowskiego, Leigha Adamsa oraz Ryana Sullivana. Niespodzianką była odległa, bo dopiero 13 pozycja Tony Rickardssona, ale Szwed z powodu złego stanu zdrowia wycofał się z zawodów po dwóch startach.
VI Memoriał – 16.05.1998
Robert Borowy
Robert
Borowy
Pod koniec czerwca na stadionie im. Edwarda Jancarza w Gorzowie rozegrana zostanie kolejna runda cyklu Grand Prix. Właśnie poznaliśmy sponsora tych zawodów.
Dopiero się rozpędzają? Zobaczymy w Lublinie
Żużlowcy Stali Gorzów pokazali moc!
Czas na ligowe ściganie. Stal jedzie z Apatorem
Do Stali powróciła normalność, kibice zadowoleni
Wnioski wyciągnięte, było zdecydowanie lepiej
To nie był dobry test, a liga coraz bliżej
Złoto dla Polaków, szybki Thomsen
Stal Gorzów zaprasza kibiców do Katedry
Stal Gorzów i Lubuskie razem podczas derbów
