Specjalność: gospodarka regionalna i lokalna

2018-09-01, Akademia im. Jakuba z Paradyża

Gospodarka regionalna i lokalna stanowi jedną z oferowanych specjalności w ramach kierunku Ekonomia na Wydziale Ekonomicznym AJP.

Przewidziane studia I stopnia na tym kierunku trwać mają 6 semestrów. W trakcie studiów student zdobędzie wszechstronną wiedzę z zakresu przedmiotów ekonomicznych oraz nabędzie umiejętności i kompetencje niezbędne do diagnozowania, analizowania i wskazywania kierunków zmian stanu gospodarki i jej podmiotów. Studenci również doskonalić będą swoje umiejętności językowe (na poziomie B2).

Specjalność: gospodarka regionalna i lokalna umożliwi tu studentom zdobycie wiedzy z zakresu teorii i praktyki funkcjonowania systemów ekonomiczno-społecznych różnych jednostek samorządu terytorialnego. W ramach tej specjalności studenci nabędą wiedzę dotyczącą gospodarowania zasobami kapitału finansowego, rzeczowego i ludzkiego różnych podmiotów gospodarki regionalnej i lokalnej. Studenci uzyskają wiedzę na temat działalności gospodarki na poziomie miast, gmin i regionów.

Specjalność ta skierowana jest szczególnie do osób chcących nabyć niezbędne kompetencje do pracy w instytucjach administracji państwowej i samorządowej, w tym przede wszystkim w urzędach wojewódzkich, powiatowych, gminnych i miejskich. Po ukończeniu specjalności studenci zdobędą wiedzę przydatną do rozwiązywania rzeczywistych problemów, przed którymi stają instytucje administracji państwowej i samorządowej. Studenci posiądą umiejętności wykorzystania w praktyce instrumentów oddziaływujących na procesy w gospodarce regionalnej i lokalnej oraz skutecznego działania na rzecz jej rozwoju.

Wiedza i umiejętności nabyte w trakcie studiów będą predysponować absolwenta tej specjalności do podjęcia pracy w charakterze specjalisty, doradcy, menedżera w różnych instytucjach gospodarki regionalnej i lokalnej.

Gospodarka regionalna posiada przy tym swój aspekt teoretyczny i praktyczny. Aspekty te przyszli studenci będą mogli poznać na takich przedmiotach jak: administracja i gospodarka samorządowa, statystyka, demografia czy marketing terytorialny. Poznają też metody ilościowe jako narzędzia badawcze gospodarki regionalnej. Celem ich stosowania jest niezbędne wsparcie w zakresie wykonywania analiz empirycznych dotyczących monitorowania rozwoju regionu. Rozwój gospodarki regionalnej jest bowiem zjawiskiem ekonomicznym podlegającym licznym analizom i ocenom. W tym względzie występuje duże zapotrzebowanie na miarodajne informacje dotyczące funkcjonowania województwa, jak również powiatów i gmin. Wymaga to umiejętnego doboru metod przetwarzania informacji oraz poprawnej interpretacji wyników.

Do kierunków wykorzystania metod ilościowych należą tu: diagnozowanie rozwoju regionu (pomiar tempa rozwoju, identyfikacja stymulant i destymulant), planowanie i modelowanie (analiza trendów, prognozowanie), ewaluacja rozwoju (weryfikacja wielkości planowanych i rzeczywistych). Wśród różnych metod wykorzystywanych do tego celu wymienić można: metody taksonomiczne, syntetyczne mierniki rozwoju, metody analizy korelacji i modele regresyjne oraz metody analizy czynnikowej.

Na potrzeby prowadzenia bieżącej oceny rozwoju nieodzowne jest w tym zakresie odpowiednie przygotowanie metodyczne. Z uwagi na obiektywizm uzyskiwanych wyników metody ilościowe wspomagają proces zarządzania rozwojem m.in. przez ocenę realizacji przyjętych celów strategii długoterminowych. Wymagane jest jednak, obok zgromadzenia niezbędnych danych statystycznych i ich ilościowej analizy, aby ocena uzyskanych wyników była uzupełniona przez analizę czynników jakościowych.

Przedstawione na różnych konferencjach przez autora artykułu badania wskazują, że województwo lubuskie ze względu na wielkość i liczbę ludności jest jednym z mniejszych województw w Polsce. Pozostaje także przez to w pewnym opóźnieniu do innych województw w kraju. Biorąc na przykład pod uwagę PKB na mieszkańca, województwo jest niejako na uboczu względem takich regionów jak mazowieckie, dolnośląskie, wielkopolskie i pomorskie.

Analizy wskazują także, że PKB ma również wpływ na kształtowanie się salda migracji w regionie. Szczególnie z tymi województwami, w których wskaźnik ten wraz ze stopą bezrobocia jest korzystniejszy bilans migracji w regionie jest negatywny. Na poziomie gmin natomiast znaczenie czynników ekonomicznych dla salda migracji okazuje się mniejsze. Większy wpływ ma liczba mieszkań oddanych do użytku. Jednak również w przypadku gmin przeważa ujemne saldo migracji. Do przyczyn opóźnień rozwojowych regionu zaliczyć także należy jakość infrastruktury regionalnej, a w tym zaplecza badawczo-rozwojowego w województwie.

Z drugiej strony ważny czynnik rozwoju stanowi sektor małych i średnich przedsiębiorstw. Zwrócić tu uwagę należy na potencjał ilościowy sektora i jego udział w zatrudnieniu. Mniejszy niż ogólnie w kraju jest udział w zatrudnieniu przedsiębiorstw dużych. Drugi czynnik stanowi liczna na tle danych dla kraju grupa podmiotów z udziałem kapitału zagranicznego. Podmioty te przyczyniają się do napływu kapitału zewnętrznego i także tworzą miejsca w pracy w regionie. Istotnym czynnikiem są również walory turystyczne województwa. Wśród walorów tych wymienić można: dużą lesistość, liczne jeziora i szlaki turystyczne. Ważnym zagadnieniem jest także problematyka wielofunkcyjnego rozwoju wsi i rolnictwa w regionie.

dr Przemysław Szczuciński

Wydział Ekonomiczny

Akademia im. Jakuba z Paradyża w Gorzowie Wielkopolskim