2013-11-23 11:02:29, Autor: Jerzy Kułaczkowski | Kategorie: Miasto,
Zainteresowanie komentatora echagorzowa.pl podpisującego się inicjałami J.D. wzbudził sondaż przeprowadzony przez lokalny dodatek Gazety Wyborczej dotyczący preferencji wyborców w przyszłorocznych wyborach prezydenta Gorzowa Wielkopolskiego. Wyniki tego badania opinii elektoratu gorzowskiego nie stanowią i dla mnie żadnego zaskoczenia, zwłaszcza obsada pozycji lidera przyszłorocznego wyścigu wyborczego. Wydaje mi się jednak, że tego sondażu nie można traktować zbyt poważnie. Na obecną chwilę nie wiemy, bowiem kto zdecyduje się zgłosić do rywalizacji o fotel prezydenta miasta, przecież nawet Tadeusz Jędrzejczak przed trzema laty deklarował, że bieżąca kadencja będzie ostatnią w jego karierze. Także dobór jego ewentualnych konkurentów budzi poważne wątpliwości. I nie chodzi tu tylko o wymienionych przez redaktora J.D. Krystyny Sibińskiej czy Władysława Komarnickiego. Podobnie nietrafnie wybrana wydaje się być kandydatura Marcina Kurczyny, jako reprezentanta lewicy, bowiem bardziej prawdopodobny w tych barwach wydaje się być start Jana Kaczanowskiego. Podobnie mówi się znów wiele o sporym potencjale Jerzego Synowca, jako kandydacie na prezydenta, czy też Jerzym Korolewiczu reprezentującym środowiska biznesowe, czy nawet Augustynie Wiernickim. Dzisiaj są to jednak czyste spekulacje i zabawy intelektualne niczym nieróżniące się od gazetowego sondażu.
O wiele bardziej istotny wydał mi się artykuł pomieszczony w tym samym numerze GW omawiający wyniki badań opinii mieszkańców największych polskich miast na temat jakości życia w poszczególnych metropoliach. Nie ma co ukrywać, że w gronie 23 analizowanych miast Gorzów znalazł się na jednym z ostatnich miejsc, jedynie mieszkańcy Radomia, Częstochowy i Łodzi gorzej oceniają warunki życia w swoich miastach niż gorzowianie. Naturalnie można mieć wątpliwości, co do doboru kryteriów oceny sytuacji w miastach, mnie na przykład zabrakło bardzo istotnej kwestii dotyczącej możliwości edukacyjnych i poziomu gorzowskich placówek oświatowo-dydaktycznych, choć obawiam się, że gdyby takie kryterium zastosowano, to wcale nie poprawiłoby to pozycji naszego miasta. Gorzów najlepiej wypada w oczach swoich mieszkańców pod względem poczucia bezpieczeństwa, najgorzej (co nie dziwi) w konkurencji stan ulic. W tym ostatnim przypadku wypadamy najgorzej w kraju.
Warto podkreślić, że w każdym z ośmiu badanych kryteriów mieszkańcy Gorzowa niżej oceniają sytuację w swoim mieście niż zielonogórzanie.
Wnioski nasuwające się z tego sondażu wydają się być oczywiste. Gorzowianie coraz wyraźniej widzą braki i niedostatki życia w naszym mieście, nie dają się uwieść magii zrealizowanych w ostatnich latach inwestycji, dostrzegają powiększający się dystans w stosunku do miast o podobnej wielkości i uwarunkowaniach (patrz Zielona Góra). Wyniki sondażu wskazują na znaczne obniżenie lokalnego patriotyzmu gorzowian i poczucia dumy z zamieszkiwania w tym mieście. Po prostu nie mamy za bardzo czym się chwalić wobec innych miast i wyróżniać się czymś istotnym w skali całego kraju. Wyznacznikiem naszej gorzowskiej tożsamości nie może być przecież żużel, sport coraz bardziej niszowy i karykaturalny, za wcześnie na uznanie za gorzowską ikonę Filharmonii Gorzowskiej, bo na znaczący dorobek artystyczny tego rodzaju instytucji pracuje się przez kilka, co najmniej, pokoleń. Nie ma już Stilonu, który w całej Polsce był znany ze swych znakomitych i pożądanych kaset magnetofonowych i żyłek wędkarskich, a w samym Gorzowie stanowił najważniejszy czynnik miastotwórczy.
Dlatego wyniki tego sondażu winny dać wiele do myślenia włodarzom naszego miasta, czyż nie tu leży przyczyna emigracji gorzowskiej młodzieży. Wydaje się także, iż spadek popularności Tadeusza Jędrzejczaka wykazany w sondażu przedwyborczym (zaledwie 34 %, gdy wcześniej bywało i blisko 60 % poparcia) to także skutek rosnącego niezadowolenia gorzowian ze sposobu urządzania naszego miasta i niezadowalającego tempa i kierunków jego rozwoju.
