2012-11-09, Kultura
Stowarzyszenie „Jazz Celebrations” negatywnie ocenia projekt „Strategii rozwoju kultury w Gorzowie Wielkopolskim do roku 2020”.
Dokument całkowicie lekceważy tradycje i dotychczasowy dorobek kulturalny miasta. Napisany został nowomową przez urzędników dla urzędników według szablonu stosowanego w różnych innych dziedzinach, który do kultury niekoniecznie przystaje. Mamy poważne wątpliwości, czy schematy analiz właściwe dla organizacji, zarządzania, marketingu i biznesu są właściwe dla tak subtelnej materii jak twórczość artystyczna i życie kulturalne. Szczególnie rażące jest tu użycie analizy SWOT, zresztą nieudolnie, zawierającej nonsensy, błędy i uproszczenia. Może dlatego na kartach tego projektu nie znalazły się odrębne, godne komnaty dla osobno uszanowanych Dam - Muz. Brak ducha w tym dokumencie a przecież dotyczy właśnie sfery duchowej. Jest chaotyczny i nie wnosi żadnych istotnych wartości do koncepcji rozwoju kultury w mieście.
„Strategia...” źle rozpoznaje potencjał kulturalny Gorzowa, brak też rozpoznania rzeczywistych potrzeb w sferze kultury. Grupy fokusowe, na których oparto badania, nie są reprezentatywne i już w tym doborze popełniono błąd (maturzyści, osoby z grupy trzeciego wieku, kilku biznesmenów). Dokument świadczy o nieznajomości gorzowskiej kultury, jej faktycznych słabych i mocnych stron.
Błędem jest, że „Strategia...” przerzuca ciężar rozwoju kultury z kultury wysokiej na kulturę bulwaru, restauratorów i galerii handlowych. Kultura komercyjna sama sobie poradzi. Stawianie na chybiony Electric Wave, Festiwal Barek czy miałką Serenadę nad Wartą nie jest prorozwojowe. Gorzów może pochwalić się bardziej wartościowymi zjawiskami i zdarzeniami i na nich powinno się opierać przyszłość kultury. Obowiązkiem miasta jest dbanie o rozwój kultury wysokiej, bo to ona jest najbardziej kreatywną, najbardziej wartościową, najbardziej uszlachetniającą i to ona potrzebuje wsparcia i mecenatu!
W naszej ocenie kultura w mieście powinna opierać się na pięciu filarach, które de facto dominują, a więc na Centrum Edukacji Artystycznej – Filharmonii Gorzowskiej, Teatrze im. J. Osterwy, Jazz Clubie „Pod Filarami”, Miejskim Ośrodku Sztuki i Bibliotece Herberta. Uzupełnieniem ich działalności w sferze wysokiej kultury profesjonalnej powinna być działalność pozostałych instytucji kultury w kręgu muzyki alternatywnej i sztuk niszowych oraz amatorskiego ruchu artystycznego.
Opieranie finansowania kultury na źródłach zewnętrznych jest rozwiązaniem bardzo niepewnym, bo albo projekt zyska dofinansowanie, albo nie. Kultura wysoka powinna być finansowana przez państwo i samorząd, a jedynie uzupełniająco z innych źródeł. Tymczasem w „Strategii..” na źródła zewnętrzne i prywatnych sponsorów stawia się największy nacisk.
Krytycznie oceniamy również zbytnie przecenianie w „Strategii...” wskaźników i liczb, natomiast całkowite niedostrzeganie kluczowej wartości, jaką jest jakość.
Dokument powstawał bardzo długo i niestety całkowicie zawiódł oczekiwania. Projekt jest raczej „planem operatywnym”, właściwym dla punktu widzenia administracji, a nie całej społeczności miasta i szczególnie dalekim od spojrzenia środowisk twórczych.
Proponujemy, aby opracowanie strategii powierzyć osobom bardziej kompetentnym - profesjonalnemu zespołowi, który poświęci nieco czasu na przedyskutowanie jej kształtu ze środowiskami kultury naszego miasta.
KONSULTACJE SPOŁECZNE
projektu Strategii rozwoju kultury Gorzowa Wlkp. na lata 2012-2020
KWESTIONARIUSZ
I. Dane podmiotu zgłaszającego uwagi.
Imię i nazwisko/ nazwa instytucji |
Stowarzyszenie Jazz Celebrations |
Adres/e-mail |
Gorzów Wlkp. ul. Władysława Jagiełły 7; dorotafr7@wp.pl |
II. Reprezentowane środowisko (proszę zaznaczyć „x” przy właściwej odpowiedzi).
Osoba prywatna |
|
Przedsiębiorca |
|
Instytucja kultury |
|
Organizacja pozarządowa |
x |
Szkolnictwo/nauka |
|
Jednostka organizacyjna miasta |
|
Inne (jakie?) |
|
III. Zgłaszane wnioski/uwagi/propozycje zmian.
Rozdział/ nr strony dokumentu |
Wnioski/uwagi/propozycje |
Uzasadnienie |
||
II Słabe strony s.4
|
„zbyt mało autorytetów i liderów w dziedzinie kultury” |
Stwierdzenie mocno chybione; autorytety i liderzy nie mogą występować masowo, same te pojęcia zakładają wyjątkowość i takie wyjątkowe osoby w gorzowskiej kulturze funkcjonują; liderami i autorytetami są m.in. w dziedzinie teatru Jan Tomaszewicz, Cezary Żołyński, Teresa Lisowska, w dziedzinie jazzu Bogusław Dziekański, w dziedzinie plastyki Jerzy Gąsiorek, Zbigniew Siwek, fotografii: Zbigniew Sejwa, Marian Łazarski, literatury Ireneusz K. Szmidt |
||
II Mocne strony Słabe strony s.4
|
Jako mocną stronę zapisano „wykwalifikowana kadra”, równocześnie jako słabą stronę wpisano „brak wykwalifikowanej kadry” |
Jest to sprzeczność, więc może lepiej zapisać „niewystarczająca w stosunku do potrzeb liczba wykwalifikowanej kadry” |
||
II Mocne strony s.4
|
Wymienia się „cenne kolekcje sztuk, np. Krąg Arsenału ‘55, Hasior”, które mają swoje miejsce ekspozycji, a nie mówi się o zbiorach obrazów, jakie ma miasto po plenerach, które współfinansowało i które nie są nigdzie eksponowane |
Brak wskazania co dalej z miejską kolekcją współczesnego malarstwa, czy te obrazy mają zalegać magazyny czy mają być udostępnione publiczności, jeśli tak, to gdzie?
|
||
II Słabe strony s.4
|
Wytyka się: „brak rozpoznawalnego produktu kulturalnego” |
Twierdzenie nieprawdziwe, rozpoznawalnymi produktami kultury gorzowskiej są m.in. festiwal Gorzów Jazz Celebrations – Klucz do Kariery, będący kontynuacją Pomorskiej Jesieni Jazzowej z niezwykle cenioną nagrodą, którą muzycy chwalą się w swoich biogramach; Konfrontacje Fotograficzne; Rock Festiwal, Spotkania Orkiestr Dętych Alte Kameraden |
||
II Słabe strony s.4
|
„personalizacja kultury, kojarzenie wydarzeń z konkretną osobą”
|
To stwierdzenie powinno się znaleźć po stronie mocnych stron; kultura opiera się na indywidualnościach, na personalizacji; to nie fabryka, gdzie produkcję uruchamia się taśmowo i może być anonimowa; Piwnica pod Baranami utożsamiana była z Piotrem Skrzyneckim, Festiwal w Łańcucie z Bogusławem Kaczyńskim, Vanguard Village z Maxem Gordonem, a Jazz Jamboree z Leopoldem Tyrmandem i nawet gdy już tych osobistości nie ma, to następcy kontynuują ich idee |
||
II Słabe strony s.5 |
„brak znaczących uczelni wyższych jak wzmacniających potencjał miasta, w tym uczelni artystycznych” |
W Gorzowie nie są potrzebne wyższe uczelnie artystyczne, bo będą równie słabe, jak istniejące uczelnie; są potrzebne godziwe warunki lokalowe do pracy szkół muzycznych i liceum plastycznego, a o budowie szkół artystycznych w kompleksie CEA w strategii się nie wspomina; w mieście brakuje Ogólnokształcącej Szkoły Muzycznej – podstawowej i średniej |
||
II Słabe strony s.5 |
„jakość komunikacji organizatorów wydarzeń i mediów lokalnych, brak doświadczeń kadr kultury w zakresie PR” |
Jest to uogólnienie, które zaciemnia obraz: Jan Tomaszewicz, Bogusław Dziekański znakomicie się komunikują z mediami i publicznością, mogliby uczyć PR; ich przeciwieństwem jest dyrektor MCK, więc mieszanie ich w jednym określeniu jest nieporozumieniem |
||
Szanse s.6 |
Jako szansę zapisano „wdrożenie strategii rozwoju kultury” |
To sformułowanie powinno się znaleźć po stronie zagrożeń, gdyż projekt strategii jest fatalnej jakości tak merytorycznie, jak i językowo |
|
|
Szanse s.6 |
Amfiteatr jako szansa – błędne założenie |
Amfiteatr nie jest samodzielną instytucją, ma znikomy wpływ na życie kulturalne miasta, gdyż jest wykorzystywany najwyżej kilka razy do roku |
|
|
Szanse s.6 |
Festiwal Barek – impreza obca, poznańska, jednorazową jej obecność w Gorzowie trudno zaliczyć do udanych |
Barek nie było, tylko kilka żaglówek, koncerty na średnim i słabym poziomie |
|
|
Szanse s.6 |
Wymienianie jako szanse jednym tchem „istnienie tożsamości mieszkańców Gorzowa” i Nocnego Szlaku Kulturalnego to metodologiczna niespójność |
Brak w projekcie odniesień do jakiegoś studium demograficzno-socjologicznego. Brak rejestru wiodących imprez kulturalnych w mieście; wymienianie tylko jednej imprezy wprowadza w błąd, sugerując jakby nic innego się nie działo. |
|
|
Szanse s.6 |
Szansa: „pomysł na muzeum miasta” |
Muzeum miasta może stać się szansą, jeśli pojawi się na nie pomysł, na razie takiego pomysłu brak |
|
|
Zagrożenia s.6 |
„migracje młodego pokolenia poza Gorzów” |
Zagrożeniem jest polityka miasta wroga wobec mieszkańców, w Gorzowie żyje się źle i dlatego ludzie uciekają |
|
|
Zagrożenia s.6 |
Sformułowanie „brak specjalizacji Gorzowa w określonej dziedzinie sztuki” jest nieprawdziwe |
Specjalnością Gorzowa jest jazz, muzyka alternatywna, fotografia a od kilku lat również sztuka najnowsza (instalacje, performance, sztuka eksperymentalna) |
|
|
Zagrożenia s.6 |
„brak oferty atrakcyjnych kierunków studiów, których absolwenci mogliby podnieść w przyszłości jakość oferty kulturalnej w mieście, a także pozytywnie wpłynąć na poziom kompetencji kulturowych” to błędna diagnoza |
|
|
|
III Wizja, misja, priorytety i cele strategiczne s.7 |
Gorzów – treści kulturowe - dwa pierwsze punkty nie powinny być wiodące, ale uzupełniające strategię |
|
|
|
III s.7 |
Gorzów – przystań festiwali – wzmacnianie istniejących i kreowanie nowych marek festiwalowych Gorzowa |
|
|
|
IV Kierunki działań Priorytet 1. Cel 1. Kierunki Działań s.8 |
Wspieranie...Współpraca... Wykorzystanie... Zwiększanie... Podnoszenie... - sformułowania żywcem wyjęte z referatu jakiegoś towarzysza sekretarza z czasów komuny; brak jakichkolwiek konkretów, określenia, jakie dotychczasowe formy będą wspierane, ewentualnie jakie nowe wprowadzane i rozwijane |
|
|
|
IV Kierunki działań Priorytet 1. Wskaźniki realizacji s.8 |
„1. Liczba zrealizowanych... 2. Liczba zrealizowanych... 3. Liczba zawartych... 4. Liczba zrealizowanych... 5. Liczba uczestników... 6. Liczba projektów... 7. Liczba zrealizowanych...” Ujmowanie działalności kulturalnej tylko w liczbach i wskaźnikach kompletnie nie odzwierciedla stanu faktycznego |
|
|
Za nami kolejny, 14. już sezon artystyczny Filharmonii Gorzowskiej.