2024-06-21, Kultura
Najważniejsza polska nagroda w dziedzinie honorowania za dbałość o spuściznę ludową trafiła do Muzeum Lubuskiego im. Jana Dekerta. To za pisanki i nie tylko.
Organizatorzy tej najbardziej liczącej się w Polsce nagrody w dziedzinie dbałości o spuściznę ludową docenili Konkurs Pisankarski, jaki od pół wieku współorganizuje Muzeum Lubuskie im. Jana Dekerta w Gorzowie oraz to, że z wielkimi sukcesami gromadzi zbiory odnoszące się do szeroko rozumianej kultury wsi – od rzeczy materialnych poprzez ulotne, jak opowieści. Modelowym przykładem jest tu choćby Zagroda Młyńska w Bogdańcu, oddana ostatnio po pieczołowitym remoncie.
Nagroda został przyznana po raz 49., a jej organizatorem jest Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Konkurs oraz gala realizowane są przez Narodowy Instytut Muzyki i Tańca we współpracy z Muzeum Wsi Radomskiej w Radomiu i jego oddziałem – Muzeum im. Oskara Kolberga w Przysusze. Fundatorami nagród finansowych są Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Samorząd Województwa Mazowieckiego.
Nagroda im. Oskara Kolberga „Za zasługi dla kultury ludowej” to najstarsze i najważniejsze wyróżnienie w dziedzinie kultury tradycyjnej w Polsce ustanowione w 1974 roku.
Jej patronem jest Oskar Kolberg (1814–1890), polski etnograf, folklorysta i kompozytor.
Uroczysta gala wręczenia nagród odbędzie na Zamku Królewskim w Warszawie 12 września 2024 roku. Wszyscy laureaci otrzymają Medale im. Oskara Kolberga projektu Anny Jarnuszkiewicz, a ponadto pamiątkowe dyplomy oraz nagrody finansowe ufundowane przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Samorząd Województwa Mazowieckiego.
Gorzowskie Muzeum znalazło się wśród innych zasłużonych dla kultury ludowej, w tym między innymi nagrodzeni zostali: Anna Dunat – wybitna śpiewaczka i gawędziarka promująca tradycje Górali Żywieckich; Grażyna i Tadeusz Kruczyńscy – wykonawcy zabawek ceramicznych: ptaszków, okaryn. Organizatorzy warsztatów wykonywania zabawek glinianych (Żywiec, woj. śląskie, Żywiecczyzna), Helena Napierała – śpiewaczka, kontynuatorka śpiewu monodycznego i wielogłosowego, założycielka zespołu „Wigranie”, popularyzatorka regionalnej gwary, tradycji i kultury (Stary Folwark, woj. podlaskie, Suwalszczyzna), Halina Pajka – wycinankarka, mistrzyni plastyki obrzędowej. Należy do grona najwybitniejszych twórczyń ludowych z Kurpiowskiej Puszczy Zielonej; Stanisława Ewa Skowysz-Mucha – pisankarka, prowadzi Muzeum Lipskiej Pisanki, założycielka Stowarzyszenia Miłośników Lipskiej Pisanki i Tradycji, organizatorka warsztatów tradycyjnego pisankarstwa (Lipsk, woj. podlaskie, Podlasie), Anna Chuda – śpiewaczka ludowa, tancerka i gawędziarka z Biskupizny; Barbara Kryszczuk – poetka i prozatorka; Donat Niewiadomski – historyk literatury, folklorysta, regionalista, animator kultury, ekspert i autorytet w dziedzinie literatury ludowej. Jego dorobek naukowy przyczynił się do ochrony i popularyzacji autorskiej literatury ludowej (Lublin, woj. lubelskie), Elżbieta Piskorz-Branekova – etnografka, specjalistka od polskich strojów ludowych oraz haftu tradycyjnego, kolekcjonerka; Kapela Ludowa z Gniewczyny Łańcuckiej – jedna z nielicznych tradycyjnych kapel ludowych muzykujących w regionie przeworskim; Góralski Teatr Pieśni „Dunawiec” – funkcjonuje od 1984 r. Składa się z potomków polskich reemigrantów z Bukowiny – górali czadeckich, którzy przybyli na Dolny Śląsk w 1947 r.; Zespół Regionalny „Wilamowice” – założony w 1948 r. Wilamowianie są potomkami XIII-wiecznych osadników Zachodniej Europy. Zespół ma charakter wielopokoleniowy. W jego repertuarze znajdują się tańce i pieśni śpiewane w Wilamowicach, z licznymi wpływami z innych regionów Polski i Europy (Wilamowice, woj. śląskie, Ziemia Oświęcimska); Gminny Ośrodek Kultury w Podegrodziu – realizuje misję ochrony pokoleniowego przekazu i popularyzacji dziedzictwa kulturowego regionu Lachów Sądeckich i Podegrodzkich. Od 1976 r. prowadzi wielowymiarową edukację regionalną (Podegrodzie, woj. małopolskie, Lachy Podegrodzkie).
roch
W tym roku, dokładnie 14 stycznia, mijają 32 lata od największej katastrofy żeglugi morskiej w powojennej Polsce.