2023-12-15, Prosto z miasta
Był przed laty Gorzów znaczącym w kraju ośrodkiem badań nad hodowlą roślin rolniczych, PINGW, IUNG, IHAR, tu powstały dziesiątki nowych odmian roślin hodowlanych, zbóż i innych traw.
Przed 30 laty zlikwidowano ostatni taki instytut w Gorzowie, zniknęło środowisko naukowe, jedni badacze rozpierzchli się po kraju, inni spensjonowani dożywali tu swych dni.
Jednym z ostatnich takich badaczy, jeśli wręcz nie ostatnim, był dr inż. Walenty Maćkowiak, który przez 30 lat kierował Zakładem Doświadczalnym na Małyszynie. Zmarł 9 grudnia w wieku blisko 95 lat i właśnie w piątek został pochowany na gorzowskim cmentarzu. Niegdyś na świeczniku, był wszak w przeszłości nawet posłem na Sejm, odszedł w zupełnej ciszy, bo do tej pory nie ukazała się żadna najmniejsza wzmianka o jego śmierci, czy choćby najskromniejszy nekrolog. A przecież jego życiorys naukowy to niemal cała historia gorzowskiego środowiska naukowego.
Urodził się w 1929 r. w Otorowie pod Szamotułami, od 12. roku życia pracował w gospodarstwie niemieckim, w 1949 ukończył LO w Szamotułach, a w 1953 – WSR w Poznaniu z tytułem inżyniera, w 1963 obronił pracę magisterską, a w 1973 – rozprawę doktorską Reakcja kupkówki w siewie czystym i mieszanym z roślinami motylkowatymi na różne dawki azotu. Pracę zawodową zaczął w 1953 r. od stanowiska asystenta w Zakładzie Doświadczalnym Instytutu Uprawy, Nawożenia i Gleboznawstwa (IUNG) w Małyszynie, w 1960-1967 był kierownikiem Działu Naukowego, w 1967-1998 – dyrektorem ZD UNG i ZD HAR, jeszcze w 1998-2000 jako emeryt pracował na części etatu głównego specjalisty ds. hodowli roślin.
Do 1972 r. zajmował się badaniami z zakresu uprawy i nawożenia, w ramach ZD HAR od podstaw zorganizował hodowlę pszenżyta a następnie rzepaku podwójnie ulepszonego, stając się współautorem 39 odmian pszenżyta i rzepaku, w tym 16 odmian pszenżyta ozimego, 9 odmian pszenżyta jarego, 11 odmian rzepaku ozimego, 3 odmian rzepaku jarego (na swym profilu FB informował o 52 odmianach pszenżyta i rzepaku podwójnie ulepszonego), był autorem lub współautorem 54 prac naukowych i 132 prac popularno-naukowych i popularnych głównie z zakresu agrotechniki i hodowli roślin.
Przez 4 kadencje był członkiem Rady Naukowej Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin (IHAR), a przez 3 kadencje – Gorzowskiego Towarzystwa Naukowego (GTN), należał do Związku Twórców Odmian Roślin Uprawnych, był członkiem Polskiego Towarzystwa Agrotechnicznego i Sekcji Nasiennej Wielkopolskiej Izby Rolniczej. W 1969 r. wybrany został do Powiatowej Rady Narodowej (PRN), w tej roli został zapewne powołany w 1975 r. do pierwszej Wojewódzkiej Rady Narodowej (WRN) w Gorzowie, gdzie zasiadał także w l. 1976-1984, był przewodniczącym Komisji Produkcji Rolnej i Gospodarki Żywnościowej. W l. 1985-1989 był posłem na Sejm PRL, kandydując do mandatu nr 2 dla bezpartyjnych otrzymał 252.319 głosów (96,98%); 1982-1988 był wiceprzewodniczącym Społecznej Rady Konsultacyjnej przy Wojewodzie Gorzowskim.
W 1979 został laureatem Nagrody Gorzowskiej w dziedzinie racjonalizacji za całokształt działalności naukowo-badawczej i gospodarczej, otrzymał także nagrodę zespołową II st. Komitetu Nagród Państwowych za wyhodowanie podwójnie ulepszonych odmian rzepaku ozimego, nagrodę Ministra Rolnictwa za udział w realizacji pracy nad opracowaniem i wdrożeniem nowej technologii uprawy traw jako wsiewek poplonowych, a w 2004 został laureatem nagrody zespołowej Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi za wytworzenie i wdrożenie do uprawy nowych typów odmian rzepaku ozimego-mieszańców złożonych.
Wyróżniony został tytułem „Zasłużonego rolnika PRL”, odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim, Oficerskim i Komandorskim OOP, Medalem Komisji Edukacji Narodowej, odznakami „Za zasługi dla województwa gorzowskiego”, „Za zasługi dla województwa zielonogórskiego”, „Gryfa Pomorskiego”; „Zasłużony Pracownik Rolnictwa” (1977) i „Zasłużony Dla Rolnictwa (1997).
Pochowany został obok żony Alicji z d. Ostromęckiej (1937-2019), miał z nią trzy córki, doczekał się 8 wnucząt i dwóch prawnuków.
JZ
Robert
Borowy
„Zostaję!” to hasło nowej kampanii promującej Gorzów, która ma zwrócić uwagę na zalety naszego miasta, dzięki którym jest ono doskonałym miejscem do życia.
Mieszczanin, który został wybitnym politykiem z tych ziem
Dochodzenie do dobrej współpracy było trudne
Kilka godzin, które wstrząsnęło Gorzowem – GALERIA
Władca dał chłopstwu Amerykę nad Wartą
Rok, choć trudny należy uznać za dobry
Gwiazdy już się szykują na przyjazd do Gorzowa
Papieskie drogi do Gorzowa i tej ziemi
Sprzątanie, śniadanie, palma, dyngus
Zapomniane fakty nieodległej historii Gorzowa
