Rzemieślnik wie jak wydawać pieniądze

2014-11-13, Trzy pytania do...

Trzy pytania do Stanisława Koleśnika, prezesa gorzowskiej Izby Rzemieślniczej

- Dlaczego w przeciwieństwie do wielu rzemieślników preferuje pan zrzeszanie się w cechach?

- Jestem mistrzem cukiernictwa i piekarnictwa. Wyszkoliłem 17 uczniów i czeladników oraz 10 sprzedawczyń. Do 1989 roku była obowiązkowa przynależność do jakiegoś zrzeszenia. Było Wojewódzkie Zrzeszenia Handlu i Usług i cechy rzemieślnicze. Trochę cechów pozostało i są one członkami Izby Rzemieślniczej. Gdy nastąpiła tzw. odwilż, państwo odeszło od przymusu. Do cechu mógł należeć kto chciał. W Strzelcach Krajeńskich z 228 rzemieślników należących do cechu w 1996 zostało około 30, a 2001 było kilkunastu. Zwołano walne zgromadzenie, żeby zlikwidować cech. Podjąłem się go reaktywować i udało się. Zostałem starszym cechu. Zatrudniliśmy emerytowanego pracownika, który już trzynasty rok prowadzi biuro. W krajach zachodnich przynależność do zrzeszeń jest obowiązkowa. Rzemieślnicy są dumni z tej przynależności. U nas nie trzeba być aptekarzem aby mieć aptekę, ani stomatologiem aby mieć gabinet. Jest to wolna amerykanka, która uderza też w klienta. Chciałbym wprowadzić trochę zmian. W pierwszej kolejności chciałbym, żeby pieniądze unijne były dzielone równo na północną i południową część województwa. Związaną z pieniędzmi niezwykle ważną sprawą jest przywrócenie szkolnictwa zawodowego. Bardzo odczuwa się jego brak. Zginęło bezpowrotnie wiele zawodów rzemieślniczych a niektóre ginął na naszych oczach. Nie ma gdzie się ich uczyć a poza tym zabijają je markety tanizną i bylejakością. Praca rzemieślnicza to praca ręczna. Musi kosztować trochę drożej, ale za to jest solidna i z gwarancją. Kiedyś rzemieślnik miał autorytet. Dzisiaj pseudo rzemieślnicy pochowali się po garażach, nie mają przyrządów, narzędzi i umiejętności. Dlatego często prezentują podobną bylejakość.

- Wiem, że praca pochlania większość pana czasu. Jak pan spędza wolne od niej chwile?

- Od dziecka kochałem las. Myślałem, że jak będę starszy, to cały czas będę spędzał w lesie, ale to minęło. Teraz jestem prezesem koła łowieckiego. Polowania zbiorowe traktuję jako spotkania towarzyskie. Niedawno 3 listopada w święto naszego patrona miałem w domku myśliwskim wykład dla gimnazjalistów o św. Hubercie. Było ognisko i kiełbaski. Zbieram stare medale i kufle związane z łowiectwem i rzemiosłem. W jednym z pokoi mam małe muzeum. Jestem organizatorem konkursu sygnalistów myśliwskich w Przyborowie koło Drezdenka. Odbywa się on zawsze w drugą sobotę maja o od 2011 roku jest eliminacją do mistrzostw polski. Organizuję również konkurs przyrodniczy dla gimnazjalistów.

- Dlaczego kandydując do sejmiku wojewódzkiego związał się pan z komitetem Bezpartyjni Kompetentni Aktywni?

- Jest to jedyne ugrupowanie, z którym mogę się utożsamić. Nigdy w życiu nie należałem do żadnej partii. Jedyną organizacją, która za młodu mi odpowiadała to harcerstwo. Gdy w latach siedemdziesiątych byłem kierownikiem cukierni GS, to sekretarz podstawowej organizacji partyjnej do znudzenia powtarzał, że jak chcę być kierownikiem, to muszę zapisać się do PZPR. Po miesiącu położyłem mu na biurku wypowiedzenie. Bardzo się zmieszał i powiedział, żebym się nie wygłupiał. Jak dorastałem, tato kilkakrotnie powtarzał abym nigdy w życiu nie zapisywał się do żadnej partii.

W sejmiku chciałby zwrócić uwagę również na rozwój turystyki w naszym pięknym regionie, wspomóc noclegownie i zwrócić większą uwagę na problemy ludzi starych. Rzemieślnik wie jak wydawać pieniądze.

rar