Programem zostanie objętych około sześciu tysięcy dzieci

2016-01-15, Trzy pytania do...

Trzy pytania do Justyny Pawlak, dyrektorki Gorzowskiego Centrum Pomocy Rodzinie

- W jaki sposób GCPR przygotowuje się do realizacji Programu Rodzina 500+, który na razie funkcjonuje jedynie jako projekt ustawy?

- Zgadza się, ale ustawa ma wejść w życie w drugim kwartale i dlatego rozpoczęliśmy przygotowania, dokładnie w dziale świadczeń rodzinnych, do jej sprawnej realizacji. Podjęliśmy decyzję, że przyjmowaniem wniosków zajmą się trzy osoby, żeby to w miarę sprawnie szło. Natomiast dział merytoryczny będzie sporządzał decyzje. W ramach prac subsydiowanych zatrudnimy dodatkowo dwie osoby, dla których zostanie wprowadzony zadaniowy czas pracy przez dwa miesiące, począwszy od 1 kwietnia, w czasie gdy będzie wpływało najwięcej wniosków. Już aplikujemy o stażystów do Powiatowego Urzędu Pracy, żeby nie ponosić dodatkowych kosztów. Szacujemy, że w Gorzowie programem zostanie objętych około sześciu tysięcy dzieci, choć oczywiście będzie to zależało, w jakiej ostatecznie wersji zostanie przyjęta ustawa. Na obecną chwilę na świadczenie wychowawcze w wysokości 500 zł na pierwsze dziecko mogą liczyć rodziny, w których dochód na osobę jest poniżej 800 złotych, w przypadku niepełnosprawnego dziecka 1200 zł. Na drugie i kolejne dziecko próg dochodowy ma nie obowiązywać.

- Znajdujemy się jeszcze w okresie podsumowań 2015 roku. Jaki to był rok dla kierowanej przez panią placówki?

- Bardzo intensywnej pracy i wdrażania nowych planów, które pojawiły się z chwilą objęcia przeze mnie funkcji dyrektora. Wprowadzamy szeroko zakrojone działania zarówno z zakresu uzależnień, pomocy osobom bezdomnym, jak i z zakresu pomocy rodzinie. Rozpoczęliśmy działalność warsztatów ,,Szkoła dla rodziców’’, których celem jest wzmocnienie postawy rodzicielskiej. Szkoła prowadzona jest przez asystentów i skierowana do rodzin, gdzie występują problemy opiekuńczo-wychowawcze. Uruchomiliśmy sekcję ds. bezdomności, która ściśle współpracuje ze strażą miejską oraz policją. Mamy instruktora terapii uzależnień. Nie siedzi on za biurkiem, a wprost pracuje na ulicach miasta. W ramach działań na rzecz osób uzależnionych wdrożyliśmy liczne konsultacje, sporo osób podjęło leczenie, uczęszczało na mitingi. I od razu powiem, że tak naprawdę jest to dopiero początek.

- Czy problemy z bezdomnością, przemocą w rodzinie, uzależnieniami mają tendencję wzrostową czy malejącą na terenie miasta?

- Jeżeli chodzi o problem bezdomności to z posiadanych danych wiemy, że jest to około 220 osób. Sami jesteśmy ciekawi, na ile nasze działania przyniosą efekt w postaci zmniejszenia tej liczby a także na zjawisko uzależnień, ponieważ tych dwóch elementów nie da się jednoznacznie oddzielić. Cieszy mnie, że kilkadziesiąt osób już podjęło na przykład leczenie detoksykacyjne, kolejne kilkadziesiąt uczęszcza na terapie, ale w dalszej kolejności musimy pracować z każdą tych osób osobno nad jego dalszą przyszłością. Nie wystarczy mu pomóc w pierwszym etapie i potem pozostawić samemu sobie. W takich sytuacjach często osoby te powracają do dawnego środowiska. W przypadku przemocy powołaliśmy sekcję, gdzie pracuje czterech pracowników socjalnych. Wzmocniliśmy pomoc psychologiczną i mam nadzieję, że pod koniec roku będziemy w stanie odważnie stwierdzić, że nasze działania przynoszą oczekiwany efekt. Poznamy również dokładne dane na ten temat, jak to jest poważny problem i jakie osiągamy wyniki w jego zwalczaniu.