Worek pełen pomysłów

2013-03-11, Renata Ochwat: Moje irytacje i fascynacje

Szkoły w jednym budynku, MCK w nowej siedzibie. Czego to się człowiek nie dowiaduje po dniu spędzonym w lesie. Same rewelacje.

Jakoś tak jest, że nie ma tygodnia bez fajerwerków. Najczęściej flary z nowinami odpala magistrat, główny ostatnio dostarczyciel sensacji. Tym razem lokalne radio podało, że jest pomysł, aby szkoły artystyczne – a tych trzy mamy w mieście nad Wartą. Kłodawką i Srebrną – mają się przenieść do poszpitalnego kompleksu budynków przy ul. Warszawskiej, a właściwie do tego, co tam po wyburzeniach zostało. Ale to nie koniec. Magistrat planuje także przenosiny do tego samego miejsca uczniów z elektryka i mechanika. No i stworzy nam się przedziwny konglomerat – artystyczno-techniczny. Ale może akurat to głupie nie jest. W czasach kryzysu czy jakichkolwiek zawirowań, to super sprawa mieć w ręku kilka innych fachów. Jak nie wyjdzie ze skrzypcami, zawsze można zostać elektrykiem.

A co z budynkami po szkołach? Zawsze je można sprzedać, albo przekazać na działalność artystyczną. No i tu druga rewelacja. Magistrat zaczął rozważać opcję przeniesienia Miejskiego Centrum Kultury gdzieś, jeszcze nie wiadomo, gdzie. Bo jak zauważyła wysoka urzędniczka – stan budynku przy ul. Drzymały jest tak fatalny, że miasto raczej nie myśli o remoncie. Znaczy co – ma się ostatecznie zawalić i będzie po kłopocie?

Jakoś trudno zrozumieć takie myślenie. Tym bardziej, że w MCK-u są dwie sale widowiskowe – mała, czyli zamknięty Magnat i duża, która w czasach świetności mogła pomieścić blisko 400-osobową publiczność. No i że przypomnę – wszak MCK ma być sztandarową instytucją kultury w mieście. Tak wynika z planów restrukturyzacji. Coś ten sztandarowy okręt po jakąś fałszywą banderą chyba płynie, skoro co i rusz mu się jakieś zawirowania przytrafiają. A to szef, który tylko namieszał i skłócił załogę, a to waląca się siedziba, w której co i rusz trzeba zamknąć kolejne pomieszczenia. Jedynym plusem jest to, że jest jeszcze MCK Zawarcie i całkiem nowy, ale chyba za zbyt duże pieniądze wyremontowany amfiteatr. No cóż, pożyjemy, zobaczymy.

A teraz z innej mańki. Otóż w środę trzeba będzie rzucić monetami. Bo o 16.00 w klubie Jedynka przy ul. Mieszka I 50 Danuta Lisiecka opowie o Kostaryce. Dokładnie o tej samej godzinie, tylko po przeciwnej stronie korytarza, czyli w bibliotece miejskiej nr 2 Jagoda Adamczuk opowie o Etiopii, a godzinę później w Muzeum Dekerta kustosz Janusz Michalski da wykład o willi Schroedera, czyli siedzibie muzeum. Wszystkie trzy spotkania ciekawe, nawet bardzo ciekawe, więc zostaje ślepy los.

A dziś, to tak dla porządku domu, w gmachu głównym książnicy , prezentacja książki „Tym samym pociągiem”, czyli rzecz o przesiedleńcach. Tom wydało i promuje stowarzyszenie Terra Incognita z Chojny. Rzecz ciekawa i warta poznania, bo jakby nie patrzeć, na tych ziemiach tylko przesiedleńcy mieszkają.

P.S. A w niedzielę w zacnym towarzystwie Naszej Chaty plątaliśmy się po lesie z Okuń do Okuń przez jezioro Barlineckie. Sypał śnieg, brnęliśmy po zaspach na 10 i więcej centymetrów i było, jak zawsze zresztą, fantastycznie. Bo to nie pogoda czy inne względy decydują o udanej wyprawie, tylko ludzie. A ci akurat w tym kółku są fantastyczne. Padający śnieg wystraszył jaskółki, które zamknęły dzioby i stwierdziły, że tylko wariaci idą łazić po lesie. Zostały w domu i słuchały Bacha, bo od piątku wszystko inne im się nie podoba. A za tydzień pójdziemy do Karska przez Parzeńsko. I znów zobaczę swoją ulubioną FIGURĘ.