Dobra akcja przed sylwestrem

2020-12-03, Renata Ochwat: Moje irytacje i fascynacje

Wolontariusze namawiają, aby nie wyrzucać pieniędzy w błoto, albo raczej w kosmos, a raczej wspomóc schronisko. Ja się dołączę do akcji.

Akcja więcej niż szczytna – zamiast kupować race i inne robiące hałas cholerstwo na sylwestra, lepiej kupić coś dla biednych zwierzaków w schronisku. W tym roku nie będzie sylwestra miejskiego, ale jak znam ludzieńki w tym mieście, to i tak nic nie zmieni, bo zakupią tony tego smrodliwego i robiącego hałas dziadostwa i tak będą strzelać. Przekonałam się, że można sobie gadać, prosić, przekonywać, a nawet urządzić pokaz laserów – jak choćby w ubiegłym roku, ale to na nic. I tak znajdą się tacy, którzy uznają, że lepiej jednak wydać naprawdę dużą kasę na fajerwerki.

Teraz do przekonujących, aby zmienić nawyki, dołączają wolontariusze z Azorków. Mówią prostym językiem, wydaj 10 zł na pieska zamiast na fajerwerki. I ja, choć w swoim życiu nie kupiłam żadnej racy, i nigdy zresztą nie kupię, właśnie tak zrobię. Wpłacę dyszkę na schronisko.

Może więcej nas się znajdzie, może więcej ludzi zrozumie, że puszczanie ogni sztucznych jest czymś okropnym. No w każdym razie, można się dołączyć do fajnej akcji, która naprawdę może komuś pomóc. Takie Burki i inne Ciapki będą więcej niż szczęśliwe i mocarnie wdzięczne za pomoc.

A skoro o pomocy, to z innego kątka i o innych. Otóż zrobiło się zauważalnie chłodno (nareszcie według mnie), więc policja ruszyła w znane sobie kątki, aby szukać koczujących bezdomnych. I jak zwykle – pierwsze patrole znalazły bezdomnych tam, gdzie są zawsze – pod Schodami Donikąd. I na nic prośby oraz nagabywania. To są tacy bezdomni, którzy nie pójdą ani do Brata Alberta, ani do Brata Krystyna. Powód – alkoholizm. Ale policja musi takich bezdomnych szukać i im pomagać. Inna rzecz, że zauważalnie kurczy się współczucie ludzi dla takich osób. Ostatnio para bezdomnych zatruła życie mojej przemiłej znajomej i jej sąsiadów z bloku, kiedy zamieszkała u nich na klatce. Wtedy od przemiłej, która jest od zawsze nastawiona na pomoc wszystkiemu i wszystkim usłyszałam takie słowa – Nie mam współczucia. Straciłam i na pewno nie będę ludziom pomagać. Wolę schronisku. Mnie na takie jej dictum mowę na chwilę odebrało, ale takie sytuacje zaczynają się powtarzać. Oczywiście pomagać trzeba, bo trzeba. Czasami tylko, jak ci spod Schodów Donikąd, pomocy tej nie chcą. No zobaczymy, jak to się wszystko rozwinie, bo meteo melduje, że jednak mrozy idą, więc może trzeba uważniej patrzeć na różnego rodzaju ruinki i inne takie.

Ps. Mija dokładnie 15 lat od chwili, gdy przy ul. Chrobrego, w miejscu wylotu ul. Strzeleckiej, odsłonięto pomnika Edward Jancarza (1946-1992). Wykonana przez Andrzeja Moskaluka figura z brązu ma ok. 1,70 m wysokości, przedstawia naturalnej wielkości żużlowca, siedzącego na motorze, a za wzór posłużyła fotografia, zrobiona 9.08.1984 w Gorzowie przed towarzyskim meczem „Stali” z Włochami, w czasie którego Jancarz doznał groźnej kontuzji i musiał wycofać się ze sportu; odsłonięcia pomnika dokonali Grażyna Wilk, siostra Jancarza, wychowanek „Stali” i b. kolega klubowy, zmarły kilka dni temu Zenon Plech oraz prezydent Tadeusz Jędrzejczak, a uroczystość prowadził popularny spiker żużlowy Krzysztof Hołyński (1952-2016). Było zimno, padał rzadki śnieg i przyszła chmara ludzi. A dziś to jedna z najbardziej ulubionych atrakcji gorzowskich dzieciaków i stały punkt programu podczas oprowadzania wycieczek po mieście. No przynajmniej był, bo wycieczek po mieście w tym roku nie było…