Może będzie radiowy Oscar?

2021-03-04, Renata Ochwat: Moje irytacje i fascynacje

Co prawda, jeśli będzie to trafi do Winnego Grodu, ale za opowieści o gorzowianinie. Trzymam kciuki, bo i autora lubię, i bohatera opowieści.

Radiowy Oscar to ni mniej, ni więcej a Prix Italia – najbardziej prestiżowa nagroda w świecie radiowców. Marzenie każdego. No i właśnie do tej nagrody został nominowany Cezary Galek z Radia Zachód za „Cygańskie opowieści”, które w jego reportażu snuje – no przecież, że Edward Dębicki, szef Terna i Honorowy Obywatel Miasta Gorzowa oraz kawaler Złotej Glorii Artis – najwyższego polskiego odznaczenia w dziedzinie kultury.

A było tak – jak opowiadała mi pani Ewa Dębicka, szanowna małżonka, jak na kraj nasz nieszczęśliwy spadł koronawirus i zamknął nas wszystkich w domach, zamknął też i Edwarda Dębickiego. A jak wiadomo pan Edward raczej towarzyski jest. Nie było co robić, to dawaj do komponowania, do wierszy, do wspomnień. Bo jakoś ten czas trzeba było zagospodarować. Aż tu dnia pięknego przyjechał do Kłodawy Cezary i namówił Honorowego na wspomnienia. I popłynęły wspomnienia.

Obaj mieli sporo czasu, więc powstała audycja, która chwyta za serce, która pozwala z innej strony wejrzeć w cygańską duszę. Do tego trzeba jeszcze dodać bardzo specyficzny styl redaktora Galka, który ma czas, do tego wie, co chce osiągnąć, ma muzyczne ucho. Mało kto chce pamiętać, że on sam sobie czasem swoje audycje ilustruje grą na jednym z najpiękniejszych instrumentów, czyli na oboju.

Audycję można znaleźć w sieci, warto posłuchać. Ja tylko teraz mocno trzymam kciuki, bo rzecz godna nagrody jest. Bo i szanowny opowiadający, jak i szanowny słuchający to ciekawi ludzie, którzy nic nie robią po łebkach, na szybko, jak to teraz modnie jest.

Tak więc szanowni państwo oraz ty dziatwo szkolna, wszyscy trzymajmy kciuki za Oscarem radiowym dla Winnego Grodu, ale trochę i dla nas, bo gdyby nie rozmówca, nie byłoby materiału, jakby nie było materiału, nie byłoby nominacji. I tak oto się kółko zamyka. Korzystając z okazji oczywiście składamy Honorowemu najlepsze życzenia, bo dzisiaj świętuje on 86 urodziny.

A teraz z nieco innego, choć nadal kulturalnego kątka. Uprzejmie informuję, że gorzowska książnica znów zarzuciła półki swe nowościami rozlicznymi. Ale co jest bardzo istotne, wśród tych nowości jest sporo rzeczy po angielsku, czyli można sobie pójść, książeczkę wypożyczyć i podszlifować język. To wręcz znakomicie, że jest taka opcja, bo książki po angielsku w księgarniach jednak trochę drogie są. Czasami uda się coś kupić po rozsądnej cenie, ale raczej rzadko i raczej nie to, co by się chciało. A na drugiej półce jest to coś, co jeszcze kiedyś nie miało się prawa za bardzo w bibliotekach znaleźć, czyli japońska manga – komiks, bez znajomości którego trudno jest zrozumieć współczesną kulturę Japonii. Bo jak już się tam jest, to postaci z mangi spotyka się wszędzie, tworzą kontekst kulturowy, niemal wszystko w pop kulturze się do mangi i postaci z tych komiksów odnosi. Ja tam miłośniczką nie jestem, ale skoro zajmuje mnie historia Kraju Kwitnącej Wiśni – jakoś tak ogólnie, nie tak, jak dzieje Hohenzollernów- to przeglądam, bo jakoś tak trzeba. A propos Kraju – już za dwa, trzy tygodnie zaczną tam kwitnąć właśnie wiśnie. Właśnie ukazała się o nich książka, a dokładnie o pewnym Angliku - Collingwoodzie „Cherry” Ingramie, który rzeczywiście te piękne drzewa ocalił. Magicznie się to czyta,

I jaka szkoda, że u nas przed laty kogoś takiego zabrakło, kiedy Chrobrego obsadzono właśnie wisienkami piłkowanymi, czyli wiśnia ozdobną. Było jeszcze do niedawna jedno drzewko, teraz przebudowa tej ulicy sprawiła, że i ono zniknęło. No cóż, Gorzów nie Tokio….

Ps. Dziś mija dokładnie 165 lat od urodzin Emila Benjamina, antykwariusza berlińskiego, fundatora w 1909 r. wieży widokowej na Kozackiej Górze w Gorzowie, Zmarł on w 1926 r. No tak, kiedyś to byli obywatele….

Renata Ochwat: Moje irytacje i fascynacje

Jaromir

O pewnym skarbie zwyczajnie muszę napisać

O pewnym skarbie w tym mieście. Bo jak się okazuje, miasto ma skarby, o których zwyczajnie nie wie, lub też nie chce o nich wiedzieć. Albo nie słyszało, bo tylko żużel.