2021-03-22, Renata Ochwat: Moje irytacje i fascynacje
Jednak urzędnicy muszą udowadniać, że są potrzebni. Teraz znów wpadli na pomysł, żeby zagospodarować planty.
Jakby kto nie wiedział, co to są planty, to tylko podpowiem – to są zasypane fosy przy murach miejskich w miastach, które te mury miały. W kraju naszym dziwnym najsłynniejsze planty znajdują się w Krakowie, mieście tylko o niecały miesiąc starszym od Gorzowa. U nas planty też są i znajdują się dokładnie przy ul. Jagiełły, przy murze miejskim. Są malutkie, bo malutko muru zostało. Ale są.
No i co i rusz ktoś wpada na mega pomysły, co tu panie dziejku z tą przestrzenią zrobić. A to kiedyś ktoś chciał nastawiać tam fioletowych straszydeł zwanych pompatycznie małą architekturą miejską, a to ktoś chciał ustawić straszne pomniczyszcze czegoś tam patriotycznego, kompletnie zresztą niezwiązanego z dziejami miasta. A teraz urzędnicy błysnęli pomysłem, że może by wybudować tu fontanny i coś tam jeszcze.
Tak, tak, tylko fontann tu brakuje, żeby bezdomni mieli się gdzie kąpać. Tak naprawdę, to wystarczy wyprowadzić te straszne budki, które szpecą to miejsce, posprzątać i zadbać, żeby ławki były czyste i już. Nic więcej tu robić nie trzeba. Na pewno nic więcej nie dostawiać czy nie daj panie dziejku przywalać grubymi płytami ścieżek. Jak już zmieniać chodnik to na coś takiego, co jest w parkach w cywilizowanych miastach, takie coś organiczne, co to ja nie wiem, jak się nazywa, ale wiem, jak wygląda.
I właśnie dlatego też urzędnikom i innym pomysłowym Dobromirom dedykuję tę oto informację: „Tegoroczna nagroda Pritzkera – nazywana dość często architektonicznym Noblem – powędrowała do Anne Lacaton i Jean-Phillipe Vassala. Nagrodę uzasadniono pisząc, że ich praca odpowiada na wyzwania ekologiczne stojące przed współczesnym światem. Lacaton i Vassal to para architektów, którzy w swojej pracy kierują się mottem: “Nigdy nie niszcz, nie usuwaj i nie zastępuj, zawsze dodawaj, zmieniaj i używaj ponownie!” I dalej: W 1996 roku miasto Bordeaux poprosiło ich o przygotowanie projektu rewitalizacji Place Léon Aucoc. To niewielki miejski skwer otoczony niską zabudową, na którym rosną stare drzewa. Architekci zaczęli od odwiedzenia tego miejsca i porozmawiania z mieszkańcami. Obejrzeli je, popytali, zastanowili się i wrócili do władz miasta z gotowym projektem. Tym było zalecenie: zostawcie ten skwer w spokoju i nie marnujcie pieniędzy. Teraz jest bardzo dobrze.
Ten wpis, tę informację dedykuję władzom miasta Gorzowa. Dedykuję, bo w centrum jest jeszcze sporo małych skwerków, gdzie rosną stare drzewa i krzewy i których nie powinno się ruszać. Dedykuję też architektom, aby sobie przypomnieli zasady, jakimi winny się rządzić projekty – nie w myśl, architekt płakał, kiedy projektował. A dlaczego płakał – bo inwestor wymyślił sobie gargamela polskiego czy inną cholerę i miało być po jego.
W mieście naszym już dość zniszczono różnych miejsc, pora więc na opamiętanie. I nie myślę tylko o zieleni, bo bezpardonowo miasto obeszło się ze starym ewangelickimi cmentarzem naprzeciw pętli na Wieprzycach. Tak zwyczajnie nie wolno. Teraz w mieście zaczyna być coraz bardziej widoczny ruch sprzeciwu wobec barbarzyńskiej polityki wobec drzew i krzewów. Myślę, że hekatomba w parku Słowiańskim przelała czarę goryczy. Dlatego serdecznie namawiam, aby się pięć razy zastanowić, nim się znów zacznie coś remontować, rewitalizować, naprawiać, poprawiać, upiększać czy cokolwiek. Serdecznie, co nie znaczy, że nie będę się przyglądać.
Ps. Dziś mijają 22 lata od chwili, gdy Śfinster wrócił na Wełniany Rynek. Rzeźba została usunięta 22.10.1998 r. pod pretekstem renowacji, ponieważ została uszkodzona 27.11.1998 r. przez „nieznanych sprawców”. Potem znów ją ktoś uszkodził, a dziś stoi zapomniana na plantach. Owi nieznani sprawcy to dziś prominentne osoby czynne w życiu publicznym...
Renata Ochwat
Jaromir
O pewnym skarbie w tym mieście. Bo jak się okazuje, miasto ma skarby, o których zwyczajnie nie wie, lub też nie chce o nich wiedzieć. Albo nie słyszało, bo tylko żużel.
Nelly dostała kwiatka, i to jest bardzo ładny gest
Naszło mnie na sentymentalne wspomnienia
Jak rewitalizować, to właśnie tak
I znów to cholerstwo zastawia ulice
A do matur coś chyba z miesiąc jeszcze będzie
Jak się patrzy na różne rzeczy, to zawsze się w końcu ślad polski znajdzie
Takich skwerków powinno być więcej
Mało brakowało, doprawdy mało brakowało
Po co nam radni? Mnie właściwie to po nic
