2022-08-05, Renata Ochwat: Moje irytacje i fascynacje
No i bum. Upał mnie ostatecznie pokonał. Ja, perypatetyk z urodzenia i umiłowania, zostałam pokonana przez upały. Jeżdżę tramwajami.
Jest takie polskie przysłowie – zarzekała się żaba błota. I ono dokładnie opisuje właśnie moją sytuację. Bo też całe życie twierdziłam, że nic, tylko pieszo, że nic mnie nie pokona, że …. I tu milion argumentów. No i przyszło to coś obrzydliwego, co się nazywa lato, przyniosło ze sobą to coś jeszcze bardziej obrzydliwego, czyli upał i poległam.
To jest, jeżdżę tramwajami, bo tam jest chłodno. W sumie zawsze tramwaje to był znakomity środek lokomocji miejskiej. Bo szybki, ekologiczny, wygodny, chłodny i w sumie same superlatywy. Można i należy się cieszyć, że w mieście jeżdżą tramwaje, że w końcu działa cała sieć, że nie muszę lecieć do roboty z wywieszonym ozorem w upał iście afrykański. Zresztą tak jak ja ma znacznie więcej ludzi. Bo bimbki puste nie jeżdżą, ludzieńki korzystają z tej formy komunikacji.
No i jeszcze jedna, niebagatelna rzecz. W końcu ktoś podjął decyzję, że nie ma oklejania miejskich środków lokomocji różnymi obrzydlistwami, zwanymi reklamami. W końcu system komunikacji ma jednolitą szatę, jednolity kolor i jest znakiem firmowym miasta, czyli tak, jak w każdym cywilizowanym miejscu na świecie. Od zawsze byłam przeciwna oklejaniu tym obrzydlistwem miejskich środków komunikacji, bo cały tabor wyglądał jak z Bangladeszu. Teraz wygląda tak, jak powinien. Elegancko, estetycznie, ładnie. I rzeczywiście jest jednym ze znaków firmowych miasta.
I takie mniej więcej są korzyści płynące z posiadania tramwajów…
Renata Ochwat
Ps. 310 lat temu zakończyło się w Gorzowie zakończyło się spotkanie cara Piotra I Wielkiego (1672-1725) i jego wulgarnej żony Katarzyny z Augustem II Mocnym (1670-1733) domu panującego Wettyn, elektorem saskim i królem Polski, sojusznikiem w wojnie północnej; car obrał kierunek na Różańsko, a król – na Myślibórz. Ale skutki tej wizyty miasto odczuwało bardzo długo, zwłaszcza obecność Rosjan, co raczej nikogo dziwić nie powinno
Robert
Borowy
Przechodzę od jakiegoś czasu obok tego coraz bardziej walącego się murku. Przechodzę i tak mnie nachodzą różne myśli.
Niby nic, a robi klimat i to jaki
I znów idą święta, wolny czas
Tak powinna wyglądać cała ta zabetonowana ulica
I jak miło zacząć dzień od takiej informacji
Nowe kierunki gorzowskich uczniów
Szlak Królewski dumnego miasta i takie widoki
W Gorzowie też kwitną drzewa
No i tak mamy 176. kościół w kraju
Odchodzą ostatni landsberczycy
