W centrum widać coraz więcej nowych drzew

2022-11-08, Renata Ochwat: Moje irytacje i fascynacje

Rosną już w pasie zieleni w Jagiełły, jest ich sporo na zabetonowanej Chrobrego, nawet na Drzymały się pojawiły. Zaskakujące.

Ktoś w ratuszu chyba w końcu posłuchał głosów niechęci wobec permanentnego betonowania i wyżynania zielonego jak leci. Bo najpierw pojawiły się obietnice i zapowiedzi nowych nasadzeń, a teraz to się po prostu dzieje.

Powiem tak, nic mnie bardziej nie cieszy, niż właśnie to, nowe drzewka i nowe krzewy w mieście. Nawet odrobinki zieleni gdzieś w środku chodnika należy chwalić i chuchać na nie jak na źrenicę oka. Dlaczego – to jest przecież oczywiste. Bez zielni nas nie ma.

Może jak jeszcze trochę wszyscy pomarudzimy, powydziwiamy i ponarzekamy na zabetonowane centrum, to magistrat też się puknie w głowę i coś z tym paskudztwem zrobi. Tak się bowiem składa, że w całym kraju zauważa się odchodzenie od betonozy. Zresztą Unia Europejska już zapowiedziała, że nie będzie pieniędzy na nowe inwestycje, które zamieniają przyjazny człowiekowi świat w betonowo-kostkową pustynię. Jednak co już zostało zniszczone, to się trudno da odniszczyć.

Pisałam już kilka razy, że jak już brać przykłady na zasadzanie zieleni, to z najlepszych. Dla mnie takim najlepszym jest Japonia – to niebywałe, ile w tych miastach molochach typu Tokio, Osaka jest zieleni i jak ona jest sadzona oraz pielęgnowana. Tam nawet rośliny produkujące tlen rosną pod wiaduktami, gdzie teoretycznie wcale nie powinno być zielska. Można? Można. Tylko trzeba chcieć.

Mam nadzieję, że pierwsze drzewka to tylko zapowiedź większej akcji pod tytułem – będzie zielono.

Renata Ochwat

Ps. Mija dokładnie 15 lat od chwili, gdy w Parku Wiosny Ludów przed nowym budynkiem Wojewódzkiej i Miejskiej Biblioteki Publicznej odsłonięty został pomnik Papuszy dłuta Zofii Bilińskiej. Został on ufundowany przez firmę „Skanska”. Odsłonięcia dokonała Alfreda Markowska (1926-2021), znana jako Babcia Noncia.