Można skromnie? Można, a nawet trzeba

2022-11-30, Renata Ochwat: Moje irytacje i fascynacje

Tylko na co drugiej lampie wiszą ładne dekoracje świąteczne. Jeśli ma tak wyglądać wszędzie, to ja jestem jak najbardziej za.

Jeszcze w ubiegłym roku przy Chrobrego wieszano jakieś świecące badziewie, które grało rolę świątecznej dekoracji. Jako że ja nade wszystko nie lubię marnowania energii, badziewie denerwowało mnie mocno. Nie wspominam o kiczowatych bałwankach i innych dziwnych atrakcjach w centrum.

W tym roku w wymuszony sposób pojawiają się zupełnie inne ozdoby, bez generowania energii, bez mrugania i świecenia. No i bardzo dobrze. Może to się przełoży na stały trend oszczędzania światła. Bo mało kto wie, że światło też jest śmieciem. Zatem czekam, kiedy ktoś wyłączy jego nadmiar na Kwadracie i w parku Siemiradzkiego.

Ale o ozdobach ma być. Zatem zastanawia mnie, czy w tym roku pojawią się też prywatne lasavegasy, jak nazywam te świecące brzydactwa w prywatnych posesjach? W ubiegłym roku było ich trochę, ale ku memu zaskoczeniu, nie tak dużo, jak jeszcze dwa-trzy lata temu. Poczekamy, zobaczymy.

Dla przykładu – już wiadomo, że stolica świątecznego kiczu, czyli podskwierzyńskie Popowo ma gdzieś horrendalne ceny energii i na pewno będzie się świecić tak, że będzie je widać z kosmosu. I znów wszyscy z braku tematów innych będą się tym okropieństwem zachwycać. No cóż.

W każdym razie obecnie w mieście na siedmiu wzgórzach przy ul. Chrobrego ładnie jest.

Renata Ochwat

Ps. Mija dokładnie 115 lat od chwili, gdy postanowiono wyburzyć dom przy Drzymały 30, zasłaniający wejście do parku Siemiradzkiego. W miejscu tym powstało efektowne wejście do parku, dziś jedynie niezabudowana posesja.

Renata Ochwat: Moje irytacje i fascynacje

Jaromir

O pewnym skarbie zwyczajnie muszę napisać

O pewnym skarbie w tym mieście. Bo jak się okazuje, miasto ma skarby, o których zwyczajnie nie wie, lub też nie chce o nich wiedzieć. Albo nie słyszało, bo tylko żużel.