A może by i takie coś?

2023-07-03, Renata Ochwat: Moje irytacje i fascynacje

Podróże kształcą, nawet te niedalekie, do miasteczka, które się niby zna jak własną kieszeń. No i co się tam nagle odkrywa?

Kosmiczny wręcz park zabaw dla najmłodszych. Stałam i dość długą chwilkę się gapiłam, bo przyznam, nie myślałam, że w miasteczku coś takiego może się znaleźć. Wielkie coś, co wprawia w drżenie serca dzieciaki i ich mamy, ale też daje niesamowicie mega dużo radości.

Pomyślałam sobie, że może takie coś warto byłoby też postawić w którymś z gorzowskich parków, bo one jak raz za bardzo w place zabaw dla najmłodszych nie obfitują. Choć oddać trzeba, że Zakład Gospodarki Mieszkaniowej i co niektóre spółdzielnie dzielnie się starają, by place były.

Tyle, że ustawienie takiego kombajnu to jednak wysiłek i dobrze by było, żeby pomyśleć o tym globalnie. Bo dlaczego nie? Dlaczego gorzowscy milusińscy nie mogą mieć czegoś takiego. No dobrze, pomarzyć dobra rzecz, ale z drugiej strony – marzenia się spełniają, jak chce pewna piosenka…

A teraz z drugiego kątka. Cud na niebie się stał. Pociąg z Zielonej Góry do Gorzowa przyjechał punktualnie. Przyjechał. Punktualnie. Pociąg. No po prostu cud, że powtórzę. Ale ten z Kostrzyna do Krzyża już nie przyjechał i widziałam ludzi gryzących palce w nerwach, bo jak jedzie komunikacja zastępcza, to cholera jaśnista wie, kiedy ona przyjedzie i na którą dojedzie.

Piszę o tym, bo ze zdumieniem czytam słowa Marszałka Lubuskiego napominającego PolRegio, że ma zadbać o poprawę komunikacji w północnej część województwa… Tak, tak, w północnej części województwa. Bo w południowej wszystko trybi. Od przemiłych kolejarzy wiem, że jak tam coś zaczyna nie trybic, to się ściaga i tak kulawy tabor z północy. Pisze Robert Trębowicz o tym, czy nam potrzebne jest takie województwo, tak nierównych szans, tak nierównych akcentów. Długo byłam za lubuskim jako takim, teraz już nie jestem.

Renata Ochwat