Kiedy słyszę o tuptaniu nie jest mi do śmiechu

2016-04-15, Komentarze na gorąco

Triumfalnie ogłoszono program remontów gorzowskich chodników pod nazwą, z której wszyscy się śmieją.

A mnie tam wcale nie jest do śmiechu, choć nazwa jest nie tyle dziwaczna, co zwyczajnie głupia. To już lepiej było nazwać program „żółwikiem”, bo byłaby bardziej adekwatna do zakresu i tempa zapowiadanych napraw oraz remontów. Sytuacja z chodnikami jest, bowiem na tyle zła i katastrofalna, że potrzebny jest program nadzwyczajny i kryzysowy, a nie odłożony w czasie i długodystansowy. Dramat zwyczajnie się w mieście dzieje, a tu sukces nam ogłaszają…

Inna sprawa, że przy okazji prezydent Jacek Wójcicki w podręcznikowy wręcz sposób politykę uprawia i na niedawnych przyjaciołach najwyraźniej się odgrywa. Dzieli i rządzi, co daje mu może doraźne polityczne korzyści, ale na dłuższą metę raczej się nie opłaci, o czym chyba jeszcze nie wie. To przykre, kiedy jednych ponad miarę podnosi, innych zaś z premedytacją pomija. Bo czyją jest zasługą jest to, że problem wreszcie został zauważony: radnych z kluby Gorzów Plus z Janem Kaczanowskim na czele, czy Ludzi dla Miasta? A może mieszkańców, którym stan chodników coraz mocniej doskwiera, czemu od dawna dają wyraz na różny sposób?!

No i ten program „tuptania”, czyli żółwiego tempa naprawiania fatalnego stanu rzeczy… Ręce opadają, a nogi muszą uważać podczas spiesznych i niespiesznych przechadzek po gorzowskich chodnikach, których lepiej byłoby nie oglądać, a trzeba, by nóg nie połamać i zębów nie stracić. Dlatego, kiedy słyszę o „Tuptusiu” i tuptaniu wcale nie jest mi do śmiechu. Ale cóż, lepiej późno i wolno niż jeszcze później lub wcale.

Jan Delijewski