Piękne miasto z Łabą w środku i ponurą historią

2016-08-16, Na szlaku

Stare miasto w Pirnie przypomina bombonierkę. Zachwyca renesansową i barokową architekturą. Ale nad nim leży zamek, świadek strasznych wydarzeń z lat II wojny światowej.

Pirna to piękne łużyckie miasto leżące na południowy wschód od stolicy Saksonii Drezna. Można do niego dojechać miejskim autobusem, dopłynąć Białą Flotą albo też dojechać pociągiem. I jak już się jest w Dreźnie, to zwyczajnie warto tam zajrzeć. To ciekawy przykład na to, jak czasami dziwnie się układała historia. Bo Pirnę dzieli Łaba na część wschodnią, i zachodnią.

Zadbane i uporządkowane Stare Miasto leży na zachodnim brzegu, czyli tym, do którego doszli alianci w 1945 r. Ale jak cała Saksonia, miasteczko do 1990 roku, czyli do zjednoczenia Niemiec znajdowało się w granicach NRD.

Z czartowskimi i anielskimi portalami

Nazwa miasta ma korzenie słowiańskie i odnosi się do boga Peruna. Tę hipotezę potwierdzają gruszki, które znajdują się w herbie miasta, a które są symbolem właśnie boga Peruna. Miasteczko rozsławił Bernardo Belotto zwany Canaletto, który będąc w służbie u Wettynów namalował także panoramę Pirny. Można ja obejrzeć w Galerii Starych Mistrzów w drezdeńskim Zwingerze.

Warto poświęcić chwilkę czasu na spacer po pirneńskim rynku, bo stoją tu fontanny z XVIII wieku, ale z nowymi żygaczami, co tworzy niezwykły efekt.

Poza tym na dwóch rogach rynku stoją kamienice z renesansowymi portalami. Ten po wschodniej stronie to anielski, ten po zachodniej, to diabelski. Można je bardzo łatwo rozpoznać, bo diabły są czerwone i mają wszystkie atrybuty diabelskości, czyli kopyta i rogi.

Wąska uliczka wyprowadza do gotyckiego kamiennego kościoła z bardzo ozdobnym płytami epitafijnymi na zewnątrz. Warto zajrzeć do środka, bo urzeka krzyżowe sklepienie i prostota wyposażenia, ale trudno się dziwić, bo to ewangelicka świątynia.

Brama do Saksonii Szwajcarskiej

Pirna w przeszłości miała olbrzymie znaczenie, ponieważ stanowiła bramę do Saksonii Szwajcarskiej. Łaba powyżej miasta ma charakter rzeki górskiej i raczej niespławnej i dlatego w dawnych czasach właśnie Pirna była pierwszym portem, z którego spławiano towary do Morza Północnego. Obecnie miasto nie ma takiego znaczenia, ale nadal jest dużą atrakcją turystyczną.

Przyciąga nie tylko fanów Canaletta, ale także jest mekką fanów Ryszarda Wagnera. Kompozytor spędzał tu letnie wakacje i powstał „Lohengrin”. Jednak jego dom i pomnik znajdują się na prawym brzegu Łaby, dość daleko od centrum

Miasto portali i ponurego zamku

Pirneńska starówka uwodzi także niezwykłą liczbą dobrze zachowanych portali. Można pooglądać renesansowe i późniejsze zdobienia wejść do domów. Poza tym w miasteczku sporo jest tzw. fasad magicznych, czyli tak pomalowanych, że sprawiają wrażenie, jakby elementy architektoniczne istniały naprawdę.

I choć Pirna dziś to mała bombonierka, to jednak ma niedobrą historię. Nad Starym Miastem na wysokim wzgórzu stoi barokowy zamek Sonnenstein. W przeszłości miał on znaczenie obronne. Natomiast w 1940 roku naziści rozpoczęli tu mordy ludzi na niespotykaną do tej pory skalę. To właśnie tu uruchomiono pierwszą komorę gazową, i do 1942 roku zamordowano tu 15 tys. osób, przede wszystkich chorych psychicznie i umysłowo. Była to akcja T$. W 1941 zamordowany tu został polski duchowny luterański Jerzy Kahané. Personel tego miejsca zagłady został później wykorzystany w obozach zagłady na terenie okupowanej Polski.

Na zwiedzanie miasteczka nie potrzeba dużo czasu. Bo nie jest duże, ale za to dostarcza niezwykłych wrażeń estetycznych. A na zakończenie spaceru warto przysiąść z jednej z kawiarenek na rynku, napić się dobrej kawy i poobserwować fontannę, na której umieszczono wszystkich bohaterów saksońskich legend i podań.

Pisząca te słowa chodziła po ślicznych zaułkach i wzroku od pięknie odnowionych domów nie mogła oderwać.

Renata Ochwat

Na szlaku

Włoskie miasteczko na dzień, weekend lub cały urlop

Jedno z ulubionych przez rzymian na letni wypoczynek miejsc – niewielkie Anzio to nie tylko piaszczysta plaża i lazurowe morze. To także miejsce nasiąknięte historią i to taką z wyższej półki.