Polecam album, a przede wszystkim wystawę

2016-04-21, Czytaj ze mną

Niezwykłej urody album towarzyszy najnowszej wystawie w Spichlerzu, oddziale Muzeum Lubuskiego. Dwa są główne powody tej niezwykłości: przepiękne prace Udo Edelmanna i jakość edytorska książki.

Udo Edelmann urodził się w 1938 roku w Landsbergu. Jego ojciec zginął na wojnie. W 1945 roku matka z dwojgiem dzieci wyjechała z rodzinnego miasta w głąb Niemiec. Życie nie szczędziło rodzinie kłopotów i trudów. Udo Edelmann, już jako ukształtowany artysta pracujący w szkle, uczył w szkołach artystycznych i wystawiał swoje prace na całym świecie, a jednak do polskiego Gorzowa długo nie chciał przyjechać. Pewnego dnia współpracownik i przyjaciel powiedział mu, że jego syn, który mieszka w Berlinie, zamierza poślubić Joannę z Gorzowa. To był ten kamyczek, który przewrócił górę. Doszło do nawiązania kontaktu z narzeczoną i z jej rodziną. Na zaproszenie rodziców Joanny, już wówczas żony syna przyjaciela, Udo Edelmann przyjechał do Gorzowa do państwa Broniszów. I tu stało się coś niezwykłego. To, że zostali serdecznie przyjęci, można uznać za naturalne. Ale gości zachwyciła pani Zofia Bronisz, babcia Joanny, która opowiedziała im o swoim losie, czyli o konieczności opuszczenia własnego domu na Kresach i osiedlenia się w zupełnie obcym mieście. O tym, że jej rodzice nie mieli odwagi zajmować domu całkowicie zagospodarowanego, z którego – jak się mogło wydawać – gospodarze wyszli na spacer. Podobieństwo losów dwóch rodzin zdecydowało o przełamaniu wszelkich oporów. Wspomnienie tego spotkania znalazło się w albumie. Udo Edelmann tam napisał: Byłem bardzo zaskoczony, z jaką wielką wyrozumiałością i gościnnością się spotkałem. Bez obwiniania się, rozliczania starych porachunków, szukania ofiar i sprawców.

Ryszard Bronisz, syn Zofii i ojciec Joanny, pokazał gościom miasto, opowiedział o związkach dawnych i obecnych mieszkańców. Po powrocie do Niemiec Udo nawiązał kontakty ze stowarzyszeniem ziomków, włączył się do wspólnych działań landberczyków i gorzowian. Swoje wspomnienie o kontaktach z rodzinnym miastem zakończył: Patrzę na rzekę. Promienie słońca oświetlają ją bardzo mocno. Warta jest naprawdę w bardzo dobrych rękach.

Dzięki kontaktom z rodziną państwa Broniszów, możemy obecnie w Spichlerzu oglądać wystawę jednego z najbardziej cenionych niemieckich artystów szkła. Prezentowana jest jego wystawa retrospektywna, twórca pokazuje prace z różnych etapów, różnych tworzyw i pomysłów. Przepiękne prace.

Artysta mieszka teraz w Rheinbach, mieście w Nadrenii Północnej Wesfalii, 15 kilometrów na południowych zachód od Bonn. Tu wraz z żoną otworzył „Szklany Dom przy wieży ciśnień”, gdzie wytapiał szklane cuda, a także prezentował na wystawie. W tej miejscowości jest także Muzeum Szkła. Najnowsza, retrospektywna wystawa prac Udo Edelnmanna pokazana zostanie najpierw w Gorzowie, a potem w Rheinbach. Wspaniały katalog, a raczej album został wydany przez miasto Reinbach przy współudziale strony polskiej (powitanie Elżbiety Anny Polak – lubuskiej marszałek). Autorką jest Ruth Fabritius – dyrektorka Muzeum Szkła. Jego tytuł: „Udo Edelmann – Bildhauser – rzeźbiarz, Glasgestalter – projektant szkła, Desinger – projektant”. W części pierwszej znalazły się artykuły w dwóch językach o życiu artysty oraz jego sztuce (str. 5-25), a następnie 120 stron dużych zdjęć jego prac. Zdjęcia są doskonałe pod względem technicznym, a fotografowanie przedmiotów szklanych łatwe nie jest, oraz świetnie wydrukowane.

Polecam album, a przede wszystkim trzeba zobaczyć wystawę. W gorzowskim spichlerzu będzie czynna do 29 maja. Potem pojedzie do Reinbach, tam prezentowana będzie od 12 czerwca do 28 sierpnia.

***

Ruth Fabritius „Udo Edelmann – Bildhauser – rzeźbiarz, Glasgestalter – projektant szkła, Desinger – projektant”, Stadt Reinbach 2016, 144 s. Album w dyspozycji Muzeum Lubuskiego im. Jana Dekerta w Gorzowie Wlkp.

Od redakcji: otwarcie wystawy „Udo Edelmann - rzeźbiarz, projektant szkła, projektant” odbędzie się w piątek, 22 kwietnia 2016 roku o godz. 17.00 w Spichlerzu, przy ul. Fabrycznej 1-3.

Czytaj ze mną

Jaromir

„Pegaz Lubuski” nr 80

Po raz pierwszy zapraszam do czytania „Pegaza Lubuskiego” online, a nie na wydruku. Bo nie ma wydruku, nie było także zwyczajowej promocji numeru z udziałem autorów tekstów i osób zainteresowanych literaturą tworzoną w Gorzowie. Takie czasy. Ale czytać można.