Wizytówka Ziemi Sulecińskiej

2017-12-24, Czytaj ze mną

Gmina Sulęcin sprawiła sobie bardzo ładną wizytówkę w postaci książki „Po górach i dolinach Ziemi Sulęcińskiej”. A właściwie sprawił ją gminie Stefan Wiernowolski, fotograf mieszkający w Sulęcinie.

Książka jest z zasadzie albumem pięknych zdjęć przyrody. Niby zwykłej, otaczającej nas na co dzień, ale jednocześnie jakże niezwykłej, gdy patrzy się na nią oczami i obiektywem Stefana Wiernowolskiego. Przede wszystkim kolory. Stefan lubi robić zdjęcia jesienią, gdy cały świat się staje się bajecznie żółty i czerwony. A jeszcze więcej magii i tajemnic zawierają zdjęcia robione o świcie, wczesnym rankiem, gdy snują się opary i mgły. Cudownie fotografuje wodę, która na jego zdjęciach zawsze żyje, oddycha, pociąga, staje się lustrem dla otoczenia. Nawet zwykłe zdjęcia kwiatów lub drzew, z założenia informacyjne, przeistaczają się w dzieła sztuki. Pytanie tylko: bardziej natury czy fotografa.

Prezentację przyrody Ziemi Sulęcińskiej autor podzielił na trzy rozdziały: Uroczysko Lubniewsko, Rzeka Postomia i Łagowsko-Sulęciński Park Krajobrazowy. Każdy otwiera autorskie krótkie wprowadzenie, a dalszym ciągu omówione są najważniejsze elementy decydujące o oryginalności miejsca. Stefan Wiernowolski odwołuje się nie tylko do wiedzy geograficznej i przyrodniczej, ale także do wierzeń ludzi niegdyś tu mieszkających, a także zdarzeń z niedalekiej przeszłości. Przytacza legendy spisane przez Rosemarie Pankow w książce „Legendy i historie Ziemi Torzymskiej i okolic”, które warto pamiętać. Może na Uroczysku Lubniewsko ktoś odnajdzie skarb wieziony przez żołnierzy Napoleona, którzy pomylili drogę i wpadli do jednego z wąwozów? Legenda jest świadectwem niechętnego stosunku dawnych mieszkańców tych terenów, Prusaków, do zwycięskiego wojska napoleońskiego. Ale my, Polscy, lubimy napoleonczyków, to może nam się trafi ich skarb?

Ziemia Sulęcińska należy do terenów słabo zaludnionych, natomiast dobrze zalesionych. Dużo tu jezior, a nawet rzek, choć raczej niewielkich, zarastających, co dla fotografa jest gratką nie lada. Tytuł albumu „Po górach i dolinach Ziemi Sulęcińskiej” dla wielu osób może być zaskoczeniem, bo gdzież naszemu krajobrazowi do gór i dolin. Ale właśnie na obszarze Ziemi Sulęcińskiej jest góra Bukowiec – 227 m n.p.m. – najwyższy szczyt Ziemi Lubuskiej. Natomiast na Uroczysku Lubniewsko są wąwozy o głębokości 30 metrów. Niełatwo je pokonać.

Szczególny walor przyrodniczy nadaje temu regionowi… poligon Wędrzyn. Tu odbywają ćwiczenia żołnierze z całego świata, ale właśnie dlatego na dużym obszarze nikt nie mieszka, teren ten nie podlega uprawom. W pewnym sensie został oddany przyrodzie, która natychmiast wypełnia każde danej jej przez człowieka wolne miejsce. Na obszarze poligonu zachowały się cudowne okazy roślin a nawet małych zwierząt rzadko spotykanych gdzie indziej.

Bardzo ładną wizytówkę sprawił swojej Ziemi Sulęcińskiej Stefan Wiernowolski. Jej wydawcą jest Gmina Sulęcin, a publikację wsparł Wojewódzki Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Zielonej Górze. Książka nie jest sprzedawana, a ma charakter promocyjny. Adresowana jest nie tylko do Polaków, ale tłumaczenie tekstów na języki niemiecki i angielski wskazuję, że wydawca liczy na szerszy krąg odbiorców.

Zainteresowanych kieruję więc do powyższych instytucji. Warto mieć tę książkę, by spokojnie i wielokrotnie kontemplować urodę naszej przyrody, a także kunszt fotograficzny Stefana Wiernowolskiego.

***

„Po górach i dolinach Ziemi Sulęcińskiej”, koncepcja, redakcja, tekst i fotografie Stefan Wiernowolski, wyd. Gmina Sulecin, Sulęcin 2017, 120 s.

Czytaj ze mną

Jaromir

„Pegaz Lubuski” nr 80

Po raz pierwszy zapraszam do czytania „Pegaza Lubuskiego” online, a nie na wydruku. Bo nie ma wydruku, nie było także zwyczajowej promocji numeru z udziałem autorów tekstów i osób zainteresowanych literaturą tworzoną w Gorzowie. Takie czasy. Ale czytać można.