Bohaterami tej „Lekcji historii” są: Apolonia Obryk, Maria Załuska, Antoni Golec, Jan i Zofia Znój i Roman Jóźwiak oraz członkowie ich najbliższych rodzin. Łączy ich miejsce zamieszkania: gorzowskie Zawarcie. Na stronach tej „Lekcji” zaprezentowano ich ciekawe życiorysy.

Promocja tej książki była wydarzeniem końca listopada. Do wydawcy – Miejskiego Ośrodka Sztuki ludzie walili przysłowiowymi drzwiami i oknami. A wszystko to z powodu legendarnej gorzowskiej restauracji, czyli „Wenecji”.

Dla „Nadwarciańskiego Rocznika Historyczno-Archiwalnego” przygotowuję przegląd książek dotyczących Gorzowa i regionu gorzowskiego wydanych w minionym roku. Dzięki życzliwości redakcji z dr hab. Dariuszem Rymarem na czele, po ukazaniu się Rocznika i artykułu w formie drukowanej, mogę ten sam tekst zaproponować moim czytelnikom w Internecie.

Choć znaczenia książki nie określa się jej wagą, to jednak półtora kilograma jednego egzemplarza robi wrażenie. Cóż, waży papier i okładka, ale jestem przekonana, że gdyby dało się zważyć treść i zdjęcia, to ta książka byłaby jeszcze dwa razy cięższa.

Książka nosi raczej banalny tytuł „Santok wczoraj i dziś” i jest z pozoru równie banalnym albumem ze zdjęciami. Ale warto się w nią zagłębić, by odnaleźć smaczki.

Alfred Siatecki przygotował, a Muzeum Ziemi Lubuskiej w Zielonej Górze wydało „Szósty klucz do bramy”. To szósty tom – cytuję podtytuł – „Rozmów nieautoryzowanych albo nieodbytych o przeszłości Środkowego Nadodrza”.

Muzeum Puszczy Drawskiej i Noteckiej przypomniało jednego z najbardziej niegdyś znanych, a dziś zapomnianego mieszkańca Drezdenka - Karla Ludwiga Henckego. Niedawno odsłonięto dedykowany mu pamiątkowy kamień, na domu, w którym mieszkał, wmurowano tablicę, odbyła się sesja naukowa, a co dla mnie najważniejsze – wydano książkę jemu poświęconą.

Gmina Bogdaniec leży w bliskim sąsiedztwie Gorzowa w kierunku Kostrzyna nad Odrą. Przed laty trzy czwarte terenu obecnej gminy zajmowały mokradła i rozlewiska nazywane dziś Błotami Warciańskimi. Dopiero w ramach kolonizacji fryderycjańskiej z II połowy XVIII wieku tereny te zmeliorowano i zbudowano kilkanaście wsi.

"Lecz aby drogę mierzyć przyszłą, trzeba nam pomnieć, skąd się wyszło”. Tę myśl Cypriana Kamila Norwida kilka razy przywołuje Beata Anna Orłowska w swojej książce „Transmisja tożsamości. Studium przypadku Łemków”.

Od 2003 roku odbywają się w Międzyrzeczu konferencje naukowe oraz wydawane są towarzyszące im kolejne tomy cyklu „Ziemia Międzyrzecka w przeszłości”. Ich organizatorem jest Stowarzyszenie Regionalistów „Środkowe Nadodrze” przy współudziale Starostwa Powiatowego, a nad przebiegiem konferencji czuwają i publikacje redagowali Marceli Tureczek i Bogusław Mykietów, a dołączyła do nich Agnieszka Indycka. Niedawno ukazał się tom 13 „Ziemi Międzyrzeckiej”.